Obniżenie wilgotności powietrza

Obniżenie wilgotności powietrza wpływa szkodliwie na jakość produkowanych tkanin. Kondensacja pary wodnej jest szkodliwa, ponieważ osusza sztucznie nawilżone powietrze. Z drugiej strony, skraplanie się pary wodnej na stropodachach i opadanie kropel wody na przędzę i tkaniny powoduje braki w produkcji i przynosi wielkie straty gospodarcze (program uprawnienia budowlane na komputer).
Z tych powodów wentylowanie stropodachów uznano jako najwłaściwsze rozwiązanie.
Powyżej podana metoda kwalifikowania przegród również dotyczy stropodachów wentylowanych.

Za stropodach obliczeniowy przyjmuje się warstwy, zaczynając od wewnątrz do szczeliny wentylacyjnej. Ta część stropodachu powinna mieć bardzo niską temperaturę początku zawilgocenia tpz, a tym samym bardzo krótki okres zawilgocenia Tz. Idealne parametry dla stropodachu, np. dla strefy klimatycznej Warszawy tpz = - 20°C, a Tz = 0 (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Należy liczyć się z tym, że suszenie zewnętrznym powietrzem w szczelinie wentylacyjnej przy niskich temperaturach jest minimalne, jeżeli w szczelinie występuje bardzo słaby przepływ powietrza, w szczególności przy dachach stosunkowo płaskich (poziomych). Przyczyną tego jest niskie ciśnienie pary nasyconej i wysoka wilgotność względna powietrza zewnętrznego oraz niewielka objętość przestrzeni w szczelinie (uprawnienia budowlane).

Dla przykładu, załóżmy, że temperatura powietrza w szczelinie wynosi te = - 10°C. Ciśnienie pary nasyconej w tej temperaturze jest równe ps = 1,95 Tr. Przy wilgotności względnej powietrza cp = 80% ciśnienie rzeczywiste p = 1,95-0,80 = 1,56 Tr. Dosycić powietrze parą wodną w tej temperaturze można Ap = ps-p = 1,95-1,56 = 0,39 Tr czyli powietrze zewnętrzne wentylujące szczelinę może wchłonąć ok. 0,4 g/m pary, co oczywiście jest wielkością zbyt małą, aby wchłonąć wielokrotnie większą ilość pary wodnej, która przeniknie przez strop pozbawiony paroszczelnej izolacji (program egzamin ustny).

Osuszenie szczeliny

Z tego wynika, że skutki wentylacji stropodachu zimą w okresie niskich temperatur mogą być znikome. Dlatego należy tak projektować stropodach, ażeby jak najmniej kierować pary wodnej od wewnątrz pomieszczenia do szczeliny wentylacyjnej. Z tego też powodu konstrukcja stropodachu wentylowanego, a w szczególności przy wysokiej wilgotności powietrza wewnętrznego, nie może być pozbawiona paroizolacji (opinie o programie).
Przy większym napływie pary wodnej do szczeliny osuszenie może następować jedynie w okresie ciepłym, kiedy chłonność zewnętrznego powietrza będzie odpowiednio wysoka.
Główną natomiast zaletą stropodachów wentylowanych jest ich zdolność wysychania w okresie letnim, przez co unika się sumowania się wilgotności w ciągu eksploatacji dachów.

Również nie zagraża im wilgoć budowlana, tj. nagromadzona w okresie budowy. Z tego powodu w odróżnieniu od zwykłych stropodachów, stropodachy wentylowane nie są zawilgacane w mokrych okresach roku. Mogą być wykonywane nawet zimą. Wilgoć nagromadzona w okresie budowy lub też wskutek okresowych zacieków wyparuje w okresie letnim, kiedy przez szczelinę wentylacyjną przemieszczać się będzie ciepłe powietrze (segregator aktów prawnych).
Spotyka się czasem zupełnie mylne rozwiązania stropodachów wentylowanych.

Do największych błędów należą:
- Używanie warstw ocieplających z materiału bezpostaciowego, np. wełny żużlowej ułożonej luzem, bez ograniczenia górnej warstwy od strony szczeliny materiałem wyrównawczym.
- Dopuszczenie do szczeliny powietrznej nadmiernej ilości pary wodnej. Błędne są również próby wentylowania przez wpuszczanie wilgotnego powietrza wewnętrznego przez otwory wykonane w płycie i warstwie izolacyjnej ocieplającej.
- Stosowanie szczelin specjalnie budowanych z kosztownych i ciężkich elementów w postaci kanałów. Ten rodzaj kanałów wentylacyjnych nie nadaje się do budownictwa halowego, natomiast może być przydatny w tarasach (promocja 3 w 1).

Należy natomiast uznać za najbardziej celowe stosowanie wąskich szczelin bezpośrednio pod pokryciem papowym, stosując specjalne rodzaje pap i folii szczelinowych, które są dość dawno z powodzeniem stosowane w wielu krajach.