Tynki filcowane

Tynki filcowane wykonuje się jako trójwarstwowe z zaprawy wapiennej, rzadziej wapienno-cementowej lub wapien- no-gipsowej (program uprawnienia budowlane na komputer).

Gładź wykonuje się z zaprawy dokładnie przetartej przez sito o bardzo drobnych (0,5 mm) oczkach. Po nałożeniu, wyrównaniu i przeschnięciu gładzi pokrywa się ją za pomocą pędzla rozwodnioną tłustą zaprawą i starannie zaciera packą obłożoną filcem.
Tynk wypalany składa się z trzech warstw: obrzutki cementowej, narzutu cementowego 1 : 2 i gładzi.

Gładź wyrównuje się przez zacieranie powierzchni metalowymi packami z jednoczesnym podsypywaniem cementem zmieszanym z bardzo drobnym (średnica ziarn do 0,25 mm) piaskiem w stosunku 1:1. Pod koniec zacierania posypuje się tynk tylko pyłem cementowym skrapiając powierzchnię tynku wodą z pędzla (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Gładź cementowa często nabiera ciemnej barwy, szczególnie wówczas, gdy jest zacierana packą z blachy miedzianej. W celu zwiększenia szczelności tynku powleka się go szkłem wodnym. Sztablaturę otrzymuje się przez nałożenie na tynk wapienno-gipsowy warstewki zaprawy gipsowej grubości 2 mm, wykonanej z czystego gipsu rozrobionego wodą wapienną, i zatarcie jej packą stalową do zupełnej gładkości. Można również wykonać sztablaturę przez nałożenie pacą czystej zaprawy z gipsu modelowego, scyklinowanie po stwardnieniu gładką iż do całkowitego usunięcia nierówności. Tynk ozdobny otrzymuje się przez wzbogacenie faktury zewnętrznej użycie barwnych zapraw, zwanych szlachetnymi lub jednoczesne zestaw lenie obu metod (uprawnienia budowlane).

Tynk ozdobny wykonuje się:
a) przez obróbkę nie stwardniałego narzutu,
b) przez obróbkę po stwardnieniu zaprawy (tzw. tynki kamieniarskie).
W pierwszej grupie najczęściej wykonuje się tynki nakrapiane ręcznie miotełką lub mechanicznie specjalnym aparatem (program egzamin ustny).

Nakrapianie z miotełek

Nakrapianie z miotełek wykonuje się w ten sposób, że tynkarz zanurza końce miotełki w rzadkiej zaprawie i uderza nią o trzymany w drugiej ręce drewniany kołek.

Na skutek uderzenia odrywają się drobne cząsteczki zaprawy od miotełki i padają na podkład. Miotełka składa się z rózg brzozowych rozciętych na połówki i związanych w kiść. W celu otrzymania jednolitej powierzchni całą ścianę powinien wykonać ten sam tynkarz. Każdy człowiek bowiem inaczej pracuje, co widoczne jest na fakturze tynku. Nakrapianie mechaniczne jest znacznie ekonomiczniejsze od pracy ręcznej (opinie o programie).

Przede wszystkim nie powoduje tak dużych strat w materiale i wykonuje się je znacznie prędzej, co obniża koszty robocizny. Powierzchnia jest równomierniej nałożona, nawet jeśli nakrapianie wykonują różni tynkarze. Mechaniczne nakrapianie wykonuje się też natryskiwaczami, ale wówczas stosuje się specjalne zaprawy o spoiwie wapiennym, modyfikowanym dodatkiem żywic syntetycznych z mączek kamiennych i barwnych grysów.

Mieszanki te przygotowuje się w wytwórniach. W kraju stosuje się z tego rodzaju wypraw Fibrofob, zwany dawniej tapetą płynną (segregator aktów prawnych). Masa ta zawiera wapno hydratyzowane, wodną dyspersję polioctanu winylu, piasek normowy, metylohydroksycelulozę, odpady celulozy z przemysłu papierniczego, pigmenty mineralne, środek hydrofobiczny i utrwalacz.

Proces ich wysychania i twardnienia po narzucie na podłoże może zachodzić tylko w temperaturze powyżej 8-10°C i wilgotności względnej powietrza nie większej niż 70%. Przed naniesieniem wyprawy, podłoże zwilża się obficie roztworem gruntującym nanosząc go pędzlem ławkowcem, a miejsca zatłuszczone lub pylące zaciera się roztworem gruntującym.

Roztwór gruntujący stanowi rozwodniona emulsja polietanu winylu z domieszką ksylenu i alkoholu metylowego (promocja 3 w 1). Gruntowanie podłoży można też wykonywać mechanicznie za pomocą agregatów malarskich. Po wyschnięciu gruntu przystępuje się do natrysku masy tynkarskiej za pomocą narzutnic tynkarskich bądź też za pomocą specjalnego urządzenia, zbliżonego do agregatów malarskich. Dostarczona lub przygotowana na budowie masa tynkarska powinna mieć konsystencję najwyżej 9 (wg zanurzenia stożka pomiarowego).