Monolityczność płyt stropowych
W budynkach o konstrukcji szkieletowej ściany usztywniające są zazwyczaj daleko rozsunięte i dlatego płytom stropowym należy zapewnić monolityczność, umożliwiającą obliczanie ich jako tarcz poziomych (uprawnienia budowlane). W przypadku niepodpiwniczenia budynku o układzie poprzecznym lub budynku o konstrukcji szkieletowej ściany usztywniające odkształcają się jak wsporniki sprężyście utwierdzone w gruncie.
Stropy przejmują obciążenie poziome ze ścian zewnętrznych i pracują jako belki-ściany zginane w swej płaszczyźnie i przekazujące obciążenie na ściany poprzeczne. Dla spełnienia swoich zadań stropy powinny stanowić tarcze sztywne w swej płaszczyźnie (program na telefon).
Przy odpowiednim zaprojektowaniu złącz ścian konstrukcyjnych wzajemnie prostopadłych można uwzględnić w obliczeniach sztywności przestrzennej budynku współpracę tych ścian, pod warunkiem wykonania ich z materiałów o podobnej wytrzymałości i odkształcalności (program na komputer). W tych przypadkach ściany usztywniające można przyjmować o przekroju złożonym, jak dwuteowy itp.
Szerokość b’ półki współpracującej ściany należy przyjmować w obliczeniach nie większą od 10-krotnej jej grubości i nie większą od szerokości filara (dla przekrojów dwuteowych) (program egzamin ustny). Dla przekrojów ceowych lub kątowych szerokość półki należy przyjmować nie większą od 5-krotnej grubości ściany t.
Projektowanie budynku
Przy projektowaniu budynku należy sprawdzać jego sztywność przestrzenną zarówno w kierunku poprzecznym, jak i podłużnym, o ile nie zostaną zachowane pewne warunki przewidziane normą PN-64/B-03252, zezwalające na pominięcie obliczeń (opinie o programie). Przy obliczaniu ścian usztywniających posługujemy się jednym z trzech schematów:
a) jednolitego wspornika,
b) ramy wielokondygnacjowej z uwzględnieniem odkształceń nadproży lub bez uwzględnienia tych odkształceń,
c) wsporników wielopasmowych, połączonych sprężystymi łącznikami.
Obliczenia przeprowadzone wg pierwszego schematu są słuszne dla ścian bez otworów, przy czym dla stosunku B : H = 1 należy przy obliczaniu strzałki ugięcia uwzględniać wpływ sił poprzecznych (segregator aktów prawnych).
Schemat obliczeniowy ścian z otworami jako prętów jednolitych i przyjęcie do obliczeń powierzchni i momentu bezwładności przekroju przez otwory odbiega znacznie od rzeczywistej pracy ściany. Podstawowa nieścisłość leży w przyjęciu założenia, że punkty tego samego przekroju przed i po odkształceniu leżą w jednej płaszczyźnie, kiedy w rzeczywistości założenie to jest niesłuszne (promocja 3 w 1).
W schemacie pracy ściany jako ramy z uwzględnieniem odkształcenia nadproży (o długości równej szerokości otworu) otrzymujemy układ bardziej zbliżony do pracy tarczy .
