Odbiór instalacji wodociągowych

Każda nowo wykonana lub remontowana instalacja wodociągowa po zakończeniu robót powinna być sprawdzona i odebrana przez inwestora lub zleceniodawcę robót, który z kolei tę instalację przekazuje przedstawicielowi użytkownika, najczęściej bezpośrednio administracji domu (program uprawnienia budowlane na komputer).

Komisja odbioru robót przeważnie równocześnie przekazuje instalację użytkownikowi.
W przyjęciu instalacji przez administratora do użytkowania, szczególnie przy większych obiektach, powinien brać udział konserwator, który instalacją będzie się opiekował. Przy przyjmowaniu instalacji wodociągowej należy szczególną uwagę zwrócić na to, czy:
instalacja została wykonana zgodnie z zatwierdzonym projektem i obowiązującymi przepisami, instalacja poddana była próbie na ciśnienie wodne (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Ciśnienie próbne instalacji wewnętrznej powinno być o 2 atmosfery większe niż ciśnienie, jakie istnieje w miejscu przyłączania instalacji do wodociągu miejskiego lub przy ujęciu wody z wodociągu lokalnego; dla instalacji zewnątrz budynku ciśnienie próbne powinno wynosić 8 at(n) (uprawnienia budowlane).
Ponadto należy zwrócić uwagę czy:

przewody wodociągowe nie mają nieszczelności lub przecieków,
zawory zamykające dopływ wody i zawory czerpalne działają prawidłowo,
dopływ wody do zbiorników ustępowych i pisuarowych jest wyregulowany,
instalacja (a w szczególności hydranty ogrodowe i do polewania) (program egzamin ustny). została wykonana w sposób umożliwiający całkowite spuszczenie wody,
przewody wodociągowe nie są narażone na przemarzanie.

Odprowadzenie ścieków z nieruchomości

Odprowadzenie ścieków z nieruchomości do miejskiej sieci kanalizacyjnej jest najodpowiedniejsze pod względem sanitarnym i jednocześnie najekonomiczniejsze. Domowe instalacje kanalizacyjne składają się z dwóch zasadniczych części, a mianowicie:
a) z podłączenia instalacji do kanału ulicznego, przewodu zwanego przykanalikiem, mierzonego od kanału ulicznego do granicy posesji;
b) z domowej sieci i urządzeń kanalizacyjnych, znajdujących się na terenie nieruchomości.
Podłączenie domowych instalacji kanalizacyjnych do kanału publicznego zwykle wykonywane jest przez miejskie przedsiębiorstwo wodociągów i kanalizacji lub przez przedsiębiorstwo specjalnie upoważnione do tych robót.
Przykanalik jest własnością władz komunalnych, do których należy konserwacja i remont tego obiektu (opinie o programie).

Na głównym przewodzie kanalizacyjnym, odprowadzającym ścieki z nieruchomości, w pobliżu przejścia tego przewodu w przykanalik, buduje się studzienkę rewizyjną. Studzienka ta znajduje się na terenie nieruchomości i służy do sprawdzania, przepychania czy płukania zarówno przykanalika, jak i głównego przewodu odprowadzającego ścieki z posesji.
Przewody kanalizacyjne wewnątrz budynku dzielimy na główne przewody odpływowe, tzw. poziomy, na przewody odprowadzające ścieki z poszczególnych kondygnacji, czyli piony, i na odcinki łączące przybory kanalizacyjne (umywalki, zlewy, wanny, ustępy itp.) z pionami, tzw. podejścia kanalizacyjne.

Poziomy kanalizacyjne wewnątrz budynku układane są pod podłogą lub na ścianach piwnic.
Piony kanalizacyjne montuje się bezpośrednio na ścianach budynku lub w specjalnie w tym celu wykonanych bruzdach ściennych. Bruzdy po zakończeniu montażu i sprawdzeniu przewodów są zakrywane siatką lub cegłą i tynkowane.
Wierzch przewodu kanalizacyjnego, ułożonego pod posadzką piwnicy, powinien leżeć na głębokości co najmniej 0,30 m (segregator aktów prawnych).
Przewody kanalizacyjne montowane na ścianach budynku są umocowywane specjalnymi wbijanymi w ścianę hakami.
Przewody kanalizacyjne zewnątrz budynku układane są na głębokości najmniej 1,50 m (licząc od wierzchu rury do terenu) ze spadkami jakie są stosowane dla głównych przewodów odpływowych w budynku.

Podłoże, na którym układane są przewody kanalizacyjne, powinno być twarde. W przypadku konieczności ułożenia przewodów kanalizacyjnych na gruntach nasypowych lub nasiąkniętych wodą przed ułożeniem rur dno wykopu należy wzmocnić przez zagruzowanie i ubicie; przed zasypką przewody należy dokładnie podbić gruzem.
Uzbrojenie przewodów kanalizacyjnych. Przewody kanalizacyjne zewnątrz i wewnątrz budynku zaopatrzone są w następujące uzbrojenie i urządzenia:
studzienki rewizyjne i rewizje,
zawory burzowe - przeciwzalewowe,
tłuszczowniki,
rury wywiewne,
zamknięcia wodne - syfony.

Studzienki rewizyjne przeznaczone są do kontroli, oczyszczania, przepychania bądź też płukania przewodów kanalizacyjnych zmontowanych pod ziemią (promocja 3 w 1). Wewnątrz studzienek rewizyjnych na przewodzie wbudowany jest tzw. czyszczak (rewizja). Czyszczak od góry ma otwór zamknięty szczelnie przykręconą na śruby pokrywą; przez otwór ten, po zdjęciu pokrywy, dokonuje się kontroli, a w przypadku konieczności - przepchania kanału.