Obcinanie ścianek

Gdy przechodzi się przez grunty piaszczyste, a szczególnie przez piaski drobnoziarniste o dużej skłonności do objawów kurzawkowych, a zalegających nieraz w złożach o dużej zwartości, to bardzo odpowiednim sposobem pogrążania bali ścianki szczelnej jest wpłukiwanie ich (program uprawnienia budowlane na komputer). Organizacja wprowadzenia w grunt bali za pomocą wpłukiwania jest taka sama, jak opisana dalej przy wpłukiwaniu pali drewnianych. Wpłukiwanie daje w skutku znaczne przyspieszenie i ułatwienie wprowadzania ścianki w grunt, a jednocześnie dopuszcza zastosowanie cieńszych ścianek tam, gdzie przy wbijaniu łamałyby się i postęp pogrążenia ich w grunt byłby bliski zera (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Materiał drzewny ścianek szczelnych może być użyty tylko jednorazowo. Po wbiciu i wykorzystaniu tych ścianek pozostawia się je w gruncie, gdyż wyciąganie drewna nie opłaca się; pochłonęłoby ono bowiem dużo pracy, a dużo materiału otrzymano by niezdatnego do powtórnego użytku.

Obcinanie ścianek nad wodą wykonuje się przez zwykłe spiłowanie (uprawnienia budowlane). Natomiast do obcinania pod wodą trzeba albo zastosowania mechanicznej piły tarczowej, osadzonej na pionowej żerdzi dołączonej nad wodą do silnika wprowadzającego tę żerdź w ruch obrotowy, albo może być dokonane przez nurka. Nurek świdruje wiertarką mechaniczną szereg otworów np. 0 40 mm w ten , sposób, aby w dwóch pobliskich szeregach wszystkie włókna zostały przecięte, po czym górną część bała łatwo jest odłamać.

Ścianki szczelne są dość kosztowne i wobec tego nieraz dąży się do ich skrócenia; można to osiągnąć przez zdjęcie górnej warstwy ziemi powyżej wody gruntowej (nie należy przy tym opuszczać się niżej niż 0,5-M), 3 m ponad poziom wody gruntowej, aby nie wytwarzać na terenie budowy błotnistego gruntu utrudniającego poruszanie się) lub przez wykopanie w linii ścianki płytkiego rowu, o głębokości 30-H50 cm; to ostatnie rozwiązanie jest zwykle mniej dogodne (program egzamin ustny). Rzadko się zdarza, żeby po wbiciu pali wytworzyła się ścianka drewniana rzeczywiście w jednej płaszczyźnie i żeby wszystkie bale były wbite do tej samej głębokości.

Przybicie desek

Zazwyczaj przy napotkaniu takich przeszkód jak kamienie, bale zatrzymują się i nie idą głębiej, albo odchylają się, przy czym ulegają wyłamaniu grzebienie lub części bali. Wystarcza nieraz nawet spotykana często niejednakowa ścisłość gruntu z dwóch stron wbijanej ścianki, aby poszczególne bale odchyliły się. Gdy ścianka służy za osłonę dołu fundamentowego, to przy kopaniu go trzeba powstałe szczeliny zatkać szmatami, dziury zabić deskami lub najpierw zatkać, a następnie docisnąć szmaty przez przybicie desek (opinie o programie).

Gdy ścianki szczelne mają zabezpieczać od wody gruntowej do głębokości nie przekraczającej 1 m, a głębokość wbijania nie przekracza 1,5 m, to można zastosować ścianki typu. Ścianki te, z bali o grubości 2″ = 51 mm, otrzymują zacięcie w dolnej części w jednym szeregu dwustronne symetryczne, a w drugim - jednostronne, jak to widać na rysunku (segregator aktów prawnych).

Profile szczególnie nadające się do ścianek szczelnych stalowych nie mogą być wykonane tylko przez walcowanie. Wynalezienie metody wytwarzania tych profili przez powtórną przeróbkę ich po wywalcowaniu, dającą dobre uchwyty (zamki) do ścisłego wiązania sąsiednich blach, spowodowało szerokie stosowanie stalowych ścianek w praktyce budowlanej. W budownictwie europejskim zjawiły się profile Larssena (Niemcy)), następnie Ransome’a (Anglia), Hoesch’ai Kruppa (Niemcy), a w budownictwie amerykańskim Carnegiego (promocja 3 w 1). Wszystkie te typy profili zapewniają nie tylko szczelne powiązanie poszczególnych blach między sobą, lecz i duży wskaźnik wytrzymałości przeciw zginaniu wskutek parcia gruntu lub wskutek innych sił poziomych. Porównując różne typy profili widzimy, że typy Larssena i Carnegie mają zamki na osi obojętnej, natomiast pozostałe typy mają zamki w miejscach, gdzie nie występują naprężenia ścinające; jednak wobec ścisłego powiązania w zamkach okoliczność ta zmniejsza wskaźnik wytrzymałości.