Obudowa filarów uprawnienia budowlane

Przy wpuszczaniu stalowej konstrukcji w filar należy, po oczyszczeniu z tynku narożników i miejsc na płaskowniki, wykuć bruzdy do umieszczenia elementów stalowych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Po oczyszczeniu wykutych bruzd z resztek pyłu i gruzu oraz po przyspawaniu jak poprzednio płaskowników do dwóch kątowników zwilża się bruzdy wodą, narzuca się na ich ścianki gęstą zaprawę cementową, a następnie ustawia w bruzdach kątowniki i opasuje je drutem, skręcając go mocno dla dociśnięcia kątowników. Po przyspawaniu płaskowników do pozostałych kątowników i wypełnieniu zaprawą pustych miejsc między stalowymi elementami i filarem stalowe elementy osiatkowuje się, wykonuje narzut z zaprawy cementowej i otynkowuje filar.

Przy szerokości filarów ponad 100 cm należy w płaskownikach i filarze wywiercić otwory w celu połączenia przeciwległych płaskowników śrubami (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Obudową koszulką żelbetową słupów lub filarów miądzyotworowych stosuje się w przypadku ich spękania lub zarysowania albo w celu zwiększenia nośności. Przed przystąpieniem do wykonania koszulki żelbetowej należy istniejące rysy i spękania wypełnić zaprawą cementową za pomocą iniekcji. Kolejną czynnością jest usunięcie tynku z całej powierzchni filara i dokładne jej oczyszczenie z resztek tynku za pomocą stalowych szczotek (uprawnienia budowlane).

Następnie wykonuje się wokół filara zbrojenie jego żelbetowej obudowy. Jako zbrojenie stosuje się siatkę cięto-ciągnioną, siatki zgrzewane z prętów lub szkielet wiązany drutem wiązałkowym. Przy szerokościach filarów ponad 100 cm należy przeciwległe siatki łączyć za pomocą prętów łącznikowych co 50-4-70 cm w poziomie i co 50 cm - w pionie.

W celu połączenia siatek zbrojeniowych wywierca się w spoinach muru filara odpowiednią liczbę otworów średnicy 25-30 mm i po przemyciu wypełnia je zaprawą cementową marki 50, a następnie wsuwa w zaprawę pręty łącznikowe średnicy 8 mm o takiej długości, by wystawały poza lico elementu po 50 mm z obu stron.

Wzmacnianie ścian klamrami

Po związaniu zaprawy pręty zagina się pod kątem prostym, a następnie zawiesza się na nich siatki zbrojeniowe (program egzamin ustny).

Przy zbrojeniu obudowy siatką cięto-ciągnioną i grubości ścianki obudowy poniżej 50 mm można ją wykonać metodą torkretowania z użyciem zaprawy cementowej co najmniej marki 80. Przed torkretowaniem powinno się powierzchnie elementu dokładnie zmyć wodą i spryskać mlekiem cementowym. Po związaniu zaprawy należy powierzchnię obudowy wyrównać zaprawą cementową, a następnie pokryć cienką warstwą tynku lub masą szpachlową, grubości ścianek 50 mm i większej obudowę wykonuje się w deskowaniu segmentowym. Przed betonowaniem należy powierzchnię elementu zmyć wodą i spryskać mlekiem cementowym (opinie o programie).

Układany beton powinno się zagęszczać przez sztychowanie i opukiwanie deskowania młotkiem. Betonuje się kolejno segmenty deskowania, ustawiając je jeden na drugim, na całą wysokość obudowy, pozostawiając pod stropem, belką itp. wolną przestrzeń wysokości 2-3 cm, którą potem dokładnie wypełnia się gęstą zaprawą cementową marki 80. Po rozdeskowaniu powierzchnię obudowy żelbetowej pokrywa się tynkiem lub masą szpachlową. klamry spinające stosuje się do wzmocnienia ścian i filarów, w których wystąpiły rysy lub spękania, nie wykazujące tendencji do powiększania się, przy czym ściany są w dobrym stanie technicznym i nie mają naruszonej struktury wewnętrznej. Klamry spinające mogą być ukryte w ścianie lub być założone na jej powierzchni (segregator aktów prawnych).

Wykonuje się je z płaskownika o odpowiednim przekroju, z tym że jego szerokość nie powinna być mniejsza niż 60 mm, grubość nie mniejsza niż 5 mm. Średnica śrub stężających powinna wynosić minimum 20 mm.

Przykład wzmacniania klamrami spękanej ściany w narożniku. Końce płaskowników umieszczonych od strony wnętrza budynku |;ą tu wykształcone w postać śrub przechodzących przez otwory w ścianach i w płaskownikach zewnętrznych. Po wypełnieniu rys zaprawą cementową za pomocą iniekcji usuwa się tynk z miejsc, w których będą zakładane płaskowniki, na szerokość ok. 10 cm oraz wykuwa bruzdy, jeśli klamry spinające mają być ukryte pod tynkiem. Następnie wykuwa się otwory na śruby oraz na płaskowniki kotwiące w ścianie prostopadłej; wykuwa się także wnęki na umieszczenie zaczepów płaskowników kotwiących (promocja 3 w 1).

Liczba klamer jest zależna od długości rysy, przy czym odległości między klamrami nie powinny przekraczać 50 cm.