Obliczanie dna głowy śluzy

Przy wymiarowaniu stali na przeniesienie tak wyliczonej siły można współczynnik pewności dla stali przyjmować s 1,5 zakładając, że sam beton przejmie całkowite naprężenia rozciągające od wewnętrznego parcia filtracyjnego wody w betonie. Zbrojenie należy umieścić przy krawędzi odwodnej wnęk (program uprawnienia budowlane na komputer).

Głowę śluzy, która jest zwykle monolitycznie związana ze ścianami tworząc również system dokowy, oblicza się według tych samych zasad jak przy obliczaniu komór śluzowych. W zależności od systemu zasilania śluzy wodą, w bocznych ścianach lub w dnie śluzy wykonuje się kanały obiegowe w postaci galerii o przekroju zazwyczaj przełazowym. Galerie te zbroi się na obwodzie według zasad analogicznych do stosowanych przy zbrojeniu galerii w zaporach lub blokach siłowni wodnych, zwracając uwagę na takie ukształtowanie ich przekroju, aby nie następowała koncentracja naprężeń w narożach (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Zamiast galerii obiegowych stosuje się czasami zasilanie śluzy przez krótkie Kanały, z wylotem w komorze umieszczonej wewnątrz bloku głowy górnej. Komorę taką wyposaża się zazwyczaj w różnego rodzaju elementy do rozpraszania energii wody (stopnie, belki odbojowe, szykany itp.). Zależnie od układu działających sił (ciężar własny, uderzenia strumienia wody) wspomniane elementy przeważnie muszą być zbrojone, na ogół w podobny sposób jak analogiczne elementy budowlane w jazach i zaporach. Blok głowy górnej i dolnej należy oddzielić od konstrukcji komory szczelinami dylatacyjnymi (uprawnienia budowlane). Sama komora śluzy, ze względu na dość dużą zwykle długość, musi być także podzielona na mniejsze sekcje dylatacjami poprzecznymi w stosunku do osi wzdłużnej śluzy. Odstępy między dylatacjami w śluzach betonowych wynoszą zwykle około 15,0 m. Każda szczelina dylatacyjna musi być uszczelniona, jednak w taki sposób, aby nie utrudniać swobody ruchów i odkształceń części budowli oddzielonych szczeliną dylatacyjną (program egzamin ustny).

Masa asfaltowa

Pożądane jest, aby konstrukcja uszczelnienia zapewniała możliwość konserwacji, naprawy lub wymiany uszczelnienia. Uszczelnienie dylatacji może być wykonane z blachy nierdzewnej, masy asfaltowej; ostatnio coraz częściej stosuje się także specjalnie profilowane taśmy z gumy lub z polichlorku winylu. W mniejszych budowlach jako uszczelnienie może być zastosowana także zwykła łata lub bal drewniany, zabetonowany w dwie sąsiednie sekcje betonowe (opinie o programie). Sposoby wykonania uszczelnień budowli o spiętrzeniu do 15 m określa Norma Branżowa BN-63/8950-01 ustanowiona przez Prezesa Centralnego Urzędu Gospodarki Wodnej („Uszczelnienie dylatacji jazów, śluz. Wytyczne projektowania, wykonania i odbioru”).

Typowe pionowe uszczelnienie z masy asfaltowej dla szczelin dylatacyjnych (segregator aktów prawnych). Pionowa studzienka zalewana masą asfaltową ma wymiary 200X200 mm. W osi tej studzienki znajduje się przewód grzejny o średnicy 70 mm. Dla zabezpieczenia przed wyciskaniem masy asfaltowej przez szczeliny dylatacyjne, zamyka się je dodatkowo z obu stron studzienki smołowanymi lub asfaltowanymi sznurami konopnymi o średnicy 40 mm, umocowanymi specjalnymi drutami, wpuszczonymi w blok betonowany w pierwszej kolejności. Dla łatwiejszego formowania studzienki w korpusie bloku betonowanego w drugiej kolejności stosuje się specjalne prefabrykaty betonowe. W uszczelnieniu poziomym korytko zalewane masą asfaltową znajduje się blisko górnej krawędzi oddzielonych szczeliną bloków i po napełnieniu masą asfaltową zamykane jest specjalnym korkiem betonowym. Właściwe wypełnienie uszczelnienia masą asfaltową można tu uzyskać bez dodatkowego jej podgrzewania (promocja 3 w 1).

Przykład uszczelnienia dylatacji taśmą z polichlorku winylu. Należy zaznaczyć, że zarówno przy tym sposobie uszczelniania jak w uszczelnieniach opisanych wyżej, całą powierzchnię bloku I w płaszczyźnie dylatacji należy pokryć roztworem asfaltowym przed przystąpieniem do betonowania bloku II.