Metalurgiczne obiekty uprawnienia budowlane

Na jednym z metalurgicznych obiektów ZSRR komin o wysokości 70 m wykazał jednostronne pochylenie wynoszące 580 mm. Komin został wyprostowany przez jednostronne podcięcie muru (usunięcie części muru) (program uprawnienia budowlane na komputer).

Powyżej i poniżej miejsca podcięcia założono 3 stalowe obręcze. Ze środka otworu wylotowego spuszczono pion, który wypadł w odległości 580 mm od środka komina przy wlocie. Na wysokości 50 m komin uchwycono liną, której koniec zamocowano do 5-tonowej wciągarki oddalonej o 100 m od komina. Mur stopniowo wycinano równymi odcinkami w lewo i w prawo od wytyczonej osi i zamieniano dębowymi klinami. Powierzchnię muru ograniczającą otwór od dołu wyrównano wilgotną zaprawą cementową (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Na tak wyrównaną powierzchnię układano krótkie dębowe kliny grubszymi końcami na zewnątrz i pochyloną powierzchnią do góry.

Pochyloną powierzchnię nacierano towotem (smar stały na mydłach wapniowych). Na kliny krótkie układano długie również dębowe, grubym końcem do wnętrza komina i pochyloną powierzchnią do dołu. Górną i dolną powierzchnię długich klinów także nacierano smarem (uprawnienia budowlane). Na górne powierzchnie długich klinów układano dębowe przekładki o długości równej grubości muru. Na przekładki od góry dawano warstewkę zaprawy cementowej.

Sposób wprowadzania ich klinów przekładki szczelnie dębowych klinów w miejsce usuwanych cegieł przylegały do górnych powierzchni otworu murowego. W ten sposób mur do połowy swego przekroju został zamieniony dębowymi klinami, które układano w odległościach 12 cm jeden od drugiego.

Wyprostowywanie komina przeprowadzono w czasie bezwietrznej pogody. Uderzając w cieńsze końce długich klinów spowodowano powolne zluzowanie i przez to zmniejszanie się rozwarcia pomiędzy dolną a górną krawędzią muru. Zluzowywanie klinów rozpoczęto od środka, a następnie przystąpiono do klinów leżących po prawej i lewej stronie (program egzamin ustny). W czasie wyprostowywania komina prowadzono obserwację pionu. Wybijanie klinów przeprowadzano dopóty, dopóki pion nie pokrył się z geometrycznym środkiem komina. W czasie wyprostowywania od strony uprzednio pochylonej utworzyła się pozioma rysa, w którą wbijano kjliny stalowe. Po wyprostowaniu komina drewniane kliny i przekładki po kolei ostrożnie usuwano, a przestrzeń zapełniano murem na mocnej zaprawie cementowej. Rysa po stronie przeciwnej została zapełniona zaprawą cementową pod ciśnieniem.

Odchylenie od pionu

Na innym znów obiekcie, znajdującym się w południowych rejonach ZSRR, murowany komin został wyprostowany przez jednostronne podkopanie płyty fundamentowej. Komin o wysokości 60 m zaczął wykazywać odchylenie od pionu, które szybko wzrastało. W ciągu 15 dni pochylenie komina zwiększyło się z 380 mm do 465 mm. Z chwilą przystąpienia do prac zabezpieczających odchylenie to wynosiło 782 mm (opinie o programie).

Na podstawie przeprowadzonych badań ustalono, że grunt (less) ulegał zawilgoceniu od strony rury wodociągowej, która biegła w pobliżu komina. W pierwszej kolejności zapobieżono dalszemu zawilgacaniu gruntu. Następnie po przeciwnej stronie pochylenia komina wykonano wykop wzdłuż obwodu płyty fundamentowej, o długości 8,0 m, szerokości 2,0 m i głębokości 5,5 m, tj. o 0,5 m głębiej od płyty fundamentowej. Od strony tego wykopu pod fundamentem komina wywiercono poziome otwory różnej długości. Pierwsze otwory wykonano ręcznie zabijając wiertła młotami, a następnie przy użyciu mechanicznych młotów wiertniczych (segregator aktów prawnych). Jednocześnie z postępem prac wiertniczych wybierano urobek lessowy na długości 2,0 m od zewnętrznej krawędzi płyty ku środkowi.

Dla wykonania pomiarów osiadania fundamentu na obwodzie płyty fundamentowej wbito w ziemię metalowe pręty z naniesioną podziałką, do płyty fundamentu zaś zamocowano metalowe strzałki, wykazujące wielkość osiadania fundamentu. Maksymalne osiadanie na dobę dochodziło do 8 mm. Dla zachowania bezpieczeństwa intensywność wiercenia i usuwania urobku zmniejszano, gdy osiadanie wynosiło 5-6 mm, zwiększano zaś, gdy wynosiło 2-3 mm na dobę. Wiercenie trwało około 1,5 miesiąca. Gdy osiadanie fundamentu osiągnęło 87 mm, wiercenie wstrzymano. Szczelina powstała wskutek wybierania gruntu została wypełniona suchym piaskiem przy pomocy piaskownicy (aparat wyrzucający piasek pod ciśnieniem). Pochylenie komina zmniejszono o 512 mm. Prace przy wyprostowywaniu komina wykonano nie wyłączając go z eksploatacji.

Prace tego rodzaju są trudne i niebezpieczne (promocja 3 w 1). Trudność polega na samym wykonawstwie, ustaleniu jakości gruntu i przewidzeniu wielkości osiadania fundamentu po wykonaniu wykopu. Za celowe uważa się w takich wypadkach wykonanie silnego wzmocnienia dolnej części komina za pomocą obręczy.