Niezbędny ciąg uprawnienia budowlane

Niezbędny ciąg otrzymuje się przez zastosowanie tymczasowego wentylatora. Otwór wylotowy nadbudowanego komina w czasie robót pokrywa się płytami azbestowymi, którym za oparcie służą pręty ze stali profilowanej. Są one podwieszone do zamocowanych na murze prętów pionowych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Do remontu i nadbudowy istniejących kominów zaleca się stosować zaprawy szybkowiążące lub lepiej zwykłe wyższych marek, aniżeli w przypadku budowy prowadzonej od początku, gdyż należy się liczyć ze zmniejszeniem wytrzymałości z powodu przyśpieszonego wysychania.

kominy po długim okresie eksploatacji zaczynają się pochylać. Najczęstszymi przyczynami, które to wywołują, są: przekroczenie naprężeń dopuszczalnych i niewystarczająca stateczność komina, korozja betonu, nierównomierne osiadanie gruntu. Może się zdarzyć, że w czasie gwałtownej burzy naprężenia na ściskanie w murze zostaną przekroczone. Spowoduje to niedopuszczalne odkształcenia plastyczne i pochylenie komina. Pochylenie to łatwo poznać po tym, że ma ono wyraźny jeden lub kilka kątów załamania, przy czym pochylone człony zachowują kształty wg linii prostych. Naprawa tych pochyleń jest trudna ze względu na to, że przekroje w miejscach zgniecenia materiału są już osłabione i każda mechaniczna obróbka materiału mogłaby doprowadzić do katastrofy (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W celu upewnienia się o stanie zagrożenia komina należy przede wszystkim wykonać dokładne pomiary pochylenia (zazwyczaj z trzech stron), znaleźć najniekorzystniejszy mimośród sił działających, obliczyć największe panujące naprężenie w materiale oraz ustalić współczynnik pewności dla pochylonej części. Współczynnik pewności nie powinien w żadnym razie być mniejszy niż 1,5, a naprężenie nie powinno przekraczać 50% naprężeń dopuszczalnych ustalonych normami. W wypadku niewystarczającej stateęzności komina i przekroczenia naprężeń więcej niż o 50%, należy liczyć się z rozbiórką pochylonej części komina i nadbudową nowej części lub zastąpieniem komina wentylatorami. W razie konieczności utrzymywania • produkcji w ruchu można wziąć pod uwagę wzmocnienie komina przez opancerzenie np. płaszczem żelbetowym lub belkami stalowymi (uprawnienia budowlane).
Do budowy kominów stosuje się zaprawę cementowo-wapienną. Powietrze na terenach przemysłowych, gdzie znajduje się wiele kominów, nasycone jest siarczanami, co powoduje korozję betonu. Takie warunki jak podaje Cz. Kłoś sprzyjają tworzeniu się gipsu w zaprawie cementowej. Tworzenie się jego powoduje wzrost objętości zaprawy. Proces tworzenia się gipsów występuje od strony częstszych deszczów, tj. w naszym kraju od strony północno-zachodniej. Nadpiłowywania spoin po stronie wypukłej nie można uważać za zabieg pewny i wygodny. Można przyjąć sposób używany w USA, gdzie przed niebezpieczeństwem korozji stosuje się pokrowce z grubego płótna pokrywające komin. Ponieważ w pierwszym stadium nieznacznego wybrzuszenia nie należy dopatrywać się niebezpieczeństwa runięcia komina, sposób zabezpieczenia pokrowcem przed dalszym wybrzuszaniem w takim wypadku byłby celowy (program egzamin ustny).

Nierównomierne osiadanie gruntu

Nierównomierne osiadanie gruntu może nastąpić, gdy pod fundamentem komina występuje mokra glina plastyczna, ił, less itp. Dotyczy to zatem gruntów, których wytrzymałość przy wzroście wilgotności znacznie się zmniejsza. Powoduje to pochylenie się komina. W takich wypadkach należy przeprowadzić dokładne pomiary wielkości pochylenia oraz zmian, jakie występują z biegiem czasu. Pomiary należy wykonywać w dni bezwietrzne, podczas których komin nie wykazuje wahań (opinie o programie).

Pierwszym środkiem zabezpieczającym jest niedopuszczenie nowych wód gruntowych i opadowych pod fundament. Jeżeli to spowoduje wstrzymanie procesu pochylania się i po przeprowadzeniu odpowiednich badań okaże się, że dalsze pochylenie nie nastąpiło, a obliczenia statyczne potwierdzą zachowanie stateczności, można przedłużać w dalszym ciągu eksploatację komina. Według badań Cz. Kłosia nachylenia do 1% jeszcze nie są niebezpieczne, jednak w każdym poszczególnym przypadku należy za pomocą obliczeń statycznych stwierdzić stan i stopień zagrożenia. Gdy stateczność nie jest zapewniona, należy komin doprowadzić do położenia pionowego albo rozebrać (segregator aktów prawnych).
Znamy kilka sposobów „wyprostowywania” kominów:
a) jednostronne obciążenie po stronie przeciwnej do wychylenia,
b) jednostronne usunięcie części muru,
c) jednostronne podkopanie płyty fundamentowej.

Jednostronne obciążenie belkami stalowymi, kawałkami żeliwnymi itp. może okazać się skuteczne przy niewielkich odchyleniach. Gdy mamy do czynienia z większymi wychyleniami, stosuje się sposób drugi lub trzeci (promocja 3 w 1).