Obracanie uchwytu

W taki sam sposób wbija się następnie bolce 3 i 4, po czym naciąga się między nimi strunę przy drugim rogu. Po wyrównaniu strun według pionu, naciąga się między nimi sznur. Nieruchomy haczyk sznura zaczepia się o jedną strunę, przesuwny zaś haczyk o drugą strunę i zaciska się blaszaną mufką (program uprawnienia budowlane na komputer).

Przez opuszczanie i podnoszenie sznura wzdłuż strun można łatwo i szybko sprawdzić całą powierzchnię i wyznaczyć pożądaną grubość warstwy zaprawy pod okładzinę. Ostatecznie zamocowuje się struny w takiej odległości od ściany, aby przestrzeń między sznurem i najbardziej wystającymi miejscami powierzchni nie była mniejsza niż 10 mm (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Strunę utwierdza się w obranej pozycji obrotem uchwytu. Obracanie uchwytu powoduje podniesienie się go w górę po nagwintowanym sworzniu haka i naciągnięciu struny. Przy pionowaniu długiej ściany rozmieszcza się znaki kierunkowe i struny nie tylko w rogach ściany, ale i w miejscach pośrednich, tak aby odległość od jednej struny do drugiej nie przekraczała 6 8 m. Płytki układa się według sznura zaczepionego haczykami o struny mocno naciągnięte w płaszczyźnie pionowej. Po ułożeniu jednego rzędu poziomego okładziny przesuwa się sznur do góry po strunach o wysokość jednej płytki i przystępuje się do układania następnego rzędu (uprawnienia budowlane).

Po rozmieszczeniu znaków kierunkowych posadzki i spionowaniu ściany, wyznacza się za pomocą naciągniętego^ sznura linię przecięcia płaszczyzn i jednocześnie dolną i górną linię zetknięcia się płytek przyściennych z posadzką i ze ścianą. Następnie układa się według sznura skrajne płytki na zaprawie, pozostałe zaś na sucho, aby można je było dopasować i w razie potrzeby uprzednio przyciosać i oszlifować. Po dopasowaniu płytek całego rzędu układa się je na zaprawie, trzymając się przy tym ściśle kierunku wyznaczonego przez sznur (program egzamin ustny).

Proces układania rzędów okładziny

Płytki cokolikowe układa się na płytkach przyściennych albo bezpośrednio na posadzce. Należy uprzednio sprawdzić ustaloną już płaszczyznę okładziny, cokoliki zaś nieco wysunąć równolegle do ściany. Poza tym układanie ich odbywa się tak samo jak układanie płytek przyściennych z tą różnicą, że zaprawę kładzie się na płytce, podczas gdy dla płytek przyściennych - na podłożu posadzki (opinie o programie).

Po ułożeniu cokolika przestrzeń między płytkami a ścianą wypełnia się rzadką zaprawą (o konsystencji śmietany). Wysunięcie cokolika poza płaszczyznę okładziny uzyskuje się przez zwiększenie grubości warstwy zaprawy. Przy ostatecznym wykańczaniu okładziny wypełnia się spoiny ,i czyści się powierzchnię. Jeżeli licowanie ściany odbywa się przed ułożeniem posadzki, należy uprzednio ustalić płaszczyznę (poziom) posadzki za pomocą znaków kierunkowych, wyznaczyć linię przecięcia podłogi ze ścianą i na poziomie przyszłej posadzki ułożyć drewniane listwy służące do podtrzymania dolnego rzędu okładziny lub cokolika.

Zastosowanie narożnych płytek fasonowych przyściennych ułatwia prawidłowe oblicowanie ścian i ułożenie płytek posadzki. Płytki fasonowe układa się bezpośrednio na posadzce, a w braku jej na listwie ułożonej na podłożu posadzki. W tym wypadku rząd narożnych płytek przyściennych służy za znak kierunkowy równocześnie przy licowaniu ściany i układaniu posadzki. Wynika stąd obowiązek szczególnie dokładnego ułożenia dolnego rzędu ściśle na poziomie posadzki (segregator aktów prawnych).

Proces układania pozostałych rzędów okładziny jest taki sam jak opisany wyżej porządek układania dolnego rzędu lub cokolika. Zaczyna się również od ułożenia skrajnych płytek i sprawdzenia ich położenia według sąsiednich znaków ‘kierunkowych za pomocą łaty i poziomnicy. Następnie wbija się przy górnej krawędzi narożnych płytek gwoździe i naciąga się sznur, który wyznacza kierunek układania środkowych płytek danego rzędu.

Po założeniu skrajnych płytek kierunkowych i naciągnięciu sznura w linii poziomej majster mający pod ręką gotowe dopasować płytki i zaprawę w skrzyni bierze płytkę do lewej ręki, prawą zaś nakłada kielnią zaprawę na tylną powierzchnię płytki. Ilość czasu zużytego na tę czynność oraz jakość roboty zależne są od doświadczenia majstra (promocja 3 w 1).