Obliczenia projektowe

Obliczenia projektowe i pomiary podczas próbnego obciążenia wskazują, że przy obciążeniu położonym nad jedną z belek, druga przenosi 43% obciążenia.
Nad filarami dano wewnątrz belek skrzynkowych i między nimi po dwie przepony położone w płaszczyznach ścian filarów (program uprawnienia budowlane na komputer). Oprócz tego przedłużono półki dolne skrzynek połączone między przeponami płytami grubości 0,40 m. Dało to na filarach stężenia o przekrojach skrzynkowych.

Na przyczółkach wprowadzono przepony pionowe grubości 0,40 m zapewniające dobre przenoszenie skupionych oddziaływań i zabezpieczające końce belek od skręcania.
Łożyska przegubowo-przesuwne na przyczółkach wykonano z pakietów czterech płyt neoprenu grubości 1 cm i wymiarów 30 cm X 30 cm, ułożonych jedna nad drugą pod każdym środnikiem belek głównych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Oba filary mostu mają jednakowe wymiary i są jednakowo posadowione na palach z rur stalowych wypełnionych betonem, przechodzących przez namuły i piaski i opartych na skale wapiennej. Po wbiciu pale obcięto pod poziomem wody w grodzy z kształtowników Larsena i pokryto betonowymi płytami uzbrojonymi o szerokości 6,00 m, długości 12,00 m, grubości 2,00 m i skosach wysokości 0,50 m na górnych powierzchniach. Płyta ta równoważyła swym ciężarem wypór wody i umożliwiła wykonanie słupów filarów wewnątrz grodzy.
Każdy filar ma cztery słupy utworzone z dwóch ścian prefabrykowanych grubości 0,40 m, szerokości 3,66 m, wysokości 7,00 m, pochylonych względem pionu na 0,065 (uprawnienia budowlane).

Ciężar jednej ściany wynosi około 25 T. Pochylenie ścian obrano tak, aby ich osie zbiegały się u podstawy stopy fundamentu bez mimośrodu. Ściany filarów są połączone z płytami fundamentów i z przęsłami przez sprężenie kablami z 12 drutów 0 8 przechodzących łukiem przez stopy (program egzamin ustny).
Po zakończeniu sprężania i zwierania ustroju, a więc po wystąpieniu znacznej części odkształceń trwałych zabetonowano między ścianami filarów izbice wystające przed i za te ściany w górę oraz w dół rzeki zabezpieczające ściany od uderzeń taboru rzecznego i przedmiotów niesionych przez wodę.

Przyczółki

Przed wykonaniem izbic, na czas składania, sprężania i zwierania ustroju, utrzymywano ściany we właściwym położeniu za pomocą konstrukcji stalowych złożonych z dwuteowników jako pasów i ceowników jako krzyżulców, spełniających rolę środników między pasami ze ścian. Konstrukcje te usunięto przed betonowaniem izbic (opinie o programie).

Filary ze ścian betonowych są dostatecznie gibkie, aby umożliwić występowanie zmian długości przęseł i dostatecznie sztywne, aby przenosić siły hamowania i zachować stateczność.
Przyczółek lewobrzeżny wykonano w postaci skrzyni z betonu uzbrojonego, której ściany zewnętrzne są ustawione na takich samych palach jak filary. Przyczółek ten jest jednocześnie przyczółkiem mostu nad torami kolejowymi.

Przyczółek prawobrzeżny składa się z trzech słupów o przekrojach kwadratowych i ze ścian umieszczonych między nimi, ustawionych na skale wapienne; Skrzydła przyczółków są utwierdzone w bocznych słupach i stężone z nimi poziomą belką. Z belki tej wyprowadzono cięgna kotwiące ścianę przyczółka w nasypie za pomocą belki betonowej uzbrojonej o przekroju teowym.
Słupy przyczółka są ściskane i zginane w płaszczyznach pionowych. Ściany między słupami są zginane w płaszczyznach poziomych.
Fundament wykonano w grodzy z pali Larsena (segregator aktów prawnych).

Prefabrykacja ogniw belek głównych. Wspornikowy montaż przęseł mostu obrano z następujących przyczyn:
- trudności zabetonowania przęseł na rusztowaniach ze względu na wymagania żeglugi,
- braku miejsca w pobliżu mostu na założenie placu budowy, ustawienie dźwigu względnie zmontowanie masztów dla zawieszenia lin wzdłuż mostu (promocja 3 w 1).

Do niedawna dawano w połowie rozpiętości przęseł mostów montowanych nawisowe przeguby rodzaju M = 0, N = 0, T ^ 0 umożliwiające swobodne pochylanie i wydłużanie skrajnych przekrojów wsporników, a jednocześnie zmuszające oba wsporniki do równych ugięć. Takie ustroje były izostatyczne podczas montażu i przechodziły w hiperstatyczne dopiero po wprowadzeniu między wsporniki cięgien przenoszących siły styczne wywołane obciążeniami ruchomymi.