Obserwacje i pomiary

Po zmniejszeniu ciśnienia w komorze roboczej keson zaczyna osiadać, z początku gwałtownie, a później powoli. W momencie gdy osiadanie zaczyna maleć, natychmiast zwiększa się ciśnienie do poprzedniej wysokości (program uprawnienia budowlane na komputer).
Wszystkie wymienione czynności powinny być wykonane szybko i sprawnie, aby spadek ciśnienia w kesonie był gwałtowny oraz aby można było w odpowiedniej chwili przywrócić ciśnienie w kesonie i nie dopuścić do wdarcia się wody i gruntu do komory roboczej.

Przy forsownym osadzaniu kesonu dopuszcza się zmniejszenie ciśnienia do połowy pierwotnej wielkości (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Nadmierne forsowanie zagłębiania przy obniżeniu ciśnienia do zera jest nie tylko szkodliwe z uwagi na wdarcie się wody i gruntu do komory roboczej, lecz również ze względu na możliwość zaklinowania kesonu z zewnątrz przez napływające do niego grunty.
Obserwacje i pomiary. W czasie zagłębiania kesonu należy mieć możność ustalenia dokładnego położenia kesonu w każdej chwili w stosunku do projektowanych osi fundamentu oraz określenia dokładnego jego zagłębienia. Dokonuje się tego przez obserwacje i pomiary.

Obserwacje położenia kesonu prowadzi się wewnątrz i z zewnątrz kesonu. Obserwacje dokonywane wewnątrz komory roboczej umożliwiają bieżącą orientację co do położenia kesonu w płaszczyźnie pionowej. Prowadzi się je za pomocą pionów i poziomnic (uprawnienia budowlane). Można również w pewnych okresach zagłębiania wykorzystać do tego celu poziom zwierciadła wody w rowkach odwadniających.
Obserwacje prowadzone na zewnątrz kesonu, na powierzchni, mają na celu określenie położenia kesonu w stosunku do projektowanych osi fundamentu oraz ustalenie jego zagłębienia. Do wykonania tych obserwacji buduje się ławy pomiarowe ustawione w osiach fundamentu z czterech jego stron.

Każdą ławę przybija się do dwóch pali mocno wbitych w grunt w pobliżu kesonu. Poziom ław nawiązuje się do reperu budowy. Na ławach układa się wysuwane łaty o takiej długości, aby końce ich po wysunięciu mogły dosięgnąć powierzchni płaszcza kesonu. Na czterech ścianach płaszcza nanosi się pionowo osie kesonu i zaopatruje się je w podziałkę co 1 cm, którą prowadzi się od półki noża kesonu. Wysuwając łaty można odczytać na tej podziałce poziom zagłębienia kesonu i ustalić odchylenia muru fundamentowego od osi. Położenie ław i ich poziom powinny być okresowo sprawdzane i korygowane, gdyż w pobliżu głębionego kesonu występują ruchy gruntu.

Wyrównanie położenia kesonu

Tego rodzaju obserwacje pozwalają zawczasu wykryć nieprawidłowości w zagłębianiu kesonu i są one wystarczające dla bieżącej kontroli zagłębiania (program egzamin ustny). Nie
są one natomiast miarodajne do ustalenia dokładnego położenia zagłębianego fundamentu, które wyznacza się za pomocą ściślejszych bezpośrednich pomiarów.
Tego rodzaju pomiary przy sprawdzeniu położenia górnej powierzchni muru fundamentu wykonuje się za pomocą teodolitu i niwelatora przy każdorazowym wyznaczaniu osi muru.
Pomiarów głębokości kesonu dokonuje się za pomocą taśmy, mierząc w rurach szybowych odległość od stropu kesonu do połączenia rur ze śluzą. Połączenia te zaniwelowuje się z zewnątrz i nawiązuje do reperów budowy (opinie o programie).

Przy sprawdzaniu położenia osi kesonu nawiązuje się je do zewnętrznych punktów pomiarowych za pomocą pionowania w rurach szybowych. Położenie stropu kesonu sprawdza się za pomocą niwelatora wewnątrz komory roboczej.
Wyrównanie położenia kesonu. Wyrównanie położenia kesonu podczas głębienia polega na wyrównaniu przechyleń bocznych i usunięciu przesunięć poziomych. Charakter każdego z łych przemieszczeń jest inny i wymaga zastosowania odmiennych środków (segregator aktów prawnych).

Wyrównanie przechyleń bocznych. Wyrównanie przechyleń kesonu wykonuje się przez przechylenie go w przeciwną stronę w czasie osadzania. W tym celu wywołuje się moment sił pod działaniem którego keson powraca do właściwego położenia. Do wywołania tego momentu wykorzystuje się zazwyczaj ciężar zagłębianego fundamentu.

W rzadszych tylko przypadkach wymieniony moment wywołuje się przez zwiększenie parcia gruntu z jednej strony lub jednostronne zmniejszenie tarcia, albo zmianę pochylenia płaszcza.
Najłatwiej jest wyrównać przechylenie kesonu zaraz po jego powstaniu. W późniejszym czasie coraz trudniej jest to wykonać, a w wielu przypadkach wyrównanie staje się wręcz niemożliwe (promocja 3 w 1).