Obniżenie temperatury wody

W obowiązujących obecnie „Ramowych wytycznych projektowania instalacji ciepłej wody zalecono przyjmowanie jako wskaźnik zużycia ciepłej wody użytkowej jednostkowe zapotrzebowanie na c. w. u. wynoszące qm = 130 kg na jednego mieszkańca i dobę. Wartości tej odpowiada x - 2,115, co na wykresie dystrybuanty oznacza częstość wynoszącą ok. 96% (program uprawnienia budowlane na komputer).

Można więc stwierdzić z prawdopodobieństwem wynoszącym ok. 96%, że wielkość urządzeń zaprojektowanych na podstawie tego wskaźnika będzie wystarczająca oraz że prawdopodobieństwo zaprojektowania zbyt małych urządzeń wynosi ok. 4%. Oczywiste jest, że w tej niewielkiej procentowo liczbie węzłów cieplnych wcale nie musi następować obniżenie temperatury wody w godzinach jej maksymalnego rozbioru. Niedobór mocy cieplnej tych węzłów można bowiem zrekompensować odpowiednimi zabiegami regulacyjnymi, jak na przykład zwiększeniem ponad wartość obliczeniową natężenia przepływu wody sieciowej (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Osobnym zagadnieniem jest ocena, czy ze względów ekonomicznych przyjęte prawdopodobieństwa i wartości wskaźników qm są optymalne. Przy dotychczasowym zasobie informacji dotyczących ekonomiki pracy miejskich scentralizowanych układów cieplnych nie można udzielić jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Średnie jednostkowe zapotrzebowanie na c. w. u. odpowiadające 50% prawdopodobieństwu występowania tej wielkości, dla której x = 1,884 wynosi qmśr za 77 kg/(mieszkańca na dobę). Wartość ta w zasadzie pokrywa się więc ze wskaźnikiem zalecanym dla dużych miast przez Recknagla (uprawnienia budowlane).

W wielu krajach zachodnich wskaźnik zużycia ciepłej wody użytkowej odnosi się do jednego mieszkania (wanny), wychodząc z założenia, że jest on bardziej jednoznaczny od wskaźnika odniesionego do jednego mieszkańca (program egzamin ustny).

Woda użytkowa

Jeżeli w przyszłości w odpowiednich wytycznych przyjęty zostanie taki właśnie wskaźnik, to jego wartość liczbową należy określić przy założeniu, że prawdopodobieństwa spełnienia obu wskaźników qm i qw będą równe. Innymi słowy przy założeniu takich samych prawdopodobieństw występowania qw i qm należy podać funkcję korelacyjną pomiędzy tymi wielkościami.
Podobne wartości dotyczą dni o największym zużyciu cieplej wody użytkowej wolne od pracy) i stanowią dane wyjściowe do obliczeń wymienników ciepła, pojemności zasobników, zużycia wody sieciowej czy też mocy cieplnej kotłów (opinie o programie).

Według danych niemieckich stosowanie w instalacjach c. w. u. liczników depla i indywidualnego rozliczania odbiorców umożliwia zmniejszenie zużycia c. w. u. o ok. 50%. Krajowe badania zużycia zimnej wody w budynkach z mieszkaniami wyposażonymi w indywidualne termy gazowe wykazały, że zużycie ciepłej wody obniża się w tych warunkach o ok. 30%. Jest sprawą oczywistą, że stopień zmniejszenia zużycia wody przy indywidualnym pomiarze i rozliczaniu poszczególnych odbiorców jest uzależniony od poziomu cen jednostkowych ciepłej wody użytkowej.
Zapotrzebowanie na ciepłą wodę użytkową w obiektach budownictwa komunalnego i przemysłowego (segregator aktów prawnych).

W odróżnieniu od budynków mieszkalnych w obiektach budownictwa komunalnego i przemysłowego nie były dotychczas wykonywane w kraju badania zużycia ciepłej wody użytkowej. Dlatego podane poniżej wskaźniki zużycia ciepłej wody są od wielu lat nie weryfikowane i w wielu przypadkach mogą się w istotny sposób różnić od wartości rzeczywistego zużycia ciepłej wody użytkowej. Uwaga ta dotyczy szczególnie instalacji, które zasilają nowe urządzenia technologiczne (np. w pralniach, kuchniach) lub też nowe urządzenia lecznicze (w szpitalach, sanatoriach itp.).

Z tego powodu przy projektowaniu takich instalacji leży przeprowadzić dokładną analizę pracy urządzeń zasilanych z instalacji c. w W wyniku tej analizy, której podstawą powinny być rzeczywiste wydajni punktów czerpalnych oraz harmonogram ich pracy, należy ustalić lub korekty niżej podanych jednostkowych wskaźników zużycia ciepłej wody użytkowej (promocja 3 w 1).