Objętość kruszywa

Te proporcje mieszanki przelicza się na objętości absolutne i objętość zajmowaną przez każdy ze składników wyraża się jako procent całkowitej objętości betonu, przy czym na tym etapie pomija się powietrze. Ponieważ jednak wprowadzone do mieszanki powietrze zajmuje część całkowitej objętości betonu, objętość kruszywa może być zmniejszona o objętość wprowadzonego powietrza. Wright, który zaproponował tę metodę projektowania mieszanki, zaleca, aby ok. 1% całkowitej procentowej objętości powietrza odjąć od objętości kruszywa grubego, a resztę od objętości kruszywa drobnego, ponieważ powietrze zachowuje się podobnie jak drobne ziarna kruszywa (program uprawnienia budowlane na komputer).

Wprowadzone do mieszanki powietrze wpływa również na wodożądność mieszanki; odpowiedniej korekty można dokonać uwzględniając lub redukując procentową objętość wody o wielkość W dla każdego procentu wprowadzonego powietrza. Doświadczalne wartości W, wyznaczone przez Wrighta. Ponieważ jednak całkowita objętość betonu musi być stała, zmniejszenie objętości wody musi być zrekompensowane przez odpowiedni wzrost objętości kruszywa. Najlepiej wykonać to w ten sposób, aby stosunek kruszywa grubego do drobnego pozostał nie zmieniony (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Odpowiednio skorygowane objętości składników mieszanki przelicza się z powrotem na ilości wagowe i wyraża jako stosunki w sposób normalnie stosowany. Istnieją także inne metody ustalania proporcji składników betonu napowietrzonego, polegające na bardziej bezpośrednim podejściu, wymagają one jednak danych dotyczących urabialności różnych mieszanek przy zmiennej ilości wprowadzonego powietrza (podobnych do zawartych dla betonu nie napowietrzonego) (uprawnienia budowlane). Nie ma jednak na razie tego rodzaju obszernych danych, tak że projektowanie betonu napowietrzonego opiera się głównie na doświadczeniu. Norma ACI 211.1-70 zaleca metodę projektowania mieszanki, która zasługuje na szczegółowe rozważenie z uwagi na jej szeroki zakres stosowania (program egzamin ustny).

Metoda ACI wykorzystuje fakt, że dla danych maksymalnych ziaren kruszywa zawartość wody w funtach na jard sześcienny określa urabialność mieszanki, w dużym stopniu niezależnie od proporcji mieszanki. Stąd projektowanie mieszanki można rozpocząć od wyboru ilości wody za pomocą, chociaż mogą wystąpić pewne odchylenia spowodowane różnicami kształtu kruszywa i jego tekstury (opinie o programie).

Kształt ziaren kruszywa grubego

Następnym założeniem jest przy jęcie, że optymalny stosunek objętości luźno nasypanego kruszywa grubego do całkowitej objętości betonu zależy jedynie od maksymalnych ziaren kruszywa i uziarnienia kruszywa drobnego. Kształt ziaren kruszywa grubego nie wchodzi bezpośrednio do zależności, bo np. kruszywo łamane ma, przy tym samym ciężarze, większą objętość nasypową (niższą gęstość nasypową) niż kruszywo drobne zaokrąglone. W ten sposób parametr kształtu jest automatycznie uwzględniony przy określaniu gęstości nasypowej. Wartości optymalne objętości kruszywa grubego przy zastosowaniu kruszywa drobnego o różnych wskaźnikach uziarnienia (segregator aktów prawnych).

Po wybraniu wielkości maksymalnej frakcji i rodzaju kruszywa przystępuje się więc za pomocą do doboru ilości wody potrzebnej do uzyskania betonu o określonej urabialności, a za pomocą - objętości nasypowej kruszywa grubego. Znając ciężar właściwy kruszywa grubego określa się jego absolutną objętość. Wybór stosunku wodno-cementowego następuje w zwykły sposób, aby spełnić zarówno wymagania wytrzymałościowe, jak i wymagania trwałości, a ilość cementu oblicza się przez podzielenie ilości wody przez stosunek wodno-cementowy. Stąd otrzymuje się absolutne objętości wody, kruszywa grubego i cementu, a przez odjęcie sumy tych składników od całkowitej objętości betonu znajduje się absolutną objętość kruszywa drobnego (promocja 3 w 1).

Objętość nasypowa kruszywa grubego na jednostkę objętości betonu mieszanki. Mnożąc tę objętość przez ciężar właściwy kruszywa drobnego i przez 62,4 uzyskuje się zawartość piasku w funtach. Zawartość kruszywa drobnego można też uzyskać w inny sposób, wprost przez odjęcie całkowitej zawartości innych składników od masy jednostki objętości betonu, jeśli masę tę można oszacować na podstawie doświadczenia. To podejście jest jednak nieco mniej dokładne niż metoda absolutnych objętości. Jeśli stosuje się napowietrzanie, to objętość wprowadzonego powietrza należy uwzględnić przed obliczeniem objętości kruszywa drobnego.