Materiały malarskie

Materiały malarskie chemoutwardzalne są oparte na żywicach syntetycznych zarówno polimeryzacyjnych, jak i polikondensacyjnych. Polireakcje prowadzące do otrzymania tych żywic zatrzymywane są po pierwszym etapie budowy makrocząsteczki. Tak otrzymane produkty stabilizowane lub rozpuszczane w odpowiednich rozpuszczalnikach stanowią surowiec malarski (program uprawnienia budowlane na komputer). Dalszy proces rozbudowy makrocząsteczek zachodzi już po naniesieniu lakieru na podłoże, pod wpływem czynników chemicznych zwanych utwardzaczami.

Do wytwarzania materiałów malarskich chemoutwardzalnych jako składniki błonotwórcze stosuje się:

• żywice karbamidowe (są to modyfikowane, np. alkoholem butylowym,
• żywice mocznikowo-formaldehydowe) w połączeniu z żywicą ftalową w rozpuszczalnikach organicznych,
• żywice melaminowe,
• żywice epoksydowe (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Zestawy malarskie chemoutwardzalne składają się z żywicy i odpowiedniego utwardzacza, które miesza się ze sobą dopiero przed przystąpieniem do malowania. Czas „życia” takiej mieszaniny jest ograniczony i wynosi zwykle kilka godzin (dokładne warunki podaje producent wyrobu). Najczęściej stosowanymi utwardzaczami do wyrobów chemoutwardzalnych są: kwas solny, kwas tolueno-sulfonowy, trójchlorosilan oraz różnego rodzaju aminy i żywice poliamidowe (uprawnienia budowlane).

Szczególną pozycję wśród materiałów malarskich chemoutwardzalnych zajmują żywice epoksydowe z uw^ragi na wysoką chemoodporność powłok oraz szerokie możliwości modyfikacji. Żywice epoksydowo rozpuszczają się w estrach, ketonach, chlorowcopochodnych węglowodorów alifatycznych i alkoholi. Do utwordzania żywic epoksydowych w podwyższonej temperaturze stosuje się między innymi żywice mocznikowe, melaminowe, fenolowo-formaldehydowe (program egzamin ustny).

Proces utwardzenia może zachodzić również w temperaturze pokojowej pod wpływom różnego rodzaju amin, np. trój- etylenoczteroaminy, zwanej popularnie „tęczą”. Utwardzone powdoki z wyrobów lakierowych epoksydowych wykazują dobrą przyczepność do podłoża oraz odporność na działanie kwasów’ organicznych i nieorganicznych, alkaliów’ i rozpuszczalników’. Emalie, farby i lakiery epoksydowe stosowane są do pokrywania zbiorników, rurociągów narażonych na długotrwały kontakt z alkaliami, ropą naftową, gazami, smarami itp. Pokrywa się nimi również konstrukcje stalowe i betonowe narażone na działanie agresywnych substancji chemicznych (opinie o programie).

Nitroceluloza

Lakier bitumiczno-epoksydowy zaliczany jest do tzw. wyrobów epoksysmołowych. Jest on zawdesiną wypełniaczy i środków tiksotropujących w roztworze żywicy epoksydowej (epidian-3) oraz paku węglowego w’ rozpuszczalnikach organicznych. Utwardzaczem jest roztwór trójetylenocztero- aminy („tęcza”) w butanolu. Otrzymana powłoka ma kolor czarny, jest odporna na działanie wody, rozcieńczonych kwasów, stężonych zasad (zarówno zimnych, jak i gorących), olejów mineralnych, ciekłych paliw itp. Lakier taki stosowany jest między innymi do malowania podwozi samochodowych, rurociągów kanalizacyjnych oraz innych elementów i urządzeń stalowych narażonych na działanie wymienionego środowdska korozyjnego (segregator aktów prawnych).

Nitroceluloza (poprawniej azotan celulozy) jest estrem nieorganicznym otrzymanym przez nitrowanie celulozy wodnym roztworem zawierającym H₂S0₄ i HN0₃. Otrzymany produkt w zależności od stopnia zestryfikowa- nia zawiera różną ilość azotu. Do wyrobów lakierowych stosuje się nitrocelulozę o zawartości 10,8H-12,2% azotu.

Lakiery nitrocelulozowe oraz pozostałe wyroby tej grupy tworzą powłok: w wyniku odparowania składników lotnych. Są to tzw. powłoki odwracalne (oznacza to, że pod wpływem obcego lub własnego rozpuszczalnika ulegają one rozpuszczeniu lub zmiękczeniu). Wskutek ogrzania stają się plastyczne, miękną. Dalsze ogrzewanie doprowadza do stopienia lub rozkładu polimeru (promocja 3 w 1).

Nitroceluloza nie może być stosowana jako jedyny składnik powłokotwórczy materiału malarskiego, ponieważ otrzymana powłoka byłaby sztywna i słabo przyczepna do podłoża. Z tych powodów celulozę łączy się z innymi żywicami, a do lakierów nitrocelulozowych wprowadza się pigmenty, barwniki oraz rozpuszczalniki i rozcieńczalniki w postaci estrów, alkoholi i węglowodorów aromatycznych.