Mechanika gruntów

Zaczęto wprowadzać różne sposoby mechanicznego zwiększania zwartości gruntów i nawet nieraz udawało się otrzymać (zwłaszcza w gruntach piaszczystych) większą zwartość ich w nasypie niż w złożu naturalnym, skąd materiał był wzięty (program uprawnienia budowlane na komputer). Z tego łatwo wywnioskować, że nasypy zagęszczone mogą być zupełnie dobrym gruntem do posadowienia na nich budowli. Jeżeli nasyp utworzony jest z piasku, to do oceny wartości tego gruntu jako podłoża fundamentu wystarczy zbadanie stopnia jego zagęszczenia. Natomiast wartości gruntów ilastych, gliniastych i pylastych nie można zakwalifikować wyraźnie według granic Atterberga i naturalnego zawilgocenia, gdyż mogą one zawierać dużo porów mniejszych i większych, wypełnionych powietrzem. Prócz tego będą miały w nasypie strukturę już przerobioną, a więc jak wiadomo z mechaniki gruntów o znacznie mniejszej wytrzymałości mechanicznej w porównaniu z wytrzymałością tychże gruntów w ich układzie naturalnym (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Po dokonanym przeglądzie charakterystycznych właściwości różnych gruntów łatwo dostrzegamy, że we wszystkich wypadkach gdy mamy do czynienia z gruntami, możemy napotkać wielką ich rozmaitość pod względem granulometrycznym, mineralnym, pochodzenia geologicznego, przepuszczalności wody, zagęszczenia, zawilgocenia itp.

Ze względu na studia nad gruntami oraz w celu ustalenia cech specjalnych każdego gruntu stało się rzeczą konieczną powiązać je w grupy wykazujące zbliżone cechy, czyli wprowadzić klasyfikację gruntów (uprawnienia budowlane). Klasyfikacja może być różna, zależnie od celu do jakiego jest przeznaczona, a więc inne kryteria będą do celów rolniczych (urodzajność gruntów’), inne do robót ziemnych (zagadnienie odspajania i transportu), a innych kryteriów trzeba szukać, gdy dąży się do podziału gruntów pod względem ich wartości do fundamentowania. Gdy klasyfikacja jest dokonana, staje się rzeczą konieczną ustalenie dla poszczególnych kategorii gruntów odpowiednich nazw takich, żeby były możliwie zbliżone do nazw pospolicie stosowanych, czyli opracowanie nomenklatury gruntów. Próby podziału gruntów z oznaczeniem ich literami, liczbami itp. symbolami trzeba uznać za mniej dogodne (program egzamin ustny).

Układ gruntów

Gdy istnieje opracowana na zasadach naukowych i przyjęta klasyfikacja gruntów, to trzeba stosować się do niej jako do klasyfikacji jednolitej (dopóki w należytym trybie, np. przez Komitet Normalizacyjny nie zostanie zmieniona). Jest to rzeczą niezwykle ważną, gdyż tylko przy stosowaniu jednolitej klasyfikacji zawsze wiadomo, o jakim rodzaju gruntu jest mowa i tylko przy zachowaniu jednolitej klasyfikacji staje się możliwe zbieranie doświadczeń z praktyki (opinie o programie).

Naturalnie nie można nic mieć przeciwko temu, a nawet można zalecać, żeby do określań gruntu według klasyfikacji dołączać dodatkowa takie jego cechy, jak kolor, włączenia kamieni, domieszkę miki dtp., dodawać miejscowe nazwy tychże gruntów, np. mada, glina mamutowa, ił poznański itp., a zwłaszcza, co może być szczególnie pożyteczne, podawać pochodzenie geologiczne gruntu, np. morena, ił mioceński itp.

Układ gruntów w naturze na terenie nawet niedużej budowy często bywa u nas niejednolity. Nieraz można się spotkać z układami o uwarstwieniach zmiennych, czasem zalegających poziomo, a najczęściej ze spadkiem mniejszym lub większym. Niektóre miejscowości znamy o tyle, że w przybliżeniu można wiedzieć, z jakimi gruntami będzie się miało do czynienia. Lecz i w tych warunkach często należy przeprowadzać badania na miejscu w celu skontrolowania, czy przewidywania są słuszne (segregator aktów prawnych).

Dla terenu Warszawy mamy niezwykle wartościowe mapy geologiczne opracowane z wielkim wkładem pracy i starannością przez dr Z. Sujkowskiego i dr S. Z. Różyckiego na podstawie zebranych licznych badań dawniejszych. Mapy te zostały wydane przez Zarząd Miejski m. st. Warszawy w 1936 r. Podają one układ gruntów wraz z geologicznym pochodzeniem w następujący sposób:

• na powierzchni terenu (po zdjęciu gleby) ze wskazaniem miąższości nasypów,
• na głębokości 5 m od powierzchni,
• na głębokości 10 m od powierzchni i
• rzędne górnej powierzchni iłów poznańskich.

Prócz tego na osobnej mapie uwidoczniono położenie dawnych glinianek i stawów Warszawy (promocja 3 w 1).