Naprężenia dopuszczalne

W przypadku konstrukcji zbrojonych z betonów lekkich szerokość rozwarcia rys sprowadza się tylko dla betonów o strukturze zwartej, kiedy nie wymaga się zabezpieczenia prętów przed korozją specjalnymi powłokami (program uprawnienia budowlane na komputer). Dla płyt z betonów komórkowych i z betonów kruszywowych 100 kG/cm2 zbrojenie poprzeczne wymiaruje się w myśl norm radzieckich wyłącznie z uwagi na nośność.

Naprężenia dopuszczalne na ścinanie dla konstrukcji z betonów lekkich obniżają normy angielskie o 25%, a normy Stanów Zjedn. nawet o 40% w stosunku do wartości dla konstrukcji z betonu zwykłego. Normy angielskie wymagają ponadto aby w przypadku belek, na których spoczywają płyty lub inne drugorzędne elementy konstrukcyjne, pomijać w ogóle w obliczeniach wytrzymałości betonu na naprężenia główne i całą siłę poprzeczną przejmować przez zbrojenie (program uprawnienia budowlane na ANDROID). To ostatnie wymaganie idzie oczywiście zbyt daleko i krytykowane jest nawet w piśmiennictwie angielskim.
Jak można sądzić na podstawie badań elementy z betonów kruszywowych niskich wytrzymałości wykazują stosunkowo (w stosunku do Rr) wyższą nośność na siły poprzeczne niż elementy z betonów wyższych marek (uprawnienia budowlane).

W licznych badaniach ITB płyt i belek z betonu keramzytowego i ze spiekanych łupków węglowych („Knurów”) o wytrzymałości R(łl6 = 110 - 200 kG/cm2, których nośność uwarunkowana była w zasadzie wytrzymałością zbrojenia podłużnego (obciążonych siłą skupioną w odległości ok. 14 do 1/3 od podpory) nie stwierdzono w żadnym z przypadków’ powstawania rys ukośnych, mimo że naprężenia niejednokrotnie bliskie były wytrzymałości betonu na rozciąganie (program egzamin ustny).

Obszerne badania nośności na siłę poprzeczną belek z betonów różnych odmian z kruszyw spiekanych (ekspandowane gliny, łupki przywęglowe, spiekane popioły lotne), bez zbrojenia poprzecznego przeprowadził Ilanson. Stwierdza on ścisłą zależność między nośnością belek na siłę poprzeczną i wytrzymałością betonu na rozciąganie Rr badaną przez ściskanie walca po tworzącej.
Badając związek między wartością Rr i R015/3O Hanson stwierdził duży wpływ warunków twardnienia próbek na Rr betonów lekkich.

Ugięcia elementów konstrukcji z betonów lekkich

Próbki „suche”, przechowywane przez pierwszych 7 dni w warunkach wilgotnych, a przez następne 21 na powietrzu o wilg. 50%, wykazały zdecydowanie niższe Rr niż próbki przechowywane w warunkach wilgotnych przez 28 dni. Różnice wartości Rr próbek „mokrych” i „suchych” rosły z wartością R1r/30 dochodząc do 40% dla R15 30 = 530 kG/cm2. Dla betonu zwykłego zjawiska takiego nie obserwowano, a przeciwnie stwierdzono nawet pewne obniżenie Rr próbek „mokrych” w stosunku do „suchych”.
Obniżenie wartości Rr próbek „suchych” tłumaczy Hanson powstaniem rys skurczowych w wysychającym betonie lekkim, w związku z czym zaleca odpowiednie zwiększenie współczynnika bezpieczeństwa przy wymiarowaniu belek z betonów lekkich na siły poprzeczne (opinie o programie).

Zalecenie jego znalazło swój wyraz w normach amerykańskich. Evans i Dongre badali nośność na siłę poprzeczną belek z kruszywa Aglit z glin spiekanych, RI5/30 = 210 - 330 kG/cm2 a także z betonu zwykłego, bez zbrojenia poprzecznego i ze strzemionami.
Wartość Tbz powinna być mniejsza od 0,3 wartości granicznej zespolenia zaprawy z betonem lekkim (segregator aktów prawnych). Wartość zespolenia można z pewnym przybliżeniem przyjąć równą wytrzymałości betonu lekkiego na ścinanie, jakkolwiek w pewnych warunkach wartość ta może być nieco niższa.

Dla betonu strużkowego „Durisol”, w myśl badań EMPA ’), naprężenie przyczepności zaprawy do betonu przyjmować należy w wysokości 2,4 kG cm2. Ugięcia płyt z betonów lekkich oblicza się wg tych samych metod, co ugięcia płyt z betonu zwykłego, uwzględniając jedynie odmienne wartości liczbowe parametrów fizycznych, występujących w poszczególnych wzorach (promocja 3 w 1).