Natężenie betonu

Gdy długość słupa l jest większa niż 20-krotny najmniejszy wymiar przekroju, należy moment, wywołany siłą zginającą P, zwiększyć o wartość 0,005 PI (program uprawnienia budowlane na komputer). W częściach konstrukcji, narażonych tylko na rozciąganie, nie uwzględnia się wcale betonu przy obliczeniu przekroju stali, jednak przekrój winien być tak dobrany, aby natężenie betonu z uwzględnieniem 15-krotnego przekroju żelaza nie przekraczało 0,14 wytrzymałości walcowej betonu. Najmniejszy wymiar słupów powinien wynosić co najmniej rozpiętości sąsiednich przęseł i co najmniej wysokości piętra, jednak nie mniej niż 35 cm przy słupach okrągłych i 30 cm przy kwadratowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Kształt głowicy słupa winien stosować się do rysunku niżej podanego.

Grubość płyty wynosić powinna co najmniej 15 cm oraz co najmniej większej rozpiętości płyt; dla dachów zaś co najmniej 12 cm, względnie ’/in rozpiętości. Siły ciągnące ukośne w tych częściach belek zginanych, w których natężenia są większe niż 0,03 wytrzymałości walcowej betonu, względnie większe niż odpowiednie wartości w ust. 5, należy przenieść przy pomocy wkładek odgiętych ukośnie i strzemion.

Natężenia ścinające, obliczane bez uwzględnienia wkładek ukośnie odgiętych i strzemion, nie mogą przekraczać 0,1 wytrzymałości walcowej betonu.Natężenia dodatkowe z powodu zmian temperatury należy uwzględnić przy konstrukcjach, narażonych bezpośrednio na zmiany ciepłoty.

Jako granicę zmian temperatury należy przyjąć na wolnem powietrzu ochłodzenie i ogrzanie o 20 C, zaś w budynkach osłoniętych na ochłodzenie względnie ogrzanie o 10 C. W częściach budowli, w których najmniejszy wymiar wynosi 70 cm albo więcej, albo które z powodu nadsypki albo innych urządzeń są mniej narażone na zmiany temperatury, mogą powyższe różnice temperatur być zniżone o 5 C.

• Współczynnik rozszerzalności dla betonu i żelaza należy przyjmować równy 0,00001 na 1 C.
• Wpływ skurczu betonu na powietrzu należy uważać za równoważny obniżeniu się temperatury o 10 C. W zwykłych budowlach można nie uwzględniać natężeń wywołanych zmianami temperatury i skurczem betonu (uprawnienia budowlane).

Stwardnienie betonu

Próby obciążenia betonu można przeprowadzić najwcześniej po upływie 45 dni od stwardnienia betonu (program egzamin ustny).W budowlach dłuższych niż 50 m należy urządzić przerwy dylatacyjne w odstępach co najwyżej 40 m.

Dla żelbetowych kominów fabrycznych należy przy dokładnym obliczeniu uwzględnić także różnicę temperatury gazów dymowych wewnątrz komina i powietrza (-f- 10 C) na zewnątrz. Natężenia dopuszczalne przyjmować należy:

 Stropy ceglano-betonowe z wkładkami żelaznymi należy obliczać, przyjmując stosunek współczynników sprężystości n = 15. Natężenia dopuszczalne cegły na ściskanie przyjmować należy w wysokości 1,5 wartości natężeń dopuszczalnych dla muru obciążonego osiowo, natężenia dopuszczalne na ścinanie 2,5 kg/cm-, natężenia w żelazie jak dla konstrukcji żelbetowych. Warstwy betonu, umieszczonej na cegle, nie uwzględnia się zupełnie, o ile jest cieńsza od 3 cm. Jeżeli warstwa betonu grubsza jest niż 5 cm, można liczyć strop jako żelbetowy (opinie o programie).

Przepisy dotyczące budowy mostów żelbetowych polegają zasadniczo na tych samych danych, co przepisy dotyczące budowli lądowych. Przy ich obliczeniu należy obciążenie ruchome mnożyć przez współczynnik dynamiczny Wielkość jego wynosi dla mostów drogowych <[> = 1,5, dla mostów kolejowych ą = 2,2.

Ciężary, działające przez warstwę nadsypki lub przez warstwę innego materiału łagodzącego wstrząśnienia, należy przyjąć jako rozłożone równomiernie na powierzchnię, równą powierzchni, na którą ciężar wprost działa, zwiększoną w kierunku rozpiętości płyty o podwójną grubość nadsypki lub warstwy łagodzącej wstrząśnienia i o pojedynczą grubość płyty, w kierunku zaś prostopadłym do rozpiętości płyty ponadto o połowę jej rozpiętości (segregator aktów prawnych). Dla zapewnienia równomiernego rozkładu ciężarów należy konstrukcje żelbetowe, złożone z szeregu dźwigarów teowych, stężyć silnymi żebrami poprzecznymi w odstępach nieprzekraczających rozpiętości dźwigarów w świetle, względnie 2-krotnego odstępu belek w świetle.

Płytę dźwigarów teowych żelbetowych należy dla ciężaru stałego obliczać jako belkę utwierdzoną (promocja 3 w 1). Dla ciężaru ruchomego należy liczyć moment podporowy, jak dla belki utwierdzonej, moment dodatni zaś, jak dla belki wolnopodpartej, zmniejszony o 20%. Jako rozpiętość można przyjąć rozpiętość w świetle, powiększoną o grubość płyty. Grubość płyty żelbetowego dźwigara teowego powinna wynosić przynajmniej 12 cm.