Nacisk na grunt

Opór zacznie powoli wzrastać (czego nie pokazano na rysunku) w wyniku przeciążenia, które wystąpi wtedy, gdy fundament osiądzie do odpowiedniej głębokości. Zachowanie się rzeczywistych fundamentów na gruntach naturalnych wydaje się podobne do zaobserwowanego na badaniach modelowych w małej skali, chociaż jest bardzo mało dobrze udokumentowanych spostrzeżeń całkowitego zniszczenia fundamentów spoczywających na piaskach (program uprawnienia budowlane na komputer).

Podstawowym warunkiem, który należy spełnić przy projektowaniu fundamentu, jest wartość osiadania mniejsza od dopuszczalnej. Wartość taka będzie zależna od rodzaju konstrukcji. W celu spełnienia tego podstawowego warunku należy podczas projektowania fundamentu wziąć pod uwagę dwa czynniki. Po pierwsze, dla każdego fundamentu istnieje pewna wartość działających naprężeń, przy których zaczyna się osiadanie bardzo duże i trudne do wyznaczenia (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Fundament należy tak zaprojektować, aby rzeczywisty nacisk na grunt był mniejszy od nośności gruntu z odpowiednim współczynnikiem bezpieczeństwa pokrywającym niedokładności przy wyznaczaniu nacisku na grunt i jego nośności. Znaczenie określeń bardzo duże osiadania i trudne do wyznaczenia zależy od osądu projektanta. Ogólnie rzecz biorąc, za nośność gruntu przyjmuje się nacisk wywołujący miejscowe zniszczenie przez ścinanie, tzn. naprężenie odpowiadające załamaniu krzywej zależności naprężenie-osiadanie (uprawnienia budowlane). W niektórych przypadkach może się wydawać, że określeniu nośności bardziej odpowiada obciążenie większe. Oczywiście obciążenie wywołujące ogólne zniszczenie wskutek ścinania (tzn. graniczna nośność gruntu) stanowi górną granicę nośności gruntu w ogóle (program egzamin ustny). Po drugie, po określeniu nośności gruntu i po sprawdzeniu, że jest ona większa niż spodziewana wartość nacisku na grunt z uwzględnieniem odpowiedniego współczynnika bezpieczeństwa, należy wyznaczyć osiadanie, jakie wystąpi pod działaniem spodziewanych obciążeń i porównać je z wartością osiadania dopuszczalnego.

Osiadanie

Zatem projektowanie fundamentu można podzielić na następujące trzy etapy:

• Wybór odpowiedniego współczynnika bezpieczeństwa zapobiegającego wystąpieniu zniszczenia przez ścinanie oraz ustalenie osiadań dopuszczalnych.
• Określenie nośności gruntu i wartości współczynnika bezpieczeństwa przy spodziewanych obciążeniach.
• Wyznaczenie osiadań i porównanie ich z osiadaniami dopuszczalnymi (opinie o programie).

Osiadanie może okazać się istotne, nawet gdy nie zachodzi obawa załamania gruntu ze względu na wygląd konstrukcji, jej przydatność oraz możliwość jej uszkodzenia. Osiadanie może pogorszyć stan budynku wskutek wywołania rys w jego ścianach zewnętrznych i działowych oraz na skutek dostrzegalnego pochylenia konstrukcji. Osiadanie może stać się kłopotliwe ze względów eksploatacyjnych budowli. Niektóre urządzenia, np. suwnice mogą pracować nieprawidłowo, pompy, sprężarki itp. mogą zmieniać swoje położenie, a różne urządzenia obserwacyjne, jak radar, stają się niedokładne. Osiadanie może również wywołać uszkodzenia konstrukcyjne lub zawalenie się całej konstrukcji, nawet gdy współczynnik bezpieczeństwa na zniszczenie gruntu przez ścinanie jest duży (segregator aktów prawnych).

Osiadanie równomierne, które może wystąpić np. w budynku posadowionym na bardzo sztywnej płycie fundamentowej. Przykład pochylenia równomiernego, gdy cała konstrukcja doznaje obrotu. Często występujący przypadek osiadania nierówno miernego (ugięcia). Osiadanie nierównomierne może wystąpić na skutek:

• działania naprężeń równomiernie rozłożonych na grunt jednorodny,
• działania naprężeń nierównomiernie rozłożonych,

niejednorodności gruntu. Nierównomierność osiadań Aq między dwoma punktami równa się różnicy między większą i mniejszą wartością osiadania. Nierównomierność osiadań określa się również za pomocą odkształcenia kątowego (pochylenia) równego ilorazowi różnicy osiadań dwóch punktów do poziomej odległości między tymi punktami (q/I)(promocja 3 w 1).