Obciążenie skupione w wierzchołku

W przypadku powłoki określone one są przez człon w równaniach. Wykonano obliczenia i część wyników. Wykresy wskazują na to, że momenty zginające ograniczone są do raczej wąskiego obszaru; w odległości 60 cm od brzegu pozostaje już tylko niewielkie zaburzenie. Z wykresów wynika także, jak zmniejsza się siła południkowa N# i zwiększa siła równoleżnikowa N₀ na skutek sprężystych odkształceń pierścienia (program uprawnienia budowlane na komputer).

Widzieliśmy, że powłoka obrotowa może przenosić siłę skupioną w wierzchołku, ale wtedy siły błonowe wykazują osobliwość rzędu Można oczekiwać, że w otoczeniu punktu osobliwego odkształcenie jest takie, że powstaną momenty zginające o dużych wartościach i zmienią one, ale nie usuną osobliwości. Szczegółowe zbadanie zagadnienia opiera się na rozwiązaniu równania różniczkowego (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Równanie to wyprowadzono z równań, w których dopuściliśmy, aby wypadkowe naprężeń działające na dowolnym równoleżniku miały pionową wypadkową P. Siłę P możemy teraz utożsamić z obciążeniem przyłożonym w wierzchołku powłoki, przy czym przyjmiemy, że jest ona dodatnia, gdy działa w dół (uprawnienia budowlane).

Ze względu na to, że siła P nie występuje w równaniach, rozwiązanie jest w dalszym ciągu słuszne, ale ponieważ interesują nas tylko naprężenia w otoczeniu wierzchołka, musimy opuścić człony zawierające A. Posiadamy obecnie 16 stałych: stale A,, A₂ w strefie I, , B₂ w strefie 5 i cztery stałe C w każdej ze stref 2,3,4; mamy również 16 warunków do ich wyznaczenia, a mianowicie na każdym z okręgów granicznych pomiędzy strefami. Są to następujące warunki na każdym z okręgów wartości i dla dwóch sąsiednich stref muszą być takie same, a N₀ musi mieć nieciągłość o wartości absolutnej równej . znaku przeciwnym do nieciągłości sił błonowych N₀ (program egzamin ustny).

Nie będziemy tutaj podawać szczegółów obliczeń dla 16 równań liniowych otrzymanych na podstawie powyższych 16 warunków. Ich współczynniki tworzą następującą tablicę, w której każda kreska oznacza współczynnik różny od zera, każdy lewą stronę równania, a każda kolumna jedną z niewiadomych.

Eliminacja niewiadomych

Eliminacja niewiadomych nie jest tak trudna, jak to się wydaje na pierwszy rzut oka. Na podstawie jej wyników oraz przy pomocy równań można wyliczyć wszystkie wypadkowe naprężeń (opinie o programie). Najciekawsze w funkcji długości łuku południka. Na wykresie siły równoleżnikowej zniekształcenie południka powoduje silne pofalowania, a w środku części zaburzonej N₀ osiąga rzeczywiście wartość błonową. Nie ma tu jednakże już nieciągłości i krzywa tylko trochę zbliża się do dwóch wysokich maksimów siły błonowej. Momenty zginające M^. Trudno jest zrozumieć przebieg tej krzywej bez posiadania jakiejś skali porównawczej, jest więc rzeczą bardziej celową rozważenie mimośrodu siły normalnej, który można porównać z grubością ściany (segregator aktów prawnych).

Mimośród ten przedstawiono w sposób następujący: odcięta jest znów długością łuku południka, a rzędne grubej linii są odchyleniem 2 rzeczywistego południka od okręgu, przy czym odchylenie to jest dodatnie, gdy skierowane jest w dół. Od tej linii wykreślono mimośród tak że cienka linia przedstawia po łożenie siły wypadkowej w dowolnym przekroju. Z wykresu wynika, że siła ta jest zawsze położona w pobliżu rzeczywistego południka, ale posiada pewną tendencję do wyrównania pofalowań powłoki. Największy mimośród wynosi nieco więcej niż 5% (promocja 3 w 1).

Zbadane przez nas zniekształcenie powłoki jest raczej szczególnego rodzaju, ponieważ posiada ono symetrię osiową, ale można założyć. Mamy teraz dwa liniowe równania na // i M, które można bez trudu rozwiązać. Wynik jest następujący: H = 1389,8 kG/m i M = - 880 kGm/m. Ujemny moment \t wywołany jest przez duże obciążenie P na brzegu stożka wyginające powłokę na zewnątrz. Moment zamocowania M jest reakcją walca na powyższą tendencję odkształcenia.