Momenty sprężystego utwierdzenia

Momenty sprężystego utwierdzenia wzdłuż krawędzi pionowych oraz momenty ściany czołowej mogą być obliczone w tym przypadku wg następujących wzorów: moment utwierdzenia W przypadku zbiorników zagłębionych w gruncie należy również wyznaczyć momenty wywołane parciem gruntu. Wielkość tych momentów obliczamy w założeniu, że zbiornik jest nie napełniony, przy wyznaczaniu natomiast momentów od parcia cieczy wypełniającej zbiornik nie uwzględniamy parcia zewnętrznego gruntu. Do wymiarowania ścian i dna zbiornika potrzebne są jeszcze siły rozciągające, lub ściskające spowodowane wzajemnym oddziaływaniem poszczególnych elementów wskutek parcia cieczy lub gruntu (program uprawnienia budowlane na komputer).

Należy jeszcze wymienić metodę obliczania zbiorników podaną przez H. Craemera, która w pewnych przypadkach może dać dobre wyniki dla celów praktycznych. H. Craemer opracował metodę przybliżoną obliczania zbiorników prostokątnych, opartą na następującym rozumowaniu. Przybliżony sposób obliczania płyt opartych na obwodzie, obciążonych równomiernie, stosowany przez H. Marcusa w jego „Theorie der elastischen Gewebe“, stanowił podstawę tej metody (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Sposób postępowania jest następujący. Jeżeli obciążenie p działające na jednostkę pola danej płyty rozłożymy na dwie składowe p_x i p_yi obciążając nimi kolejno paski równoległe do osi X i Y, to z warunku równości ugięć pasków otrzymamy równanie, z którego możemy wyznaczyć p_x i p_y. W podobny sposób można ustalić odpowiednie wzory dla innych warunków zamocowania i podparcia (uprawnienia budowlane).

Dźwigar płaski

Powyższa metoda nie spełnia wszystkich wymogów teorii sprężystości. Założenie równych ugięć tylko w jednym punkcie dwóch pasków upraszcza co prawda obliczenie, lecz ściśle biorąc, warunek ten powinien być spełniony w każdym punkcie płyty. Biorąc jednak pod uwagę, że warunki równowagi nie są naruszone, metoda ta może być zastosowana w praktyce, tym bardziej, że w stanie plastycznym poprzedzającym złamanie następuje pewne wyrównanie naprężeń. Momenty w ścianach zbiornika prostokątnego możemy obliczać w sposób wystarczająco dokładny dla praktyki, posługując się tablicami Kałmanoka w następujący sposób (program egzamin ustny).

Jeżeli dla danej ściany (płyty) zbiornika będziemy w stanie (czy to z tablic, czy też za pomocą ogólnego równania płyty) wyznaczyć momenty zamocowania w różnych poziomach krawędzi pionowych w założeniu całkowitego ich zamocowania oraz przy dowolnych warunkach podparcia poziomych krawędzi, wówczas, przy znanych wartościach odpowiednich momentów sąsiednich ścian, możemy metodą kolejnych przybliżeń otrzymać momenty sprężystego zamocowania (opinie o programie).

Metoda ta jest szczególnie korzystna w przypadku zbiorników wielokomorowych, gdzie, ze względu na różnorodność wymiarów i sztywności poszczególnych ścian, jest niemożliwe stosowanie gotowych wykresów lub tablic, tym bardziej, że w krawędziach schodzą się czasem trzy, a nawet cztery ściany. Wyrównanie momentów może być przeprowadzone nie tylko w kierunku poziomym, lecz również w kierunku pionowym. W tym przypadku pas wycięty płaszczyznami pionowymi uważamy za ramę otwartą górą (segregator aktów prawnych).

W przypadku gdy ściany zbiornika prostokątnego oparte są na słupach (w płaszczyźnie ścian) ściany te pracują jak belki. Jeśli wysokość tych belek wynosi co najmniej 1 4 rozpiętości, nie można do ich obliczenia stosować tradycyjnej metody statyki, bowiem rozkład naprężeń normalnych a_x w poprzecznym przekroju zginanej belki nie przebiega liniowo. W tym przypadku nie może być stosowane założenie płaskich przekrojów Naviera. Z punktu widzenia teorii sprężystości powierzchniowy dźwigar płaski obciążony w płaszczyźnie środkowej pracuje jak tarcza. Ze względu na dużą wysokość elementy te noszą nazwę belek-ścian, belek tarczowych lub dźwigarów tarczowych (promocja 3 w 1).

Stan naprężeń w dźwigarach tarczowych był badany przez wielu autorów {Bay, Craemer, Dischinger, Ehlers, Mandes, Bleich, Bortsch i inni). Ponieważ każdy z powyższych autorów rozpatrywał inny przypadek obciążenia, przytoczone będą tylko te przypadki, które są ważne dla praktyki konstruktora.