Nowe podpory uprawnienia budowlane

Nowe podpory pod wpływem obciążeń wykazują osiadanie. I dlatego przed posadowieniem nowej stopy fundamentowej trzeba zastosować wstępne obciążenie gruntu.

Obciążenie to powinno być niemniejsze od przewidywanego (program uprawnienia budowlane na komputer). Dla gruntów gliniastych wilgotnych sposób wstępnego obciążenia nie daje rezultatu. W takim przypadku zaleca się znacznie zwiększyć wymiar stopy fundamentowej albo dawać pod stopę poduszkę z piasku i tłucznia.

W bardzo skuteczny sposób można wzmacniać konstrukcję dodając cięgna. Główne zalety tego rodzaju wzmocnienia są następujące:
a) wzmocnienie można często wykonać nie zmieniając przekroju belki,
b) nie wymaga ono wykonywania dodatkowych podpór, które tak często utrudniają wykorzystywanie pomieszczeń,
c) konstrukcja wzmacniająca, w zależności od miejscowych warunków, może być wykonana poniżej, powyżej i na wysokości belki (w ostatnim przypadku cięgna daje się z obu stron belki),
d) wzmocnienie można przeprowadzić bez względu na to, czy konstrukcja jest obciążona, czy nieobciążona,
e) nieznaczne zużycie materiału w porównaniu z innymi rodzajami wzmocnień,
f) zwiększając naprężenie w cięgnie możemy regulować naprężenia we wzmacnianej konstrukcji,
g) całe urządzenie wzmacniające może być uprzednio przygotowane i łatwo przymontowane do konstrukcji wzmacnianej (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Celem tego rodzaju wzmocnienia jest zmniejszenie ugięcia wzmacnianej belki i zwiększenie jej nośności. Zasadnicza różnica między belkami wzmocnionymi cięgnem a belkami ciągłymi, opartymi na sztywnych podporach, polega na tym, że międzyprzęsłowe podpory belki z cięgnem są podporami sprężystymi, a n^e sztywnymi. Powoduje to odkształcenia wszystkich elementów cięgna. Belka oprócz zginania ulega działaniu sił ściskających lub rozciągających równych rozporowi cięgna. Przez nadanie cięgnu Wstępnego naciągu można w wielu przypadkach zmniejszyć albo zupełnie wyeliminować wpływ sprężystości podpór i doprowadzić do pracy belki na sztywnych podporach (uprawnienia budowlane). Należy podkreślić, że wzmacnianie w ten sposób belek i kratownic będzie skuteczne, jeżeli cięgno (albo trzeci pas w kratownicach) zostanie całkowicie włączony do pracy.

7-6b na ogół nie jest korzystne, chyba że belka pracuje przede wszystkim pod obciążeniem niesymetrycznym. W tym przypadku zastosowanie schematu może spowodować wygięcie słupków w kształcie litery S. Aby konstrukcje wzmocnione cięgnem pracowały pewnie, należy zabezpieczyć im boczną stateczność. Pod tym względem szczególną rolę spełnia pas dolny.

Naprężenia wzmacnianej belki

Dzięki wytworzonemu w ten sposób mimośrodowi można regulować naprężenia wzmacnianej belki (gdzie h - wysokość belki) (program egzamin ustny).
Przy wzmacnianiu krat cięgno można zamocować do dolnego pasa lub górnego. W drugim przypadku górny ściskany pas otrzyma dodatkowe siły ściskające i rozwiązanie takie może być celowe tylko przy odpowiednio mocnych pasach. Wykonanie wzmocnień belek cięgnem z zastosowaniem stali okrągłej i profilowej.

Bezpośredniego połączenia kątowników cięgna z belką nie można uważać za udane, pomimo że jest stosowane, bo nity są obciążone nierównomiernie (opinie o programie). Pierwsze nity licząc od środka belki przyjmują znacznie większe obciążenia. Wzmocnienie belki o długości 12 m za pomocą cięgna. Nakrętki regulujące mogą być umiejscowione na słupkach lub cięgnie. Przymocowanie cięgna do belki przez przyspawanie należy uważać za lepsze od nitowania. W wykonaniu jest ono łatwiejsze i nie daje żadnych przemieszczeń elementów łączonych, jakie mogą powstać przy nitowaniu. Przy projektowaniu nie należy przyjmować zbyt małych wysokości słupków w cięgnach.

Przy odbudowie, rekonstrukcji i wzmacnianiu obiektów przemysłowych uległych zniszczeniu podczas II wojny światowej dużo materiału badawczego zgromadził instytut „Projektstalkon- strukcja”. Niektóre z tych danych mogą być wykorzystane przy projektowaniu wzmocnień (segregator aktów prawnych).

Ustroje ramowe ze sztywnymi górnymi węzłami i zamocowanymi słupami w stopach fundamentowych okazały się bardziej wytrzymałe aniżeli ramy o węzłach przegubowych. Pełnościenne konstrukcje - rygle, belki suwnicowe, słupy - okazały się bardziej wytrzymałe i stateczne aniżeli kratowe; nośność tych ostatnich zmniejszała się lub zanikała całkowicie, gdy z jakichkolwiek powodów pręt lub kilka prętów przestało pracować.

Zagrożenia i katastrofy w większości wypadków były powodowane całkowitym brakiem usztywnień lub niedostateczną ich ilością albo nieodpowiednim rozstawem (promocja 3 w 1). Konstrukcje ciągłe są bardziej odporne na zniszczenia, aniżeli jednoprzęsłowe.