Obróbka powierzchni

Zaprawę terrazzową szlifuje się normalnie po upływie 3-4 dni od jej ułożenia. Wcześniejsza obróbka powierzchni powoduje wyłuskiwanie kruszywa, późniejsza zaś komplikuje i utrudnia szlifowanie wskutek dużej twardości powierzchni. Czynności przy ręcznym szlifowaniu są takie same jak przy mechanicznym (patrz poniżej). Różnica polega na tym, że przy ręcznym szlifowaniu kamień karborundowy (osełka) znajduje się bezpośrednio w rękach robotnika albo wprawiony jest on w uchwyt, do którego przymocowana jest drewniana rączka długości 1-1,5 m (program uprawnienia budowlane na komputer).

Jeżeli chcemy otrzymać terrazzo o lustrzanym połysku, wyszJifowane powierzchnie poddaje się polerowaniu i natarciu woskiem. Przed polerowaniem powierzchnię terrazzo pokrywa się (przeciera) 5-,procentowym, a następnie 10-proeentowym roztworem fluorku magnezowego (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Przy używaniu roztworów związków fluorowych należy przestrzegać następujących przepisów:

- roztwór związków fluorowych należy sporządzać i przechowywać w szklanych naczyniach; metalowe części pędzli powinny być izolowane;

- przygotowane roztwory należy przechowywać nie dłużej niż 5-7 dni;

- rozpuszczanie związków fluorowych i ich użycie wymaga przestrzegania przepisów techniki bezpieczeństwa.

Szlifowanie posadzek wykonuje robotnik-specjał 4 kategorii, szlifowanie wyrobów i polerowanie - robotnik-specjalista 5 kategorii (uprawnienia budowlane).

Szlifowanie mechaniczne

Do mechanicznego szlifowania i polerowania okładzin terrazzowych używa się obecnie w Zw. Radzieckim szlifierek noszących nazwę „bąka“ oraz bardziej doskonałych obrabiarek Gosotdiełstroju.

Szlifowanie terrazzo wykonuje się maszynami za pomocą gruboziarnistych, a następnie drobnoziarnistych krążków karborundowych. Terrazzo poleruje się po zaszpachlowaniu (program egzamin ustny).

Szlifierka Sojuzspecstroju ma ramę o długości 1,65 m, szerokości 1,65 m, rączki długości 1 m; silnik elektryczny o mocy 1 kW, 120-220 V, 1500 obrotów na minutę; ilość obrotów krążka wynosi 500 na minutę. Wysokość nóżek na rolkach - 0,44 m; uchwyt, w którym zaciśnięty jest krążek karborundowy, ma 0,30 <m. Ciężar szlifierki 102 kg. Wydajność w ciągu 8 godzin pracy - 15 nr.

Wymiary szlifierki Gosotdiełstroju: długość 0,95 m, szerokość 0,34 m; silnik elektryczny o mocy 1,5 kW o tym samym napięciu, z taką sarną ilością obrotów jak w szlifierce Sojuzspecstroju. Ciężar szlifierki — 80 kg. Wydajność jej w ciągu 8 godzin pracy. Obsługiwać maszyny wolno jedynie robotnikom, którzy dobrze zaznajomili się z instrukcją o pracy maszyny i o jej obsługiwaniu (opinie o programie).

Przed rozpoczęciem pracy należy:

• starannie obejrzeć szlifierkę i dokręcić nakrętki łączących śrub;
• sprawdzić stan wyłączników i przewodów elektrycznych; obnażone miejsca zaizolować;
• skontrolować stan gumowego amortyzatora (w maszynach Gosatdiełstroju);
• sprawdzić i uzupełnić smarowanie (segregator aktów prawnych);
• przepuścić wodę przez przewód wodociągowy i przekonać się o normalnym przepływie wody (w maszynach Gosotdiełstroju i „Mol-Tal");
• sprawdzić czy napięcie prądu w sieci odpowiada napięciu wskazanemu na tabliczce znamionowej silnika; przed włączeniem silnika elektrycznego do sieci przemysłowej zbadać wysokość napięcia (woltażu) prądu; jeżeli napięcie w sieci wynosi 220 V, a na tabliczce silnika podany jest woltaż 120-220, należy silnik włączyć w gwiazdę przy napięciu w sieci 120 V - ten sam silnik trzeba włączyć w „trójkąt”.
• włączyć prąd, przysłuchać się pracy silnika i napędu; w wypadku stwierdzenia, nienormalnych szumów i stuków w silniku wyłączyć natychmiast prąd i zawiadomić o tym kierownictwo;
• w wypadku stwierdzenia konieczności naprawy maszyny w warsztatach remontowych nie przystępować do roboty i natychmiast zawiadomić o tym kierownictwo (promocja 3 w 1).