Nośność pali

Jeżeli pal tego rodzaju zaprojektowany jest np. na 30 ton, to wtłaczanie go kończy się wtedy, gdy rura po wyrzuceniu gruntu ze środka jej przestaje pogrążać się wgłąb pod naciskiem o 50% większym, tj. 45 ton. Po zakończeniu wtłaczania wypełnia się rurę betonem bez zwalniania stałego nacisku lewara, a następnie podklinowuje się przestrzeń między gotowym palem i spodem istniejącego już fundamentu. W tych wypadkach, gdy pale były zaprojektowane i wybudowane bardzo blisko jeden od drugiego, nacisk lewarów pozostawiano przed zaklinowaniem na ugrupowaniach sąsiadujących blisko pali. Jest to słuszne, gdyż w tych razach naprężenia w gruncie od sąsiednich pali sumują się i niezależne próbowanie pojedynczych pali mogłoby doprowadzać do błędnych wniosków (program uprawnienia budowlane na komputer).

Nośność pali systemu Spencer-White-Prentis wykorzystywana jest w granicach 25-40 ton. Trzeba zwrócić uwagę, że w wykonaniu pale te sprawiają nieraz dużo kłopotu ze względu na wyciąganie gruntu z wewnątrz rur, gdyż trzeba doprowadzać dużo wody, a następnie usuwać zamuloną wodę. Pale systemu Mega zostały wprowadzone do praktyki inżynierskiej przez wielkie belgijskie przedsiębiorstwo „Pale Franki" (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Podamy opis tych pali w takiej postaci, w jakiej zostały one użyte do podparcia fundamentów Banku Narodowego w Brukseli w związku z budową tunelu łączącego dworce kolejowe Północny z Południowym. W formach blaszanych z betonu wibrowanego zostały przygotowane odcinki pali 0 23 cm i długości 62,5 cm. Forma blaszana była robiona z takim zapasem długości, żeby z jednej strony powstał występujący kołnierz, który mógłby później wiązać sąsiednie odcinki. Pierwszy odcinek otrzymał zakończenie stożkowe. Nisze pod fundamentami po obrobieniu ich do wbudowania pali miały wysokość 1,35 m i szerokość 72 cm. Po wtłoczeniu pierwszego odcinka nakładany był następny i całość znowu wtłaczana w grunt. W ten sposób postępując, dodawano za każdym razem nowe 62,5 cm i osiągano łączną długość pali 9 m. Pale były zaprojektowane na nośność 40 ton (uprawnienia budowlane).

Prosty kierunek

W innych wypadkach pale systemu Mega były stosowane o przekroju kwadratowym z otworami podłużnymi 0 7,5 cm pośrodku. Otwór ten miał służyć do późniejszego sprawdzenia, czy pal zachował kierunek prosty i ciągłość oraz do wprowadzenia prętów stalowych i zalania ich cementem (program egzamin ustny). Przy wtłaczaniu pali pod wspomniany budynek Narodowego Banku Belgijskiego doprowadzono nacisk wtłaczający do 80 T, czyli do dwukrotnej nośności; w innych opisach spotykamy się z zaleceniem doprowadzania tego nacisku do wielkości tylko o 50% większej od potrzebnej nośności. Po wtłoczeniu pala należy go zawsze za pomocą lewara naprężyć do projektowanej nośności, po czym zaklinować głowicę pala pionowymi płytami i klinami z dwóch stron lewara. Wówczas można wyjąć lewar, w zamian niego założyć uprzednio przygotowany blok betonowy o nieco mniejszej wysokości i następnie zaklinować go płaskimi wkładkami stalowymi (opinie o programie).

Łatwo wnioskować z tego opisu, że pale systemu Mega są mniej kłopotliwe w wykonaniu niż pale systemu Spencer-White-Prentis. Jak wiadomo, niebezpieczeństwo wyboczenia pali o trzonie jednolitym praktycznie nie istnieje; wobec tego, jeżeli odcinki pali systemu Mega przygotować tak starannie, żeby zetknięcie ich następowało na całej powierzchni, a nie na jednej krawędzi, to należy przewidywać, że w gruntach jednolitych nie nastąpi odchylenie pala od kierunku prostego (segregator aktów prawnych). Natomiast, jeżeli w gruncie znajdują się kamienie, to należy raczej zalecać typ pali systemu Mega z otworem pośrodku dla kontroli, aby w razie ustalenia, że pal został skrzywiony, można było w pobliżu wprowadzić pal zastępczy. Sposób wykonania tych pali wskazuje, że nie można mieć pewności co do ściśle pionowego ich kierunku, ale ta okoliczność praktycznie zwykle nie ma znaczenia (promocja 3 w 1).