Montaż konstrukcji wielkopłytowych uprawnienia budowlane

W każdym narożniku ustawia się pod kątem 90 stopni dwa bloki kierunkowe złączone ze sobą, dzięki czemu stanowią one sztywny ustrój. Również bloki kierunkowe pośrednie ustawia się łącznie ze skrajnym blokiem jednej z poprzecznych ścian dla stworzenia sztywnego zestawu bloków. Dopiero po ustawieniu i sprawdzeniu prawidłowości usytuowania bloków kierunkowych można przystąpić, do montażu pozostałych bloków ścian zewnętrznych i wewnętrznych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Elementy wielkoblokowe ustawia się na klinach drewnianych oraz na wyrównanej do poziomu klinów warstwie gęstej zaprawy cementowej. Kliny wyznaczają poziom posadowienia każdego bloku i zapobiegają możliwości deformacji płaszczyzny oporowej przy ustawieniu tych bloków. Usunięcie klinów może nastąpić po osiągnięciu przez zaprawę 60-70% wytrzymałości miarodajnej. Montaż konstrukcji wielkopłytowych. Elementy wielkopłytowe nie mają z reguły własnej stateczności w czasie montażu, w związku z czym konieczne jest prowizoryczne ich usztywnienie zaraz po ustawieniu. Usztywnienia te są dość kłopotliwe w realizacji. Należy dążyć do stosowania do tego celu lekkich, łatwo rozbieralnych i przestawnych konstrukcji podporowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

montażu należy tak zaprojektować, ażeby usztywnienie było niezbędne tylko do ustawienia pierwszych elementów, do których można by było mocować następne dostawiane do nich elementy. W ten sposób uzyska się równocześnie utworzenie w jak najszybszym czasie kompletu elementów stanowiących sztywny zestaw zabezpieczający stateczność całej konstrukcji w czasie jej montażu (uprawnienia budowlane).

Połączenie montażowe płyt między sobą w czasie montażu może odbywać się w dwojaki sposób:
- za pomocą tymczasowego spawania punktowego połączeń montażowych stykających się płyt,
- za pomocą złącz prowizorycznych, tzw. kątowych, zakładanych na końcach sąsiadujących ze sobą montowanych płyt.

Dostawiona płyta

W obydwu przypadkach, w czasie prowizorycznego łączenia ustawionych płyt, żuraw podtrzymuje na haku dostawioną płytę (program egzamin ustny).

Montaż konstrukcji wielkopłytowych może być wykonywany przy podziale obiektu na trzy lub cztery działki, zależnie od rodzaju połączeń między poszczególnymi płytami.
Zasadniczymi robotami wykonywanymi na oddzielnych działkach będą tu np. (przy zastosowaniu złącz kątowych):
- ustawienie i prowizoryczne zamocowanie nośnych płyt ścian wewnętrznych i płyt ścian zewnętrznych;
- sprawdzenie i regulacja położenia płyt ustawionych poprzednio i ich trwałe zamocowanie oraz ustawienie pozostałych płyt (nienośnych) ścianek działowych i płyt stropowych;
- wypełnienie spoin masą betonową i przygotowanie następnego pasa montażowego (opinie o programie).

Ostateczne zamocowanie styków montażowych wykonywane jest. przez spawanie części stalowych w stykach oraz wypełnienie spoin (po kontroli prawidłowości wykonania styków spawanych). Należy przyjąć zasadę, że montaż płyt ściennych na następnych działkach może być dokonany po ułożeniu płyt stropowych na ścianach już zmontowanych poprzednio.

Zorganizowanie miejsca roboczego żurawia montażowego zależne jest od sposobu dostarczania elementów do miejsca montażu. Przy koncepcji tzw. montażu „z kół” elementy dostarczane są do miejsca montażu na przyczepach niskopodwoziowych, z których elementy te są zdejmowane przez żuraw i wstawiane wprost w konstrukcję. W tym przypadku niezbędne jest pozostawienie wzdłuż trasy przejazdu roboczego żurawia miejsca dla postoju tych przyczep. Przy montażu w sposób zwykły konieczne jest zaprojektowanie odpowiednio usytuowanego placu składowego elementów wzdłuż trasy przejazdu roboczego żurawia (segregator aktów prawnych).

Przykład usytuowania placów składowych i placu postojowego przyczep dla obydwu przypadków, przy zastosowaniu do montażu żurawia wieżowego. Elementy wielkopłytowe na placu składowym konstrukcji powinny mieć ściśle wyznaczone miejsce i być ułożone w pozycji, jaką przyjmą w konstrukcji, a więc płyty stropowe - poziomo, a płyty ścienne - pionowo.

Do podtrzymywania płyt ściennych na placach składowych służą różnego rodzaju rusztowania lub stelaże. Przy montażu elementów wielkopłytowych istotną sprawę stanowi zabezpieczenie stateczności tych elementów w czasie podnoszenia i ustawiania na podporach. W przypadku płyt ściennych o znacznych rozmiarach, punkty zaczepienia zawiesia montażowego powinny być określone z uwagi na możliwość przejęcia sił udźwigu przez konstrukcję nośną elementu (promocja 3 w 1).