Ocena szkodliwości wpływów dynamicznych

Wprowadzenie projektu normy poprzedzone zostało opublikowaniem w “Inżynierii i Budownictwie" pięciu artykułów, przez zespół działający pod kierownictwem Ciesielskiego 1969, które stanowiły rodzaj komentarza do projektu normy (program uprawnienia budowlane na komputer). Następnie autorzy projektu normy przeprowadzili centralne szkolenie projektantów pracujących w biurach wytypowanych do jego doświadczalnego stosowania. Autorzy projektu normy byli także w 1971 r. organizatorami ogólnopolskiej konferencji o charakterze szkoleniowym na temat “Ocena szkodliwości wpływów dynamicznych na budynki i konstrukcje inżynierskie". Materiały tej konferencji opublikowane zostały w dwóch tomach. Zakończeniem tego etapu popularyzacji omawianych zagadnień było wydanie książki R.Ciesielskiego 1973. Rozdział 16 tej książki zawiera pierwszy, obszerny zbiór przykładów obliczeń, opinii i ocen dokonanych na podstawie projektu normy (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Następnie przez prawie 10 lat autorzy analizowali wyniki uzyskane z doświadczalnego stosowania projektu normy, bieżące informacje zawarte w publikacjach zagranicznych i krajowych, a także opublikowali wyniki tych analiz (por. Ciesielski, Kawecki 1973, 1979). Z końcem tego 10-letniego okresu podjęte zostały prace nad ostatecznym, nowym projektem normy, które zostały zakończone ustanowieniem normy PN-85/B-02170 (uprawnienia budowlane).

Warto w tych informacjach o przygotowaniu do wprowadzenia normy podać także, iż autorzy normy pierwsze propozycje dotyczące przedmiotu, zakresu i założonej treści nowo opracowanej normy przedstawili w 1984 (por. Ciesielski, Kawecki 1984). Następne informacje skierowane do przyszłych użytkowników normy a dotyczące treści i przygotowywanych propozycji zamieszczane były w materiałach różnych konferencji tak krajowych jak i zagranicznych (por. Ciesielski, Kawecki 1985(3x), 1986) oraz w czasopismach technicznych (por. Ciesielski, Kawecki 1985, 1986).

W 1988 r autorzy normy opublikowali obszerny komentarz do niej (por. Ciesielski i in. 1988) zawierający także przykłady ilustrujące zastosowanie normy w praktyce (program egzamin ustny).

Wbijanie pali

Przedmiotem normy jest ocena szkodliwości drgań przekazywanych na budynki traktowane jako całość oraz na urządzenia i aparaturę umieszczoną w budynkach. Drgania przekazywane są na budynki przez podłoże, a źródłami drgań są działania zależne bezpośrednio lub pośrednio od człowieka (są to tzw.źródła parasejsmiczne). Źródła te mogą znajdować się na podłożu w obrębie budynków lub poza nimi, w odległości stałej albo zmiennej w czasie (opinie o programie).

Do źródeł drgań parasejsmicznych zalicza się np. przejazd pojazdów szynowych i drogowych (kolej, tramwaj, metro, samochody itp.), wbijanie pali i ścianek w grunt, ruch fundamentów pod maszyny (kafary hutnicze, młoty, maszyny obrotowe itp.), zrzucenie ciężarów na powierzchnię ziemi, roboty strzałowe w kamieniołomach, przy robotach budowlanych i geofizycznych, wybuchy pocisków, tąpnięcia górnicze itp.

Najważniejsze z wymienionych tu źródeł drgań parasejsmicznych scharakteryzowano w tablicy 8.1. na podstawie pracy Ciesielskiego 1979 (segregator aktów prawnych).

Normę stosuje się przy:

• diagnostyce szkodliwości wpływów drgań na istniejące budynki przy znanym (pomierzonym) lub prognozowanym narażeniu wibracyjnym,
• przy projektowaniu budynków, jeśli przewiduje się, że będą one narażone

na drgania przekazywane przez podłoże.

Uwzględniając wprowadzony przez Ciesielskiego 1973 podział zagadnień związanych z diagnostyką dynamiczną budynków można stwierdzić, że opisywana norma dotyczy zagadnień prognozowania wpływu drgań, projektowania budynków z uwzględnieniem działań dynamicznych oraz sprawdzania istniejących budynków na działanie dynamiczne. Norma ta nie obejmuje swym zakresem oceny wpływu drgań na ludzi znajdujących się w budynkach (promocja 3 w 1). Zagadnienia objęte zakresem opisywanej tu normy zapisano w blokach o podwójnych ramkach.