Obniżenie lepkości

Obniżenie lepkości lepiszcz asfaltowych można uzyskać przez ogrzewanie ich do odpowiedniej temperatury, rozpuszczanie
w łatwo lotnych rozpuszczalnikach, wreszcie przez rozproszenie asfaltu w środowisku wodnym (emulsje) (program uprawnienia budowlane na komputer).
Asfalty należą do tworzyw termoplastycznych, które podlegają pod wpływem ogrzewania stopniowemu zmiękczaniu i zamieniają się wreszcie na ciecz.

W zakresie temperatur nie powodujących chemicznego rozkładu asfaltów można z góry ustalić lepkość, którą trzeba nadać użytemu asfaltowi. Stosowany jest do tego celu wzór Waltera.
Rozpuszczanie asfaltów w łatwo lotnych i płynnych rozpuszczalnikach umożliwia uzyskanie produktu o dowolnej lepkości, który może być użyty w określonym celu nawet na zimno (bez podgrzewania) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Przez rozproszenie asfaltu w środowisku wodnym uzyskuje się emulsje, których własności zależą od rodzaju asfaltu i własności użytego emulgatora.
W przypadku użycia emulgatorów w postaci mydeł uzyskuje się emulsje o zawartości asfaltu do 60% (objętościowo) i lepkości do 1,10 centistokesów. Emulsje wykazują lepkości tzw. cieczy newtonowskich (uprawnienia budowlane).

Jeśli jako emulgator użyta jest glina w ilości ok. 4% ciężarowych lub 1,5% objętościowych w stosunku do ilości użytego asfaltu, to uzyskuje się tzw. emulsje gliniaste o zawartości do 60% asfaltu. Ich własności Teologiczne różnią się w sposób bardzo wyraźny od własności emulsji asfaltowych, przygotowywanych na emulgatorze mydlanym. Wykazują one ograniczony zakres ciekłości oraz własności tiksotropowe2), co umożliwia ich nakładanie w grubszych warstwach nawet na powierzchniach v pionowych, np. w przypadku przyklejania płytek ceramicznych (program egzamin ustny).
Po naniesieniu asfaltu w stanie gorącym warstewka stopniowo ochładza się, wskutek czego wzrasta lepkość lepiszcza; powoduje to proces sklejania (zlepiania) powierzchni materiałów pokrytych uprzednio warstewką asfaltu.

Lepkość lepiszcza asfaltowego

Lepkość lepiszcza asfaltowego, niezbędna do zapoczątkowania procesu sklejania, jest różna w zależności od warunków i sposobu sklejania. Przy wałowaniu np. mas mineralno-asfaltowych podczas budowy nawierzchni asfaltobetonowych osiąga ona wartość 1,103 do 1,105 centistokesów (opinie o programie).
W uzyskanej konstrukcji lub materiale, do którego użyto lepiszcza asfaltowego, nie powinny zachodzić deformacje przekraczające wytrzymałości graniczne. Lepkość konieczna dla zapewnienia konstrukcji lub materiałowi wystarczającej sztywności zależy od naprężeń, które powstają w uzyskanej konstrukcji na skutek obciążeń oraz czasu działania tych obciążeń.

Podczas stygnięcia warstewki lepiszcza asfaltowego występuje jego skurczliwość. Współczynnik rozszerzalności objętościowej ustalony został dla wszystkich asfaltów równy 0,0006 na 1°C. Wzrost lepkości asfaltów upłynnionych łatwo lotnymi rozpuszczalnikami następuje na skutek odparowania tych rozpuszczalników.
Zależności lepkości od stężenia roztworu nie można wyrazić jakimś prostym wzorem matematycznym. Lepkość emulsji w momencie koagulacji jest zagadnieniem bardzo złożonym. Do momentu utworzenia warstewki (błonki) asfaltu zachodzi bardzo gwałtowne zwiększanie lepkości na skutek rozpadu emulsji i wydzielania się wody.

Zarówno asfalty upłynnione (roztwory asfaltowe), jak też i emulsje mogą być stosowane jako lepiszcza jedynie w tym przypadku, gdy istnieje możliwość usunięcia użytych rozpuszczalników lub wody przez odparowanie, bądź też przez ich dyfuzję w pory sklejanych materiałów (segregator aktów prawnych).
Po całkowitym stwardnieniu warstewek lepiszcza asfaltowego naniesionego na zlepiane powierzchnie, zanika w zasadzie różnica ich własności sklejających, niezależnie od postaci, w jakiej
zostały naniesione (stopiony asfalt na gorąco, upłynniony asfalt na gorąco lub na zimno, emulsja asfaltowa na zimno).

Różnice w zachowaniu się wykazują jedynie warstewki utworzone przez naniesienie emulsji gliniastych (promocja 3 w 1).
Podczas gdy asfalty stopione na gorąco lub upłynnione zachowują się jak ciecze newtonowskie, to bardzo nieliczne asfalty, jedynie o bardzo niskich wiskozach, zachowują się podobnie w normalnej temperaturze.