Obecność fazy ciekłej

Obecność fazy ciekłej i gazowej tłumaczy się porowatością betonu. Porowatość betonu wynika z samej natury kamienia cementowego, jak i przyjętej technologii produkcji betonu. W poszczególnych przypadkach tworzy się sztuczna porowatość przez wprowadzenie do mieszanki betonowej domieszek gazotwórczych, napowietrzających, pianotwórczych itp. W normalnie szczelnych betonach stopień porowatości w znacznym stopniu zależy od wielkości współczynnika wodno-cementowego, przyjętego przy zarabianiu mieszanki betonowej (program uprawnienia budowlane na komputer).

Według N. A. Moszczańskiego pory i inne nieszczelności w kamieniu cementowym i betonie można podzielić, w zależności od pochodzenia, na następujące rodzaje:

• pory żelu; rozmiar ich waha się w granicach od 25 do 1000 A (0,0025-^0,1 n); pory te z reguły są zamknięte;
• pory kapilarne, powstające w wyniku odparowania i przemieszczania się wilgoci; rozmiar ich waha się w dość szerokich granicach - od 0,1 i mniej (mikrokapilary) do 10-50 m. (mikrokapilary); pory te z reguły są otwarte i łączą się między sobą;
• rysy o budowie otwartej i mikrorysy pochodzenia skurczowego; grubość ich może osiągnąć kilka mm (program uprawnienia budowlane na ANDROID);
• pory powietrzne, utworzone w wyniku celowego wprowadzenia powietrza do mieszanki betonowej przy produkcji betonów komórkowych lub zastosowania domieszek napowietrzających przy wykonywaniu i układaniu mieszanki betonowej; rozmiary tych porów mogą być groźne - od 5 do 25 [i (powietrze wprowadzone z domieszkami) do 0,1-5 mm (w pianobetonie); pory powietrzne są w większości przypadków zamknięte (uprawnienia budowlane);
• pustki i jamy, powstające pod prętami zbrojenia, ziarnami grubego kruszywa itp., w wyniku wewnętrznego rozwarstwiania się i sedymentacji (wytrącania) mieszanek betonowych o konsystencji plastycznej;
• raki i kawerny - jako wynik niewłaściwego układania betonu (program egzamin ustny).

Pory otwarte

Pory otwarte naruszają strukturę betonu i zmniejszają jego wodoszczelność, zwiększają wodochłonność oraz obniżają mrozoodporność i odporność na działanie cieczy chemicznie agresywnych. Pory zamknięte polepszają natomiast właściwości eksploatacyjne betonu, podwyższając jego trwałość, w szczególności mrozoodporność (opinie o programie).

Ilość otwartych porów można zmniejszyć przez obniżenie wartości współczynnika wodno-cementowego i ilości wody zarobowej. Należy jednak liczyć się z tym, że woda w betonie jest nie tylko reagentem chemicznym, ale również smarem wodnym, zapewniającym uzyskanie wymaganej ciekłości lub lepkości technicznej.

W praktyce zawartość wody w betonie przekracza zwykle ilość wody niezbędną do uzyskania całkowitej reakcji cementu z wodą. A zatem nie można całkowicie uniknąć również porów kapilarnych w stwardniałym betonie. W związku z tym istnieje wiele sposobów i zabiegów zmierzających do zmiany struktury betonu i stworzenia materiału o z góry założonych właściwościach, zależnie od jego przeznaczenia. Na właściwości betonu wpływają czynniki technologiczne, przyjęte metody produkcji i formowania mieszanki betonowej oraz zespół parametrów charakteryzujących przebieg procesu twardnienia betonu. Zmieniając materiały wyjściowe, skład, ustalone warunki technologiczne, można tworzyć strukturę betonu zgodnie z potrzebą (segregator aktów prawnych).

Beton przy różnorodności jego stosowania służy przede wszystkim jako materiał na konstrukcje nośne. Głównym wymaganiem, stawianym takiemu materiałowi, jest jego wytrzymałość, tj. zdolność przeciwstawiania się działaniu naprężeń powstających w konstrukcji lub w jej elemencie w czasie montażu i eksploatacji.

Beton zalicza się do grupy materiałów kruchych, które są znacznie bardziej wytrzymałe na ściskanie niż na rozciąganie. Dlatego wykorzystuje się go w takich konstrukcjach lub ich elementach, które pracują przeważnie na ściskanie. Toteż podstawową charakterystyką jakości betonu powinna być jego wytrzymałość na ściskanie. Zarazem istnieje wiele konstrukcji, w których na beton działają naprężenia rozciągające. Należą do nich zbiorniki i rury ciśnieniowe z wewnętrznym ciśnieniem hydrostatycznym, nawierzchnie lotnisk, drogi itd. Beton do takich konstrukcji musi być wytrzymały nie tylko na ściskanie, ale również na rozciąganie (osiowe albo przy zginaniu) (promocja 3 w 1).