Metale szlachetne

Metale szlachetne odznaczają się wielką odpornością na działanie chemiczne i nie ulegają korozji atmosferycznej, tj. działaniu chemicznemu tlenu oraz dwutlenku węgla i wilgoci zawartych w powietrzu, zachowując charakterystyczny połysk metaliczny. Dzięki temu występują w przyrodzie w postaci rodzimej, w przeciwieństwie do innych metali, które przeważnie lub wyłącznie występują w postaci związków (program uprawnienia budowlane na komputer).
Ilościowe określenie szlachetności metalu jest związane z jego własnościami elektrochemicznymi, tj. wartością potencjału elektrochemicznego, powstającego na powierzchni granicznej metalu względem roztworu jego jonów. Metal mniej szlachetny wypiera metal bardziej szlachetny z roztworów jego soli.

Złoto jest metalem bardziej szlachetnym niż srebro, które znowu jest bardziej szlachetne niż rtęć, zaliczana również do metali szlachetnych.
Do metali szlachetnych należą złoto, srebro i metale grupy platynowców, obejmującej oprócz platyny pierwiastki: pallad, ruten, rod, osm i iryd.
Poza odpornością chemiczną wspólnymi cechami metali szlachetnych są: duża gęstość, zwłaszcza platyny i złota, wysoka temperatura topnienia oraz duża plastyczność. Metale te są stosunkowo miękkie i o niskiej wytrzymałości, zwłaszcza złoto i srebro (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Wyjątek stanowią niektóre platynowce, jak iryd, ruten, osm i rod, które są twarde i kruche.

Metale szlachetne mało używane w postaci czystej znajdują różnorodne zastosowanie w postaci różnych stopów, których twardość i wytrzymałość są znacznie większe niż metali czystych. Wskutek różnorodnego powszechnego zastosowania, a zarazem rzadkiego występowania w przyrodzie, cena ich w porównaniu z wieloma pospolitszymi metalami jest wysoka (uprawnienia budowlane).
Złoto należy niewątpliwie do pierwszych metali poznanych człowieka.

Piękna jego barwa i metaliczny połysk oraz odporność na korozję zwróciły już uwagę człowieka prehistorycznego, na co wskazują stare wykopaliska i znajdywane tzw. „skarby”, zawierające prymitywne ozdoby ze złota. Najpierw zauważono i zaczęto wydobywać złoto występujące w postaci ziarn i blaszek w piaskach i żwirach rzecznych. Złoto tego typu występowało w większości koryt potoków i rzek. W krajach o starej kulturze złoża tego typu zostały już wcześniej wyeksploatowane. Dawne zapiski wspominają o występowaniu złota w różnych rzekach, w których obecnie już go nie ma, ponieważ zostało dawno wyczerpane (program egzamin ustny).

Wysoki poziom

Najstarsze wyroby złote w Egipcie pochodzą z IV tysiąclecia p.n.e. Część Egiptu nazywała się Nubią, tj. krainą złota (egipskie słowo nub oznacza złoto). Najwcześniej wydobywano je z piasków i żwirów występujących nad górnym Nilem wzdłuż Morza Czerwonego. Złoto to zawierało zwykle domieszkę srebra w ilości 15-20% i dzięki swej kowalności nadawało się do bezpośredniej obróbki i wyrobu ozdób (opinie o programie).
Ważne znaczenie miało odkrycie, że złoto mięknie w ogniu i że w tym stanie łatwiej można je kuć i z drobnych ziarenek otrzymywać większe bryłki. Początkowo do topienia złota i odlewania go w sztaby stosowano proste rury dmuchowe, później miechy, podobne do miechów kowalskich używanych aż do naszych czasów.

Wysoki poziom osiągnęło złotnictwo około 3000 r. p.n.e., nie tylko w Egipcie, który posiadał duże zasoby złota, lecz również w Mezopotamii, dokąd ten metal musiano sprowadzić (segregator aktów prawnych).
W jednym z greckich opisana jest wyprawa Argonautów, którzy pod wodzą Jazona na statku Argo wyprawili się po złote runo do Kolchidy (dzisiejsza Nizina Kolchidzka w Gruzji). Złotym runem było runo owcze, które tamtejsi mieszkańcy zanurzali w nurcie złotonośnej rzeki. Niesiony prądem wody piasek był unoszony dalej, na owczej wełnie zaś zatrzymywały się ziarenka złota.

W najwcześniejszych okresach wyroby ze złota przeznaczane były jedynie dla królów i najmożniejszych oraz dla świątyń, gdzie znajdowało się wiele przedmiotów ze złota. Z biegiem czasu, gdy wydobywano coraz więcej złota, zwiększyło się również jego zastosowanie zarówno do celów zdobniczych, jak i wyrobu monet (promocja 3 w 1).