Mocowanie montażowe folii

Izolację z folii polietylenowej szerokiej można montażowo mocować do podłoża betonowego (wyprawy cementowej) na powierzchniach poziomych lub pionowych przez przyklejenie „na zimno’’ na warstwie emulsyjnej pasty asfaltowej. Pastę rozprowadza się po podłożu betonowym za pomocą packi (lub sztywnej płytki) warstwą grubości 2-3 mm i przykłada do posmarowanej powierzchni folię, dociskając ją tamponem lub wałkiem gumowym (program uprawnienia budowlane na komputer).

Sposób ten może być stosowany przy mocowaniu na ścianach wywiniętych poziomych izolacji z folii; można go również stosować przy układaniu izolacji z folii na płaszczynach o dużych wymiarach. Wykonanie izolacji w zbiornikach ziemnych. Folia polietylenowa szeroka może być zastosowana jako izolacja wodoszczelna w zbiornikach ziemnych (np. przeciwpożarowych, na ścieki przemysłowe itp.) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Powierzchnia ciągła, uzyskana po rozwinięciu rolki folii szerokości 12 m (ponad 300 m²), pozwala na izolowanie zbiorników o pojemności do 200 m³ przy minimalnej w zasadzie liczbie połączeń zgrzewanych. W narożach grobli ziemnych można wykonać zakłady, nie przecinając folii, stosownie do ukształtowania skarp wykopu (uprawnienia budowlane).

Podłoże ziemne pod izolację z folii powinno być odpowiednio przygotowane przez usunięcie z niego karp, korzeni, kamieni i innych ostrych przedmiotów, które mogłyby uszkodzić folię. Równość powierzchni można uzyskać przez podsypanie warstwy piasku. Można również ułożyć na gruncie warstwę papy izolacyjnej (program egzamin ustny).

Folię wywija się na koronę skarpy, kilkakrotnie zawija brzegi mocując je szpilkami stalowymi do gruntu i przysypuje warstwą ziemi grubości ok. 50 cm. Warstwę dociskową dna i skarp zbiornika można wykonać z płyt betonowych chodnikowych lub innych, układanych na podsypce piaskowej. Spoiny mogą być dodatkowo wypełnione asfaltem.

Warstwa ochronna

W większych zbiornikach arkusze folii łączy się przez zgrzewanie, izolację wykonuje się odcinkami z równoczesnym przykryciem ułożonego odcinka warstwą dociskową. Folia Estrofol w zasadzie nie jest materiałem przeznaczonym na izolacje przeciwwodne. Jednak ze względu na dużą odporność na agresję biologiczną i na podwyższoną temperaturę może być ona w wyjątkowych przypadkach wykorzystana przy wykonywaniu izolacji przeciwwilgociowych poziomych. Do tego celu należy stosować folię Estrofol grubości 0,80 mm i szerokości 1,0-1,3 m. Podłoże pod izolacje z Estrofolu należy bardzo starannie wyrównać, nie może ono mieć ostrych wypukłości, które by mogły przedziurawić folię (opinie o programie).

Poziomą izolację przeciwwilgociową z Estrofolu należy wykonywać klejąc ją montażowo do podłoża za pomocą:

a) asfaltowej pasty emulsyjnej o konsystencji gęstoplastycznej (tak samo jak tego rodzaju izolacje z folii polietylenowej),

b) lepiku asfaltowego bez wypełniaczy stosowanego na gorąco (tak samo jak izolację z papy). Należy przyformować „na sucho” zakłady folii szerokości co najmniej 10 cm (segregator aktów prawnych).

Warstwę ochronną, zabezpieczającą Estrofol przed uszkodzeniem mechanicznym, może stanowić warstwa zaprawy cementowej. Ponieważ nie ma klejów, które by pozwalały na trwałe połączenie zakładów folii Estrofol, a zgrzewanie jej jest bardzo trudne w warunkach budowy, nie zaleca się wykonywania z niej izolacji cieczoszczelnych.

Użycie na izolacje innych folii, niż uprzednio omówione, ogranicza się do folii oppanolowych. Ze względu na bardzo niewielką produkcję krajowej folii oppanolowej stosuje się ją jedynie do wykonywania izolacji chemoodpornych cieczoszczelnych. Jako izolacja wodochronna folia ta może być stosowana tylko w szczególnie uzasadnionych przypadkach.

Do klejenia krajowej folii oppanolowej należy stosować klej do oppanolu C. Klejem tym gruntuje się suche, czyste i odpylone podłoże. Klej nakłada się cienką, równą warstwą, rozprowadzając go po podłożu za pomocą pędzli. Po wyschnięciu gruntującej warstwy kleju można przystąpić do wykonywania izolacji (promocja 3 w 1).