Nowe tereny mieszkaniowe

Przewiduje się sukcesywną restrukturyzację monokultur funkcjonalnych miast. Tereny mieszkaniowe nasycone zostaną usługami (np. przekształcenie handlu obwoźnego i „budkowego" w formy cywilizowane). Nowe tereny mieszkaniowe zapewnią wielofunkcyjność z jednoczesnym respektowaniem atrybutów ekorozwoju (energooszczędność, gospodarka odpadami, priorytet komunikacji zbiorowej) (program uprawnienia budowlane na komputer).

Nastąpi także ekologiczna rewaloryzacja struktur miejskich oparta na „zielonej strategii" miast europejskich - kreowanie przestrzeni otwartej z uwzględnieniem wszystkich potencjałów przyrody (zieleń, woda). Wspomagającą będzie postępująca identyfikacja z miejscem zamieszkania i docenianie wartości przestrzeni kulturowej (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Rewitalizacja śródmieść zarówno wielko-, jak i małomiejskich oparta zostanie na jedności interesów renty położenia (instytucje bankowo-gospodarcze), tradycji kulturowej oraz walorów środowiska (także wtórnie kreowanego). Śródmieścia przełamią uniformizację struktur miejskich (blokowiska) i anonimowość przestrzenną mieszkańców (uprawnienia budowlane).

W strukturze miast pojawią się identyfikatory przestrzenne kreowane na podstawie świadomie komponowanego miejskiego krajobrazu przyrodniczego, tak czytelnego w wiejskim krajobrazie (program egzamin ustny).

Wieś. Mechanizmy rynkowe wymuszą głęboką restrukturyzację osadniczą i produkcyjną wsi. Rozwiną się dwa konkurencyjne rodzaje rolnictwa: konwencjonalne - oparte na intensyfikacji produkcji rolnej drogą wyższego nawożenia i ochrony roślin oraz ekologiczne - oparte na naturalnych cyklach upraw, hodowli i nawożenia. Rolnictwo konwencjonalne szybko napotka bariery nadprodukcji i będzie szukało rynków zbytu poza granicami Polski (Rosja, Białoruś). Rolnictwo ekologiczne i produkcja zdrowej żywności będą rozwijały swoje sieci sprzedaży w Polsce i krajach skandynawskich (opinie o programie).

Rolnictwo ekologiczne

Rolnictwo ekologiczne spowoduje znaczne rozproszenie producentów uprawiających mały areał o niskiej obsadzie zwierząt. Rolnictwo konwencjonalne cechować będzie model dużych hodowlanych farm specjalistycznych, opartych na kooperacji z producentami pasz.

Oba rodzaje rolnictwa poddadzą się rygorom ochrony środowiska. W przypadku rolnictwa konwencjonalnego będzie to oczyszczanie i utylizacja ścieków i odpadów. W rolnictwie ekologicznym będą to systemy autonomiczne, zamkniętych obiegów ekologicznych (wtórne wykorzystanie), wspomagane odnawialnymi źródłami energii (biogaz, siłownie wiatrowe, kolektory słoneczne, pompy cieplne) (segregator aktów prawnych).

Prawa rynkowe oraz koszty transportu spowodują zróżnicowaną sytuację producentów rolnych wobec rynków zbytu. Oznacza to upadek rolnictwa częściach regionów słabo skomunikowanych, o trudnej dostępności do ośrodków miejskich i przetwórstwa. Także czynnik cywilizacyjny doprowadzi do Poumierania rejonów peryferyjnych (głęboka prowincja). Spowoduje to wzrost terenów nie użytkowanych rolniczo, na których nastąpi naturalna restauracja ‘krajobrazu przyrodniczego powiększającego potencjał percepcyjno-behawio- ralny oraz tereny rekreacyjne wykorzystujące istniejące siedliska wiejskie.

Pojęcie regionu zurbanizowanego nabiera także wymiaru ekologicznego tam, gdzie wszelkie odmiany urbanizacji będą respektowały i twórczo wykorzystywały lokalne walory i zasoby środowiska, dając w efekcie wysoką jakość życia bez rezygnacji z korzyści cywilizacyjnych (promocja 3 w 1).

Wsie regionów nadmorskich będą realizowały kompleksowe programy restauracji i rewaloryzacji estetycznej, połączone z porządkowaniem gospodarki wodno-ściekowej, komunikacji i terenów publicznych.

Infrastruktura techniczna. Nastąpi zrównoważony rozwój głównych gałęzi transportu: kolei o zmniejszonej energochłonności i hałaśliwości oraz transportu drogowego opartego na wzrastającym udziale paliw proekologicznych (benzyna bezołowiowa, paliwa ekologiczne). W miastach powstaną mechanizmy preferencyjne dla komunikacji zbiorowej oraz rozwinie się sieć bezpiecznych dróg rowerowych pozwalających na dojazdy do pracy, usług śródmiejskich i miejsc edukacji.