Objętość budynku dworca lotniczego

Przybliżona objętość budynku dworca lotniczego w pierwszym przypadku (a) wynosi 12-kl5 tys. m3, w przypadku (c) zaś objętość równa jest 50 tys. i więcej m3. Powierzchnia poszczególnych pomieszczeń budynku dworca jest przyjmowana wg indywidualnych potrzeb. Liczba kondygnacji budynku dworca zależy od wysokości budowli h, która z kolei zależy od rodzaju ruchu samolotów na polu wzlotów (program uprawnienia budowlane na komputer). Zwykle projektuje się dwu-, trzy- lub czterokondygnacjowe budynki z płaskim dachem i nadbudową (wieżą) kontroli ruchu.

Ze względu na eksploatację techniczną nie jest pożądana budowa wielokondygnacjowych budynków dworców lotniczych, chociaż przy większej wysokości budynku zyskuje się dogodniejsze warunki do widokowej obserwacji ruchu na polu wzlotów. Wewnętrzne wysokości pomieszczeń zależą od ich rozmiarów w planie i całkowitej wysokości budynku. Dla pomieszczeń służbowych o niewielkiej powierzchni przyjmuje się wysokość od podłogi do sufitu od 3 do 3,5 m, natomiast hala odpraw, restauracja i inne pomieszczenia posiadające duże powierzchnie muszą mieć wysokości większe, przystosowane do wysokości budynku h (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Dworzec lotniczy w Orły pod Paryżem posiada halę odpraw o wysokości 4,70 m, galerię handlową o wysokości 7,75 m przy wysokości innych pomieszczeń służbowych i pomocniczych od 4,00 do 4,25 m (wysokość kondygnacji łącznie ze stropem).
Ruch podróżnych i towarów w budynku dworcowym zależy przede wszystkim od usytuowania stanowisk samolotów, typu dróg, którymi podróżni dostają się do i od samolotów, oraz od rodzaju ruchu na płycie przeddworcowej. Stanowiska postojowe samolotów znajdują się oczywiście po stronie pola wlotów.

Najistotniejszym czynnikiem jest ustalenie schematów ruchu pasażerów (uprawnienia budowlane).
Zasadniczy schemat ruchu wszystkich rodzajów podróżnych. Wynika z niego, że podróżni 2 lecący dalej tymi samymi samolotami nie opuszczają samolotu. Podróżni 3 lecący dalej, lecz przesiadający się na inne samoloty, korzystają z dworca częściowo, natomiast zaczynający i kończący podróż 4 i 5 są w pełni obsługiwani na terenie dworca. Schematy ruchu podróżnych zaczynających i kończących podróż lotniczą, a mianowicie: potoki wspólne 7 i rozdzielone 8 oraz potoki częściowo rozdzielone 9 (program egzamin ustny).

Dworce lotnicze

Dworce lotnicze projektuje się często wg schematu wspólnego potoku ruchu (np. w Hamburgu, Nowym Orleanie). Schemat ten oparty jest na ruchu podróżnych dwoma sąsiednimi stycznymi potokami. Ruch podróżnych regulowany jest przy wejściu i wyjściu balustradami. Rozwiązanie takie ma pewne niedogodności, szczególnie w przypadku znacznego zwiększenia ruchu. System częściowego rozdzielonego potoku ruchu jest również bardzo rozpowszechniony (Paryż-Le Bourget).

Polega on na rozdziale potoków podróżnych wewnątrz budynku w najbardziej istotnym momencie przybycia i odprawy. System rozdzielonego potoku ruchu jest odpowiedni dla dworców ze znaczną liczbą podróżnych. Wadą jego jest konieczność zdwajania niektórych pomieszczeń pasażerskich (opinie o programie). W przypadku oddzielnych pomieszczeń przewidzianych dla podróżnych odbywających podróże zagraniczne wydziela się również kierunki ruchu na peron i z powrotem.

Ruch bagażu na wszystkich lotniskach ma kierunek równoległy do kierunku ruchu podróżnych. Operacje towarowe przeprowadza się przy dużym ruchu w oddzielnych budynkach.
Na projektowanie budynków dworcowych i płyt przed- dworcowych wpływa bardzo wiele czynników wzajemnie na siebie oddziałujących (segregator aktów prawnych). Podstawowymi czynnikami są nasilenie i rodzaj ruchu. Czynnością wstępną jest więc ustalenie przypuszczalnego nasilenia i rodzaju ruchu. Przewidywania dotyczące rozwoju ruchu lotniczego powinny obejmować czas, w ciągu którego mają być wykorzystywane budynki, płyty i wszelkie urządzenia.

Z punktu widzenia jakości ruchu rozróżnia się trzy podstawowe rodzaje dworców lotniczych:
- międzynarodowe,
- międzynarodowo-krajowe,
- krajowe (promocja 3 w 1).