Ocena niezawodności budynków

W zakresie ekonomiki w celu określenia ekonomicznych efektów przy projektowaniu, z uwzględnieniem niezawodności i nakładów na jej zapewnienie przy realizacji i eksploatacji budynków, należy przeprowadzić analizę ekonomiczną i uzasadnić wymagany poziom jakości i planowany czas eksploatacji budynków (program uprawnienia budowlane na komputer).

Ocena niezawodności budynków za pomocą trzech ogólnych charakterystyk, tj. początkowej sprawności technicznej, oszacowanej trwałości, przystosowania do konserwacji i remontów, pozwala na skonkretyzowanie kompleksowego rozwiązywania problemu poprawy jakości budownictwa mieszkaniowego (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Na podstawie techniczno-ekonomicznej analizy optymalnego poziomu teoretycznej i rzeczywistej niezawodności można ustalić ilościowe kryteria oceny jakości konstrukcji, materiałów i detali. Badania i analiza przebiegu zużycia technicznego niektórych materiałów, elementów i detali budynków, stosowane metody napraw oraz ocena ich skuteczności pozwolą na uzyskanie danych w zakresie rzeczywistej trwałości stosowanych rozwiązań, rzeczywistej ich niezawodności, właściwości metod konserwacji, napraw i remontów oraz na opracowanie i wprowadzenie optymalnych rozwiązań w nowo wznoszonych obiektach (uprawnienia budowlane).

W ogólnym procesie poprawy jakości oraz zapewnienia wymaganej niezawodności konieczne jest więc współdziałanie przedstawicieli projektantów, wykonawców i użytkowników.

Analizując efektywność ekonomiczną budownictwa należy rozpatrywać ją w sposób kompleksowy, zależy ona bowiem od wielu czynników (program egzamin ustny).

Jak wynika z podanej zależności, koszty utrzymania budynków, remontów i wymiany elementów lub detali, koszty eksploatacji, konserwacji i napraw oraz koszty modernizacji muszą być również uwzględniane przy ocenie efektywności naszego budownictwa (opinie o programie).

Wysokość nakładów inwestycyjnych

Podstawowym czynnikiem decydującym o kosztach utrzymania budynku jest jakość jego wykonania. Jakość ta wiąże się w zasadzie z nakładami inwestycyjnymi przy realizacji tego budynku. Im jakość wykonania budynku jest wyższa, tym koszty jego utrzymania są niższe. Problem optymalizacji nakładów inwestycyjnych na realizację budynku, w powiązaniu z kosztami jego utrzymania w czasie użytkowania, stanowi zagadnienie pierwszorzędnej wagi i wymaga przeprowadzenia wszechstronnych studiów i badań (segregator aktów prawnych). Uzyskanie techniczno-ekonomicznego optimum w tym zakresie pozwoli na określenie minimalnych łącznych nakładów inwestycyjnych (jednorazowe koszty budowy) i kosztów utrzymania (konserwacja, remonty i naprawy) w czasie użytkowania budynku. Z drugiej strony minimalne łączne nakłady inwestycyjne i koszty utrzymania uzyskuje się przez:

• optymalizację wielkości nakładów inwestycyjnych,
• zmniejszenie do minimum kosztów remontów i napraw,
• ustalenie optymalnych cykli przeprowadzania remontów,
• optymalizację czasu użytkowania budynku.

Wysokość nakładów inwestycyjnych na wykonanie budynku przyjęto przy wysokiej jakości wykonania - 115%,

przy średniej jakości wykonania - 100%,

Przy niskiej jakości wykonania - 85%.

Roczne koszty utrzymania budynku (w % nakładów inwestycyjnych) przyjęto:

1. przy wysokiej jakości wykonania - 1%,
2. przy średniej jakości wykonania - 2%,
3. przy niskiej jakości wykonania - 3%.
4. Czas użytkowania budynku - przyjęto 100 lat.
5. Oprocentowania kapitału nie uwzględniono.

Jak widać z wykresu, nakłady inwestycyjne przy tych założeniach łącznie z kosztami utrzymania budynku w ciągu pierwszych 21,4 lat jego eksploatacji są najniższe przy niskiej i najmniej kosztownej (85%) jakości wykonania. Po upływie jednak tego okresu najbardziej ekonomiczne okazują się budynki o wysokiej jakości wykonania (115%). Łączne nakłady na inwestycje i koszty utrzymania tych budynków stają się z każdym rokiem niższe w stosunku do budynków, których pierwotne koszty realizacji były mniejsze (promocja 3 w 1). W stosunku bowiem do nakładów inwestycyjnych budynku o średniej jakości wykonania (100%), koszty utrzymania tych budynków w okresie ich użytkowania (wg założeń 100 lat) kształtują się następująco:

• przy wysokiej jakości (115%) - 115%,
• przy średniej jakości (100%) - 200%,
• przy niskiej jakości (85%) - 225%.