Obliczenie płyty

Pełny rozkład obciążenia podłoża pod płytą pozwoli na wyznaczenie momentów i sił poprzecznych w każdym przekroju przez sumowanie odnośnych wpływów sił leżących po jednej stronie rozpatrywanego przekroju.
Dokładne obliczenie pochylni wymaga sprawdzenia wszystkich charakterystycznych przypadków wynikających ze zmiennego obciążenia w różnych przekrojach pochylni (program uprawnienia budowlane na komputer).

Dla uproszczenia zadania przyjmuje się nieraz, że ogólna obwiednia obciążeń stanowi wykres obciążenia rozłożonego równolegle do osi pochylni i zakładając, że pochylnia składa się z szeregu równoległych beleczek poprzecznych o szerokości 1-5 m, oblicza się każdą z nich na obciążenie, jakie na nią przypada z obwiedni. Sposób ten, jakkolwiek najprostszy, prowadzi na ogół do przewymiarowania uzbrojenia płyty w kierunku poprzecznym, a do zbyt słabego uzbrojenia w kierunku wzdłużnym (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W wielu wypadkach może być wystarczające przeprowadzenie obliczenia momentów zginających i sił poprzecznych w płycie w dwu etapach, a mianowicie:
1. Obliczenie płyty poprzecznymi odcinkami 5 m, potraktowanymi jako belki jednostkowe, na obciążenie wypadające z ogólnej obwiedni, jednakże bez uwzględnienia jej szczytów, odpowiadających V i VI fazie wodowania.
2. Przeliczenie wyżej opisaną metodą Żemoczkina odnośnych odcinków dylatacyjnych na obciążenie w fazie V i VI przy przyjęciu położenia środków płóz dziobowych kolejno w V5, 2/-„ 3/5 itd. długości każdego badanego odcinka.

Dla pochylni krótszych należy ponadto przeprowadzić dodatkowe przeliczenie progu na siły skupione, występujące na nim przy zeskoku (uprawnienia budowlane).
Szczegółowe omówienie teorii i metod obliczania belek i płyt na sprężystym podłożu znacznie przekraczałoby ramy niniejszego podręcznika. Zainteresowany czytelnik przestudiować może ogromne piśmiennictwo w tej dziedzinie, podające wiele metod rozwiązywania zagadnienia.

Wartość niewiadomych stałych

Stosowane tu metody podzielić można na dwie grupy. Pierwsza z nich opiera się na znanej hipotezie Winklera o proporcjonalności pomiędzy ciśnieniem na podłoże sprężyste a odkształceniem tegoż (program egzamin ustny).
Wartość niewiadomych stałych A tego równania wylicza się z warunków brzegowych i warunków panujących w punktach zaczepienia sił obciążających, zależnie od układu tych sił. Wymaga to zestawienia i rozwiązania układu kilku równań z tyluż niewiadomymi, przy czym w bardziej skomplikowanych wypadkach liczba tych równań znacznie rośnie, gdyż każdy odcinek belki, znajdujący się między siłami skupionymi lub odmiennie obciążony, wymaga osobnego traktowania.

Znając już stałe A, można dla każdego punktu belki wyznaczyć wartość s z równania (1.32) oraz wartość ą z równania (1.29). Momenty i siły poprzeczne w wypadkach prostszych wyliczyć można różniczkując dwukrotnie równanie linii ugięcia, a w wypadkach skomplikowanych obliczając dla każdego przekroju belki przez zsumowanie odnośnych wpływów sil (łącznie z oddziaływaniem gruntu o znanym już rozkładzie) występujących po jednej stronie danego przekroju (opinie o programie).

Jak z tego krótkiego omówienia wynika, obliczanie belki na sprężystym podłożu na podstawie hipotezy Winklera nie przedstawia trudności zasadniczych, ale jest bardzo żmudne, co w zestawieniu z liczbą koniecznych do przeliczenia wypadków sprawia, że obliczenie pochylni staje się pracą wymagającą bardzo poważnego nakładu sił i czasu, lub zaprogramowania na maszyny liczące (segregator aktów prawnych).

Metody obliczania belek na podstawie hipotezy Winklera są obecnie wypierane przez metody oparte na teorii sprężystości. Najpoważniejszym zarzutem w stosunku do hipotezy Winklera jest nieuwzględnianie przez nią faktu, że obciążenie podłoża powoduje jego ugięcie nie tylko w miejscu przyłożenia siły, ale także i w jego sąsiedztwie.

Jeżeli grunt uważa się za ciało sprężyste i izotropowe, to wykres osiadań jego powierzchni pod wpływem siły skupionej przedstawia się teoretycznie. Osiadanie s podłoża w dowolnym punkcie K odległym o a; od punktu przyłożenia siły, jest funkcją tego x (promocja 3 w 1)..