Obciążenia poziome ścian usztywniających
Obciążenia poziome ścian usztywniających
Przy obliczaniu ścian usztywniających z prefabrykatów na obciążenie wiatrem, postępujemy podobnie jak przy ścianach o podobnym przeznaczeniu w konstrukcji monolitycznej (uprawnienia budowlane). Obciążenie zastępcze wiatrem wG lub Wf równomiernie rozłożone przyjmuje się albo wg wzorów . Wykresy sporządzone są w oparciu o wartości wa uzyskane z warunku równości momentu zginającego w przekroju utwierdzenia wspornika pod normowym obciążeniem (stosuje się do obliczania sił wewnętrznych), albo wartości wf z warunku równości ugięć wspornika pod obciążeniem schodkowo zmiennym i obciążeniem równomiernie rozłożonym (stosuje się przy obliczaniu ugięć) (program na telefon).
Obciążenia zastępczego nie należy stosować przy obliczeniach innych elementów, np. ścian zewnętrznych, dla których obowiązujące są zalecenia normy PN-64/B-02011 (program na komputer).
Do sił poziomych od obciążenia wiatrem dochodzą jeszcze siły poziome powstające w wyniku niepionowego ustawienia elementów ściennych.
Dopuszczalne odchylenia od pionu
Dopuszczalne odchylenia od pionu nie powinny przekraczać 1,0 cm na jedną kondygnację.
Ciężar budynku G we wzorze [3-19] w przybliżeniu może być przyjmowany:
a) dla budynków wielkoblokowych z bloków żużlobetonowych i przy układzie podłużnym G = 450 kG/m3 (program egzamin ustny),
b) dla budynków wielkoblokowych o układzie poprzecznym i ścianach zewnętrznych o ciężarze nie większym niż 250 kG/m3 G = 200-^300 kG/m3,
c) dla budynków wielkopłytowych G = 200-4-300 kG/m3 ,
d) dla budynków o konstrukcji szkieletowej G = 200-^300 kG/m3,
e) wg PN-64/B-03252 (patrz p. 3.4.3) średnio G = 350 kG/m3.
Przy większych mimośrodach niż 1 cm obciążenie wp należy powiększać do wielkości mimośrodu (opinie o programie).
W wyniku obciążenia wiatrem i wychyleń elementów z pionu, łączne obciążenie równomiernie rozłożone przypadające na 1 m2 powierzchni ściany. Zaś wypadkowe obciążenie przypadające na wszystkie ściany usztywniające jednej kondygnacji.
Rozdział obciążeń przypadających na poszczególne ściany usztywniające zależy od konstrukcji budynku (segregator aktów prawnych).
W budynkach o konstrukcji zamkniętej obciążenie ustala się w założeniu równowagi ugięć wszystkich ścian usztywniających, a w budynkach otwartych dodatkowo uwzględnia się jeszcze skręcanie budynku, powstające wskutek obrotu płyt stropowych wokół środka obrotu budynku. W przypadku niesymetrycznego rozmieszczenia ścian usztywniających (promocja 3 w 1).
