Montaż rusztowań

Montaż rusztowań i ich elementów powinien przebiegać według ustalonych zasad (program uprawnienia budowlane na komputer).

1. Zasady montażu stojaków, rygli i węzłów:
2. wszystkie poprzecznice i podłużnice powinny być zamocowane do stojaków za pomocą złączy krzyżowych,
3. każde istniejące stężenie powinno być zamocowane na końcach do poprzecznie za pomocą złączy krzyżowych i umieszczone jak najbliżej stojaka,
4. węzły powinny być jak najbardziej zwarte.
5. Zasady dotyczące montażu rur:
6. każda rura powinna przechodzić przez co najmniej dwa węzły,
7. każda rura powinna wystawać poza skrajne węzły na długość co najmniej dwu średnic rury.
8. Zasady dotyczące rozmieszczenia połączeń wzdłużnych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Zasady te zależą bezpośrednio od cech stosowanego złącza wzdłużnego. Złącza te ze względu na swą konstrukcję - umożliwiają przenoszenie tylko sił ściskających w rurach, nie mogą przenieść ani momentów zginających, ani sił rozciągających. Połączenia, które za ich pomocą można zrealizować, nie zapewniają rurze ciągłości fizycznej, gdyż złącze to spełnia rolę przegubu (przegub nie może przenosić rozciągania ani momentów zginających). Dlatego korzystne jest umieszczać te połączenia w punktach możliwie najbliższych przegubu lub punktu przegięcia (uprawnienia budowlane).

Rozmieszczając połączenia wzdłużne w rusztowaniu należy również brać pod uwagę możliwość rozłączenia rur pod wpływem sił rozciągających, wywołanych na przykład przez wiatr. Dlatego:

• stojaki mające połączenia wzdłużne na dowolnym piętrze powinny być oddzielone stojakiem nie mającym na tym piętrze takiego połączenia. Podobnie podłużnice i poprzecznice mające te połączenia w pewnym przęśle powinny być oddzielone ryglem nie mającym takiego złącza. Dodatkowo, zarówno liczba stojaków bez połączenia na dolnej kondygnacji, jak i liczba ciągłych rygli w danym przęśle powinny być większe od liczby prętów z połączeniami wzdłużnymi, przy czym:

• nie należy stosować połączeń wzdłużnych na stężeniach,
• połączenia wzdłużne należy umieszczać jak najbliżej węzłów (program egzamin ustny).

Montaż rusztowania

Uzasadnimy to następująco: Według rozważań teoretycznych połączenia wzdłużne należy umieszczać w środku rozpiętości w przypadku rusztowań bez stężeń, obciążonych w głowicach stojaków (np. stemplowania) albo obciążonych wiatrem oraz jak najbliżej węzłów w rusztowaniach ze stężeniami i, przez analogię, w rusztowaniach bez stężeń, lecz przymocowanych do ściany (opinie o programie).

Takie rozróżnienie doprowadziłoby do pomylenia tych zasad przez użytkowników. W rzeczywistości pierwszy przypadek spotyka się rzadko, gdyż zawsze opłaca się umieszczać stężenia nawet w rusztowaniach mało obciążonych, stąd wniosek o słuszności zasady.

Zasadę tą można pominąć jedynie w przypadkach wyjątkowych, ale wtedy miejsca złączy wzdłużnych powinny być wyraźnie zaznaczone na rysunku wykonawczym (segregator aktów prawnych).

W przypadku użycia złącza wzdłużnego mogącego pracować na zginanie w sposób zadowalający, ostatnia zasada może być pominięta. Złącze takie upraszcza montaż i daje większą gwarancję bezpieczeństwa.

Po zakończeniu montażu rusztowania, w którym pewne zasady nie zostały uwzględnione, można naprawić błędy montażu. Należy dlatego pamiętać, że w celu usunięcia niewłaściwego rozmieszczenia połączeń wzdłużnych w podłużnicach, poprzecznicach i stojakach często trzeba dokonywać długiego demontażu. Aby tego uniknąć zdwaja się więc częściowo te elementy w miejscach, gdzie rozmieszczenie połączeń wzdłużnych nie jest zgodne z zasadami (promocja 3 w 1).