Blog
Tradycyjne motywy
W artykule znajdziesz:
Jeśli sięgniemy do pierwszych realizacji, wyrażających nową postawę architektów po r. 1949, zwrócimy uwagę na dzieło, którego bezprzeczne walory plastyczne i jednorodność kompozycji wynikły z głębokiego przeżycia wielkiego tematu. Dziełem tym jest cmentarz-mauzolcum żołnierzy radzieckich zaprojektowany przez Bohdana Lacherta (program uprawnienia budowlane na komputer). Dążąc do stworzenia artystycznej apoteozy bohaterskiej armii, a zarazem pragnąc wyrazić w swym dziele uczucie wdzięczności wyzwolonego narodu autor zerwał ze znanymi poprzednio konwencjami umownie chłodnych lub ekstrawaganckich pomników sanacji, zerwał z własnymi przeszło dwudziestoletnimi nawykami twórczymi. Sięgnął do takich pełnowartościowych środków wyrazu architektonicznego, jak kompozycja osiowa, tradycyjne motywy obelisku klasycznego i zwieńczonego rzeźbą sarkofagu - by wreszcie zestawić te elementy w układ nowy, nie mający bezpośrednich pierwowzorów w historii architektury, układ powołany do życia przez nową wizję ideowo-moralną artysty (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
W r. 1950 powstaje znany projekt rozbudowy Teatru Wielkiego i ukształtowania go jako bryły wolno stojącej, o zupełnie nowej elewacji południowej. Bohdan Pniewski, który jeszcze dwa lata wcześniej traktował obudowę placu Zwycięstwa w duchu modernistycznej konwencji pawilonowej, wyprowadza teraz na przestrzeń placu południową elewację teatru w uroczystym szyku architektury klasycznej (uprawnienia budowlane). I choć można mieć poważne zastrzeżenia co do rozwiązania sytuacyjnego, architektura teatru, a zwłaszcza jego elewacji południowej jest ukształtowaną miarę obudowy socjalistycznego forum stolicy ludowej.
Niekłamana siła plastycznego wyrazu zakuta w monumentalnych rytmach portyków wywołuje obrazy radosnego świątecznego tłumu płynącego u stóp tej budowli - symbolu jego socjalistycznej kultury. Dążąc do tych humanistycznych obrazów Pniewski znalazł oparcie w dziedzictwie klasycyzmu polskiego, a zwłaszcza w dorobku corazziańskim, który jak się okazało, nie tylko nie ograniczył twórczych poszukiwań, lecz przeciwnie - pomógł stworzyć dzieło w istocie swej nowatorskie, bliższe narodowi, pełniejsze prawdziwej poezji architektonicznej niż niektóre inne dzieła tego autora (program egzamin ustny).
Strefy zabytkowe
Pierwsza połowa planu b-letniego przynosi koncepcje i częściową realizację szeregu założeń śródmieścia Warszawy, wśród których wymienić należy przede wszystkim Marszałkowską Dzielnicę Mieszkaniową z placem Konstytucji. W założeniach i budynkach nowych powstających na terenach kwalifikowanych dawniej jako „Warszawa nowoczesna" następuje zadzierzgnięcie utraconej poprzednio nici dziedzictwa. Na obszarze „strefy zabytkowej" życie dokonuje poważnych wyłomów w koncepcjach wąskokonserwatorskiego potraktowania tej dzielnicy (opinie o programie).
Jednakże Warszawa nic zyskuje jeszcze w tym czasie wyrazistego oblicza; jej śródmieście zarysowujące się w szeregu odrębnie potraktowanych zespołów cząstkowych nie jednoczy się w zwartej i czytelnej kompozycji. Stoi temu na przeszkodzie przede wszystkim brak dominanty ogólnomiejskiej i nawet jej koncepcji, a w związku z tym wielokrotne odkładanie zabudowy centralnego obszaru śródmieścia: ulicy Marszałkowskiej i jej zapleczy (segregator aktów prawnych).
Dar Związku Radzieckiego, gmach wysokościowy Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie, zmienia radykalnie tę sytuację. Budowę tego gmachu, rozpoczętą w r. 1952 doprowadzono do końca już w r. 1955. Budowa Pałacu Kultury i Nauki otwiera nowy etap w rozwoju centrum Warszawy i koncepcji szerszego układu śródmiejskiego.
Pałac Kultury i Nauki staje się podstawą kształtowania urbanistyczno-architektonicznego Warszawy poczynając od drugiej połowy planu 6-letniego. Kompozycja Pałacu Kultury i Nauki stwarza przesłanki jedności architektonicznej miasta, organizuje całokształt układu śródmiejskiego, pozwala określić rolę urbanistyczną poszczególnych założeń i tym samym zakłada program urbanistyczno-kompozycyjny dla ich szczegółowych rozwiązań architektonicznych (promocja 3 w 1).
Najnowsze wpisy
Tymczasowy obiekt budowlany do pojęcia z zakresu polskiego prawa budowlanego, udostępniony obiekt przeznaczony do użytku przez czas lub moment wykonania…
Zgodnie z polskim prawem budowlanym, obiekt budowlany to podstawowa jednostka konstrukcyjna. Definicja ta obejmuje trzy główne kategorie. Obiekty budowlane mają…
53 465
98%
32