Obszar skuteczności tłumienia

Stosowanie rezonatorów pozwala na lepsze przystosowanie charakterystyki skuteczności tłumienia danej pary nauszników do warunków lokalnych, w jakich ma ona pracować. Obszar skuteczności tłumienia indywidualnych ochron słuchu typu nausznikowego. Produkowane są nauszniki, które składają się z dwóch muszli eliptycznych wykonanych z polistyrenu, połączonych ze sobą za pośrednictwem pałąka (program uprawnienia budowlane na komputer).

Każda z muszli jest wyłożona od wewnątrz warstwą gąbki poliuretanowej, a od zewnętrznej strony zaopatrzona w poduszkę uszczelniającą z folii polichlorowinylowej wypełnioną gliceryną lub masą gąbczastą. Poduszka jest osłonięta trykotowym mankietem z dzianiny bawełnianej, który zachodzi pod warstwę gąbki, oddzielając ją od dna muszli.

Na podstawie przeprowadzonych badań należy stwierdzić, że stosowanie omawianych nauszników powinno w zasadzie umożliwić bez szkody dla zdrowia pracę w hałasie o poziomie ok. 110-112 dB, a w przypadku hałasu o przewadze składowych średniej częstotliwości (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Zmniejszenie szkodliwego oddziaływania drgań na człowieka można uzyskać głównie przez usuwanie źródeł lub lokalizację występujących drgań a więc przez zastosowanie odpowiednich rozwiązań konstrukcyjnych. Efekt ten osiąga się również w pewnym stopniu przez stosowanie indywidualnych ochron antywibracyjnych.

Dla kierowców pojazdów mechanicznych, takich jak ciągniki i elektryczne wózki, bardzo użyteczne są pasy przeciwwstrząsowe (uprawnienia budowlane). Działanie pasa przeciwwstrząsowego polega na jego współdziałaniu z pracą mięśni brzusznych, a w przypadku występowania drgań o zbyt dużym natężeniu na hamowaniu ruchów narządów znajdujących się w jamie brzusznej i zapobieganiu przeciążeniom mięśni podtrzymujących te narządy.

Pasów o podobnej konstrukcji, tylko nieco węższych, używa się podczas prac narzędziami pneumatycznymi, gdy robotnik nie tylko podtrzymuje narzędzie, ale wykonuje nim pracę wymagającą dużego wysiłku, zwłaszcza mięśni brzusznych (program egzamin ustny).

Dla pracowników obsługujących ręcznie narzędzia pneumatyczne, mechaniczne piły łańcuchowe do cięcia drewna itp., mogą znaleźć zastosowanie rękawice antywibracyjne. Stosowanie rękawic, jak zresztą i innych ochron antywibracyjnych tego typu, może być skuteczne przede wszystkim w zakresie częstotliwości dużych. Rękawice takie mają wkładki z materiału izolującego od wibracji, umieszczone w miejscach, w których przewiduje się zetknięcie ręki z drgającą powierzchnią narzędzia. Zarówno wielkość i grubość wkładki, jak i kształt samej rękawicy powinny być dostosowane do rodzaju pracy, podczas której rękawica będzie używana. W przypadku narzędzi pneumatycznych chodzi o to, aby wskutek zgięcia palców wokół uchwytu narzędzia nie powstawało od strony dłoni pofałdowanie rękawicy (opinie o programie).

Badania właściwości rękawic antywibracyjnych

Pofałdowanie takie bowiem powoduje uciskanie materiału izolującego od wibracji, umieszczonego między powierzchnią dłoni a narzędziem, wytwarza stan nierównomiernego rozkładu ciśnienia na dłoni i palcach i sprzyja przenoszeniu się drgań z narzędzia na rękę. W związku z tym rękawicę przeznaczoną na prawą rękę robotnika obsługującego narzędzie pneumatyczne wykonuje się w ten sposób, że część palcowa, podobnie jak w rękawicy bokserskiej, jest zgięta ku środkowi dłoni. Zarówno promień zagięcia, jak i szerokość rękawicy powinny być dostosowane do wymiarów uchwytu typowego narzędzia pneumatycznego (segregator aktów prawnych).

Wkładki amortyzujące, stosowane zarówno w rękawicach, jak i w innych ochronach antywibracyjnych, można wykonywać z gąbki lateksowej, z kauczuku naturalnego o większych porach. Wymienioną gąbkę należy stosować w warstwach nie cieńszych od 10 mm. W miejscach, w których występuje największy nacisk ręki na narzędzie, grubość Warstwy powinna wynosić 15 mm.

Badania właściwości rękawic antywibracyjnych można przeprowadzać w warunkach terenowych lub laboratoryjnych za pomocą czujników piezoelektrycznych, które przytwierdza się do uchwytu narzędzia, a następnie umieszcza na przegubie ręki (ponad łokciem, na ramieniu itp.) robotnika obsługującego to narzędzie. Porównanie wyników pomiarów przeprowadzanych w jednakowych warunkach dla ręki bez rękawicy oraz dla ręki przy kolejnym zastosowaniu kilku typów rękawic pozwala na ocenę skuteczności tłumienia badanych rękawic (promocja 3 w 1).

Jak wynika z porównania obu rysunków, przy zamocowaniu czujnika ponad łokciem sama ręka (a więc przedramię i staw łokciowy) wykazuje stosunkowo tak dużą zdolność tłumienia, że zastosowanie rękawicy tylko nieznacznie wpływa na zmniejszenie wartości przyspieszeń drgań, natomiast przy zamocowaniu czujnika na przegubie ręki zarejestrowane tłumienie jest stosunkowo niewielkie tylko w zakresie częstotliwości średnich do ok. 100 Hz, a wzrasta przy częstotliwościach większych, osiągając dla zakresu 400-1600 Hz wartość około 20 dB.