Mieszanka betonowa

O stopniu wpływu rodzaju spoiwa na właściwości mieszanki betonowej można z powodzeniem wnioskować z jego składu mineralogicznego, ilości drobno zmielonych dodatków, miałkości itp. Normalna gęstość zaczynu cementowego jakby sumuje wszystkie parametry, które ustalają stopień wpływu cementu na wodożądność mieszanki betonowej (program uprawnienia budowlane na komputer).

Przy tej samej zawartości wody zużycie cementu w granicach 250- 400 kg/m³ nie ma istotnego wpływu na urabialność mieszanki betonowej. Przy zwiększeniu zużycia cementu ponad 400 kg/cm^s widocznie wzrasta lepkość zaczynu cementowego, zmniejszając urabialność mieszanki. Dla przywrócenia dobrej urabialności mieszanki betonowej należy ponownie zwiększyć zawartość w niej wody (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Zwiększenie zużycia cementu powyżej 500-550 kg/cm^s powoduje bardzo znaczny wzrost wodożądności mieszanki i faktycznie nie pozwala obniżyć W/C, a tym samym zwiększyć wytrzymałości betonu. Zużycie cementu portlandzkiego waha się w znacznych granicach (np. od 280 do 380 kg/m³ przy plastyczności mieszanki 50-60 s i do 320-b470 kg/m^s przy plastyczności 150-180 s) (uprawnienia budowlane).

Zawartość i jakość kruszywa. Ze względu na to, że głównym składnikiem mieszanki betonowej jest kruszywo (grube i drobne), wielkość jego ziaren, skład granulometryczny, struktura powierzchni ziaren i inne cechy jakościowe mają istotny wpływ na właściwości mieszanki betonowej.

Należy mieć na uwadze, że większe ziarna kruszywa powodują obniżenie wodożądności mieszanki betonowej o 10-15%. Oprócz tego znaczny wpływ na jej wodożądność ma kształt i charakter powierzchni ziaren grubego kruszywa (program egzamin ustny). Na przykład obtoczony kształt i gładka powierzchnia ziaren (żwiru) sprzyjają zmniejszeniu tarcia między nimi, w wyniku czego wodożądność mieszanki betonowej na takim kruszywie jest mniejsza o 10-H15% niż mieszanki na ostrokanciastym tłuczniu. Należy także uwzględnić wodochłonność grubego kruszywa, gdyż zwiększa ona znacznie wodożądność mieszanki.

Dodatki uplastyczniające

Zawartość piasku w mieszance kruszywowej należy wyznaczyć z uwzględnieniem rodzaju, największej grubości ziaren i pustek między ziarnami grubego kruszywa oraz sprawdzać doświadczalnie. Należy mieć na uwadze, że dla każdej mieszanki betonowej istnieje optymalna, z punktu widzenia zużycia cementu i wody, zawartość piasku w mieszance kruszywowej . Przy małej zawartości piasku ilość zaprawy cementowej okazuje się niewystarczająca dla uzyskania spoistej mieszanki betonowej; poza tym, urabialność mieszanki zmniejsza się bardzo wskutek jej rozwarstwiania się. W danym przypadku należy zwiększyć zawartość wody w mieszance, wprowadzając dodatkową ilość wody i cementu. W przypadku kiedy zawartość piasku zaczyna przewyższać optymalną jego ilość, plastyczność mieszanki betonowej maleje i zwiększa się jej wodożądność (opinie o programie).

Jako optymalną należy przyjąć taką zawartość piasku, która nie powoduje rozwarstwiania się mieszanki betonowej. Powinna ona być tym mniejsza, im większe jest zużycie cementu i gorsza urabialność mieszanki, większa grubość graniczna kruszywa, mniejsza jego jamistość i powierzchnia właściwa.

Przy istnieniu piasków kilku odmian pierwszeństwo należy oddać piaskom grubo- i średnioziarnistym, ponieważ wodożądność mieszanki betonowej, przygotowywanej na drobnym piasku, jest zwiększona. Obecność cząstek pylastych lub gliniastych w piasku również powoduje wzrost wodożądności mieszanki. Jednakże w przypadku chudych betonów niskich marek (ze zużyciem cementu mniejszym niż 200 kg/m) obecność drobnych frakcji i cząstek pylastych w piasku wywiera już dodatni wpływ na właściwości mieszanki, nadając jej niezbędną lepkość i zwiększając szczelność oraz trwałość stwardniałego betonu (segregator aktów prawnych).

Dodatki uplastyczniające i napowietrzające. Uczeni radzieccy i w innych krajach stwierdzili, że dodatki powierzchniowo-czynne, wprowadzane zwykle w niewielkich ilościach (0,05-^0,3°/o w odniesieniu do ciężaru cementu), wywierają istotny wpływ na właściwości zapraw i mieszanek betonowych. Dodatki te mogą być podzielone na dwie podstawowe grupy: dodatki uplastyczniające i dodatki napowietrzające (mikropianotwórcze) (promocja 3 w 1).