Metoda transportu mechanicznego

Wybór systemu transportowania surówki i ustawiania jej na wózku suszarnianym lub piecowym zależy od wilgotności bloku. Przy wilgotności 20-y22% najkorzystniejszy jest udoskonalony automat firmy „Keller” z rozmieszczeniem surówki na listwach lub łatach i z mechanicznym przemieszczaniem listew z surówką do suszarek za pomocą szeregu automatów. W ostatnich latach wprowadzono automaty układarki surowca na listwy z jednostronnym podawaniem listew (dawniej stosowany był system podawania listew z dwóch stron, wymagający udziału robotnika). Automat-układarka CM-562A ma wydajność 8000 szt./h (program uprawnienia budowlane na komputer).

Metoda transportu mechanicznego surówki za pomocą systemu przenośników rolkowych, z przemieszczeniem rolkowych odbiorników kratowych do pojemników klatko wycli przeznaczonych do przewozu surówki do suszarki, została opracowana przez firmę „Morando" (Włochy) pod nazwą „Misia”. Metoda ta zapewnia wydajność 10000 szt. cegły pojedynczej w ciągu 1 h (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Drugi kierunek technologii związany jest z zastosowaniem systemu przysysania. Z gliny, po jej wyjściu z wylotnika, odcina się gilotyną pasmo o długości równej 6-8 cegieł. Odcięte pasmo zostaje pochwycone przez szybkobieżny przenośnik i po jogo zatrzymaniu rozcięte drutami na kilka cegieł. Następnie za pomocą pokrętnych przyssawek cegły są przestawiane na metalowe podstawki. Podstawki ustawiane są automatycznie na metalowych półkach rozbieralnych (np. 8 podstawek w płaszczyźnie i 5 rzędów wysokości), które przesuwają się na przenośniku rolkowym w suszarce. W kraju zainstalowana jest automatyczna, uniwersalna linia „Misia” w nowoczesnym zakładzie produkcji klinkieru budowlanego w Gozdnicy (uprawnienia budowlane).

Suszenie

Po wysuszeniu pakiety stosów, zawierające po 240 cegieł każdy, przesuwają się na rolkach do maszyny rozładowczej. Maszyna ta stanowi system zabieraków chwytakowych, zaciskających każdy rząd wysuszonych cegieł (48 cegieł w płaszczyźnie), które są przemieszczane na wózki piecowe. Obrócenie urządzenia chwytakowego o 90° powoduje związanie rzędów i narastanie ustawki do wyznaczonej wysokości. Analogiczny jest system „dinosaur” firmy ,,Fausett-Craven” (Leeds, Anglia). Na zasadzie tego systemu pracują w USA cegielnie-automaty, zbudowane w latach 1970-1972. Automatyzację procesów’ cięcia, przewożenia i załadunku surówki według uniwersalnego schematu firmy „Kerna” (program egzamin ustny).

W miarę usuwania wilgoci z gliny proces jej kurczenia się ustaje wtedy, gdy cząstki materiału, przesuwające się pod wpływem sił kapilarnych, przestaną przemieszczać się po zetknięciu się ze sobą. Natomiast woda, pozostaje jeszcze w glinie, wypełniając kapilary i pory. Punkty 1, 2, 3 odpowiadają w pewnym stopniu temu stanowi schnącego wyrobu z gliny. Punkty te są dość charakterystyczne dla każdej gliny lub masy (opinie o programie).

Techniczną nazwą pozostającej części wody jest woda porów, w odróżnieniu od usuniętej w procesie kurczenia się wody skurczowej. Ilość wody pozostałej w porach wynosi: w przypadku glin plastycznych 10-20%, w przypadku kaolinów 25-30%. Woda jest usuwana w wyniku dyfuzji wewnętrznej, a otoczki solwatacyjne zaczynają zanikać. Po ustaniu kurczenia się „powierzchnia parowania” zaczyna stopniowo przemieszczać się w głąb wyrobu i powierzchnia wyrobu jaśnieje. Wartości zmniejszają się w miarę schudzania gliny. Dla glin mało wrażliwych na suszenie K_c = 0,46-yl,2; dla glin bardzo wrażliwych K_c = l,8-y3,8 (segregator aktów prawnych).

Do jakościowej porównawczej oceny glin i mas może być także stosowana metoda przyspieszona. Metoda ta pozwala w okresach sekundowych określać początek pojawienia się pęknięć na próbkach (55 x 55 x 16 mm) poddanych napromienianiu z płytki elektrycznej o mocy 400 W. Według Rudienki za czas napromieniania glin bardzo wrażliwych na suszenie należy przyjąć 60 s, średnio wrażliwych - 60-90 s i mało wrażliwych ponad 90 s (promocja 3 w 1).