Oddalenie osi żurawia

Wadą jednakże tego rodzaju rozwiązania konstrukcyjnego jest znaczne oddalenie osi żurawia od lica budynku (dla typu żurawia ŻB-45 odległość ta wynosi aż 4,60 m). Przykładem konstrukcji żurawia wieżowego kratowego z rur stalowych może być żuraw wieżowy typu ŻB-45 produkcji krajowej. Żuraw wieżowy ŻB-45 o maksymalnym dopuszczalnym momencie wywracającym 45 Tm jest stosunkowo lekkim urządzeniem transportu pionowo-poziomego. Żuraw ten może także pracować z wózkiem (wodzakiem) poruszającym się u spodu wysięgnika lub z podnoszonym wysięgnikiem (po zamocowaniu wózka do wysięgnika) (program uprawnienia budowlane na komputer).

Ponieważ wsporniki wózków podwozia, umocowane obrotowo do ramy podstawy, mogą być zsuwane do szerokości 2,5 m, to przy przewozach ulicznych zachowanie obowiązującej skrajni drogowej jest możliwe. Przy zastosowaniu transportu drogowego można przewieźć część dolną żurawia na podwoziu ogumionym, a pozostałe części na samochodach. Elektryczny układ sterowniczy żurawia wyposażony jest w ograniczniki (podnoszenia, zmiany wysięgu, wodzenia, jazdy żurawia oraz przeciążenia) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Ponadto istnieje możność dalszego dowolnego zmniejszania prędkości podnoszenia i opuszczania ciężaru przez zastosowanie specjalnego układu elektrycznego. W ten sposób można zabezpieczyć żądaną precyzyjność ruchu żurawia przy montażu wielkowymiarowych elementów prefabrykowanych, co dla jakości montażu ma znaczenie decydujące (uprawnienia budowlane). Żuraw zaopatrzony jest w dwie kabiny dla operatora jedna na wysokości 2,5 m, druga na wysokości ok. 22 m. Podstawa żurawia ŻB-45 wsparta jest na wózkach skrętnych, w wyniku czego najmniejszy promień skrętu dla toku szyny wewnętrznej toru żurawia ŻB-45 wynosi zaledwie 3,5 m, co pozwala na opasanie trasą objazdową budynków o złożonym rzucie poziomym. Główne parametry robocze żurawia wieżowego kratowego z rur stalowych ŻB-45 (program egzamin ustny).

Grunt pod torami żurawia

Żurawie z obracalną wieżą rurową na całej wysokości. Przykładem może tu być żuraw typu ŻW-45 Tm produkcji krajowej. Tory żurawi wieżowych. Rozstaw szyn toru żurawia krajowego 45 Tm wynosi 3,8 m, a dużych żurawi wieżowych dochodzi do 8-10 m. Ponieważ rozstaw szyn torów żurawi wieżowych jest znaczny, szyny każdego toku układa się na oddzielnych podkładach, a jedynie w celu powiązania szyn ze sobą układa się w pewnych odstępach podkłady długie (opinie o programie).

Dla różnych obciążeń od kół jezdnych żurawia i innych cech jego podwozia stosuje się różne schematy torów szynowych i różne wymiary podtorza. Ogólną regułą przy wyborze materiału na podsypkę toru szynowego żurawi wieżowych jest zasada, iż dla lekkich żurawi (do 10 T nacisku od koła) można stosować żużel i gruboziarnisty piasek, zaś dla żurawi cięższych (ponad 10 T nacisku od koła) - tłuczeń lub od- sortowany żwir.

Grunt pod torami żurawia oraz warstwa podsypki powinny być zagęszczone za pomocą walca, a torowisko odpowiednio zabezpieczone od działania wód opadowych. Układanie toru na świeżo usypanym nie zagęszczonym gruncie jest zabronione. Tory szynowe muszą być starannie uziemione, a kable doprowadzające energię elektryczną powinny być ułożone w korycie w taki sposób, aby kabel nie przecinał szyn toru żurawia (segregator aktów prawnych).

Należy nie rzadziej niż 2 razy w tygodniu (oraz zawsze po większym deszczu) przeprowadzać kontrolę torów żurawia, sprawdzając poziomy główek szyn i prześwit toru. Podbijanie podkładów toru żurawia powinno się odbywać nie rzadziej niż raz w tygodniu. Niedbale ułożony i źle konserwowany tor żurawia wieżowego może stać się powodem poważnego wypadku, przy czym pamiętać należy, iż każda różnica poziomów szyn toru wywołuje pochylenie wieży, co z kolei powoduje szkodliwe opory lub przyspieszenia przy obrotach obciążonym wysięgnikiem, a ponadto zmniejsza się przy tym współczynnik pewności na wywrócenie (promocja 3 w 1).