Obecny stan organizacji wiejskiej

Obecny stan organizacji wiejskiej sieci osadniczej oraz zabudowy wsi charakteryzują następujące dane:

1. w Polsce istnieje obecnie - nie licząc drobnych form osadniczych, przysiółków itp. - ponad 40 000 wsi zorganizowanych w około 5250 gromadach, które stanowią najniższy szczebel podziału administracyjnego kraju; przeciętnie więc na 1 gromadę przypada kilka jednostek osadniczych;
2. średnia statystyczna liczba ludności gromady wynosi (15 500 000:5250) ok. 3000 osób, przy czym w zależności od wielkości poszczególnych gromad i gęstości zaludnienia waha się od około 1000 do przeszło 4000 osób:
3. średnia statystyczna powierzchnia użytków rolnych gromady wynosi (20 300 000 : 5250) = ok. 3900 ha;
4. w ponad 40 tys. wiejskich jednostek osadniczych skupia się około 8.2 min budynków o ogolnej kubaturze około 2400 min m² (program uprawnienia budowlane na komputer).

Od szeregu lat daje się zaobserwować w Polsce stały wzrost programów budownictwa na wsi. W bieżącej pięciolatce szczególnie duży nacisk położony jest również na budownictwu produkcyjne, a więc przede wszystkim budownictwo inwentarskie. W latach 1966-80 planowany jest poważny wzrost budownictwa mieszkaniowego i gospodarczego, a także rozbudowa urządzeń komunalnych na wsi (wodociągi, ulice itp.). Wzrostowi budownictwa mieszkaniowego, gospodarczego i komunalnego towarzyszyć będzie poważny wzrost budownictwa w dziale urządzeń socjalno-kulturalnych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Tak wielki wysiłek inwestycyjny powinien być użyty w sposób jak najbardziej celowy z punktu widzenia gospodarki narodowej oraz z punktu widzenia warunków pracy i bytu ludności zamieszkałej na wsi. Występuje tu w pierwszym rzędzie problem racjonalnego rozmieszczenia nowo powstającej zabudowy, a więc stopniowego wpływania na kształtowanie nowoczesnej wiejskiej sieci osadniczej, odpowiadającej potrzebom społeczeństwa socjalistycznego (uprawnienia budowlane).

Wiejski system osadniczy

Wiejski system osadniczy jest jednym ze szczególnie ważnych czynników mogących wywrzeć wpływ na przyspieszenie lub opóźnienie postępu w naszym rolnictwie. Obecny system osadniczy w Polsce, wytworzony w toku długotrwałych procesów społeczno-gospodarczych minionych okresów, staje się w wielu przypadkach czynnikiem hamującym niezbędne unowocześnienie produkcji rolnej, poprawę warunków socjalno-bytowych ludności wiejskiej i socjalistyczną przebudowę wsi (opinie o programie).

Osiedla wiejskie w Polsce muszą przystosować się do przyjmowania nowych elementów zagospodarowania, wynikających z konieczności przemian strukturalno-gospodarczych. jak i z konieczności wyrównywania kontrastów między wsią i miastem w dziedzinie warunków bytowych ludności. Muszą być tworzone odpowiednie warunki lokalizacyjne dla ośrodków produkcyjnych socjalistycznych gospodarstw wielkotowarowych oraz dla obiektów usługowych, zaspokajających rosnące stale potrzeby ludności (segregator aktów prawnych).

System zabudowy i stopień jej koncentracji powinien umożliwić zarówno jej racjonalizację, jak również wyposażenie osiedli wiejskich w usługi i podstawowe urządzenia gospodarki komunalnej. Ponadto system zabudowy wsi nie powinien kolidować z układem tranzytowych szlaków komunikacji kołowej i ograniczać ich przelotowości.

Obecny układ sieci osadniczej wiejskiej daleki jest od spełnienia tych warunków. Charakterystyczną cechą wiejskiej sieci osadniczej w Polsce rozpatrując ją generalnie było dotychczas występowanie bardzo dużej ilości średnich i małych osiedli wiejskich, a więc stosunkowo znaczna gęstość tej sieci. Wpłynęły na to różnorodne czynniki, wśród których wymienić można zarówno skomplikowaną strukturę glebową i kameralność rzeźby terenu, jak i rozdrobnienie własności feudalnej w czasach, gdy kształtowała się podstawowa sieć osiedli wiejskich (promocja 3 w 1).

Przyjmując szacunkowe liczby: ponad 40 000 jednostek osadniczych wiejskich, zamieszkałych przez ok. 15,5 min osób oraz 20,4 min ha użytków rolnych, uzyskujemy średnią wielkość osiedla wiejskiego, które charakteryzuje około 390 mieszkańców i areał niewiele ponad 500 ha.