Obciążenie ciężarem własnym

W świetle opisanych wpływów mechanicznych obciążenie ciężarem własnym lub parciem wiatru stanowią obciążenia drugorzędne nie mające żadnego wpływu na konstrukcję grodzi katarowej. Duża częstotliwość i przypadkowość działania sił uniemożliwia rachunkowe ujęcie zagadnienia (program uprawnienia budowlane na komputer). Dlatego też przyjęto pewne ogólne wytyczne konstrukcyjne i aktualizowano je w miarę uzyskiwania nowych danych z doświadczeń.

Przyjęto ogólną, słuszną zasadę zapobiegania wpływom miejscowym przez stosowanie elementów osłonowych, podwieszanych na ścianach grodzi. Elementy te wytrącają częściowo energię kinetyczną odłamków (ugięcie płyt zawieszonych), rozkładając równocześnie siły na większe powierzchnie. W tym celu stosowano początkowo swobodnie podwieszane, stare podkłady kolejowe, a następnie cięższe bale drewniane (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W miarę wzrostu wielkości jednostek katarowych rozwiązania takie okazywały się niewystarczające. Zaczęto wtedy stosować blachy stalowe o grubości 40 mm, chroniąc dodatkowo dolne pasy grodzi skośnie ustawianymi spodkami wlewnicowymi lub wlewkami. Rozwiązanie to okazało się niebezpieczne, znacznie zwiększające liczbę odłamków wydostających się poza obręb grodzi.

W związku z tym wyeliminowano wszelkie inne osłony poza zawieszanymi blachami. Wyeliminowanie spodków wlewniczych w dolnym pasie grodzi zmusiło do zwiększenia grubości blach osłonowych.
Stosowane obecnie blachy o grubości 100 mm należy - na podstawie obserwacji - uznać za wystarczające, a równocześnie nie kryjące nadmiernego zapasu pewności.
Ogólną wytrzymałość obudowy może zapewnić duża bezwładność, a tym samym duża masa konstrukcji, stosowane bowiem pierwotnie szkielety stalowe szybko ulegały nieodwracalnym odkształceniom. Spoiny pękały, a połączenia nitowane ulegały ścinaniu (uprawnienia budowlane).

W pierwotnych rozwiązaniach szkielety stalowe obetonowywano. Nie zapewniało to jednak trwałości. Beton ulegał spękaniu i kruszeniu. W następnych projektach wprowadzano zbrojenie, zachowując jednak obetonowany szkielet stalowy. Wykonano też próbnie szkielet żelbetowy wypełniony żelbetowymi dylami prefabrykowanymi. Konstrukcja ta wykazywała stosunkowo znaczne uszkodzenia w krótkim czasie.

Pytania testowe na uprawnienia budowlane

Obecnie stosuje się niemal wyłącznie monolityczne grodzie żelbetowe o znacznych grubościach (program egzamin ustny). Rozwiązanie grodzi dla kafarowni żeliwa, natomiast dla kafarowni skrzepów.
Grodzie takie zbroi się stalą żebrowaną o niskim Qr i średnich grubościach, w trzech warstwach, związanych prostopadłymi strzemionami szpilkowymi. Siatka zbrojeniowa jednakowa o okach kilkunastocentymetrowych (lO-f-15 cm); w omawianych przypadkach stosowano ok. 45 kG stali na 1 m3 betonu (opinie o programie).

Podana konstrukcja grodzi wykazuje dużą trwałość i odporność, dostosowaną do charakteru obciążeń. Kafarownie wykonane w podobny sposób wykazują wysokie wskaźniki eksploatacyjne, eliminujące często przestoje związane z remontem grodzi katarowych.
Podstawowym procesem technologicznym w hutnictwie jest plastyczna przeróbka metalu. Istnieje kilka sposobów tej przeróbki: walcowanie, kucie, prasowanie i przeciąganie; obecnie walcowanie wysuwa się na czoło, gdyż w stosunkowo krótkim czasie z dużej bryły stali, jaką jest wlewek, można otrzymać profil gotowy do zastosowania w konstrukcji (segregator aktów prawnych).

Metodą walcowania wytwarza się obecnie ok. 95% wyrobów stalowych hutnictwa, jak np.: kęsy, pręty o różnych profilach, kształtowniki, rury, płaskowniki, blachy grube i cienkie, taśmę, drut. Wydział produkcyjny huty, w którym odbywa się proces walcowania nazywa się loalcownią. W walcowni zainstalowane są maszyny i urządzenia hutnicze powodujące odkształcenia plastyczne przez zgniatanie metalu między obracającymi się walcami. Szczegółowe dane o walcowniach zawarte są np. w pracach (promocja 3 w 1).

Proces walcowania odbywa się zasadniczo w dwu zakresach temperatur walcowanego materiału: ok. 1000°C - w walcowniach gorących i do 600° - w walcowniach zimnych.