Obciążenia zewnętrzne
Niejednorodność ta wpływa z kolei na rozkład naprężeń i odkształceń w miarę rozwoju procesu obciążania. Wpływ ten uwidacznia się w podobny sposób na rozkładzie naprężeń i odkształceń jak w przypadku materiału anizotropowego. Stąd przy uproszczonej analizie można w pewnych przypadkach abstrahować od rzeczywistej niejednorodności własności mechanicznych grantu i zastąpić ją przez wprowadzenie określonego typu anizotropii (np. przy istnieniu symetrii warunków brzegowych oftotropii typu heksagonalnego.) (program uprawnienia budowlane na komputer).
Wiele problemów związanych z analizą zachowania się gruntów w warunkach szybkich obciążeń da się częściowo wyjaśnić jeżeli uwzględni się wielo- fazowość tego ośrodka. Pory gruntu są przecież zawsze wypełnione gazem, lub częściowo gazem i cieczą, lub wreszcie w skrajnym przypadku tylko cieczą (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Obciążenia zewnętrzne muszą więc być równoważone zarówno przez naprężenia w szkielecie gruntowym, jak i przez ciśnienie w gazie i cieczy wypełniających pory, jeżeli nie ma możliwości usuwania się cieczy i gazu w miarę zmniejszania się objętości porów. Oczywiście z uwagi na dużą ściśliwość udział fazy gazowej w przenoszeniu obciążeń jest na ogół pomijalny. Udział cieczy ma natomiast zawsze istotne znaczenie w przypadku jej obecności w porach (uprawnienia budowlane).
Próby dynamiczne
Usuwanie się cieczy z porów gruntu jest zależne z kolei od współczynnika przepuszczalności. W przypadku gdy usuwanie się cieczy jest niemożliwe ciśnienie w porach będzie się utrzymywać niezależnie od współczynnika przepuszczalności. Natomiast, gdy istnieje możliwość filtracji cieczy do miejsc o niższych ciśnieniach, ciśnienie w porach po początkowym wzroście opadnie do wartości ciśnienia panującego w gruncie przed obciążeniem, lub wprost do wartości ciśnienia atmosferycznego. Proces dysypacji (rozproszenia się) nadwyżki ciśnienia w porach nazywa się konsolidacją. Jako pierwszy opisał i zanalizował to zjawisko K. Terzaghi (uprawnienia budowlane).
Wzór Skemptona nie rozwiązuje w pełni zagadnienia z uwagi na abstrawanie od parametru czasu, jak i na znaczne uproszczenie w opisie własności mechanicznych szkieletu (sprężystość). Podobnie ważnym i nądal otwartym zagadnieniem jest prędkość przyrostu ciśnienia w porach. Początkowo przyjmowano, że jest ona równą prędkości obciążenia. Badania R. L. Kondnera [13] oraz A. M. Richardsona Jr. i R. V. Whitmana [21] wykazują różnicę pomiędzy wartościami obu wielkości w procesie obciążania (opinie o programie). Badania Kondnera [13], Richardsona i Whitmana [21] wykazały, że prędkość odkształcenia wyraźnie wpływa na charakter zależności naprężenie-od- kształcenie w gruntach spoistych. Podobnie R. V. Whitman i K. A. Healy [33] obserwowali również wpływ prędkości odkształcenia na wzrost wytrzymałości gruntów piaszczystych zagęszczonych, w porównaniu z konwencjonalnymi badaniami statycznymi (segregator aktów prawnych).
Próby dynamiczne, charakteryzujące się dużymi prędkościami odkształceń mogą być oczywiście porównywane tylko z próbami statycznymi wykonanymi w warunkach uniemożliwionego odsączania się wody. Duże prędkości odkształceń i przemieszczeń praktycznie uniemożliwiają usuwanie się nadmiaru wody a także powietrza z porów z uwagi na skończone wartości prędkości filtracji (promocja 3 w 1). Powstaje pytanie, jak wytłumaczyć wzrost wytrzymałości gruntu w miarę wzrostu prędkości odkształcenia? Oczywiście rozważania należy przeprowadzić osobno dla gruntów spoistych i osobno dla sypkich. W gruncie spoistym proces odkształcania musi powodować oprócz zjawisk mechanicznych pewne procesy fizykochemiczne. Im wyższa długotrwałość obciążenia tym zmiany te muszą mieć głębszy i wyraźniejszy cha rak ter.
