Oddziaływanie nasypu

Oddziaływanie nasypu wywołuje siły w ścianie czołowej: są to przede wszystkim zginania. Ich wielkość zależy od wysokości ściany czołowej, od wysokość jej występu pod dolną krawędzią belek głównych, od rozstawienia belek i długości skrzydeł wystających w poprzek drogi (program uprawnienia budowlane na komputer). W polu ściany czołowej między środnikami belek głównych nie powstają zazwyczaj większe momenty zginające o ile te belki nie są zbyt wysokie.

Ściany czołowe przenoszą oddziaływania nasypu, a także siły z przęsła słupy i fundamenty podpór. Podlegają one zginaniu i ścinaniu w płaszczyźnie poziomej i pionowej. Należy więc sprawdzać je na zginanie i ścinanie występujące w obu płaszczyznach (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Aby nie wywoływać w nich zbyt wielkich naprężeń ścinających, trzeba w miarę możności rozmieszczać słupy pod środnikami bele! głównych.
Siły przechodzące z przęsła na słupy poprzez ściany czołowe wymagają, aby te ściany miały grubość odpowiednią do grubości słupów i do uzbrojenia belek głównych. Grubość ta powinna być nie mniejsza od grubości słupów ze względu na rozłożenie oddziaływania słupów wewnątrz ścian i na wprowadzenie uzbrojenia w ścianę. Jeżeli zamiast słupów ściana jest ustawiona na palach betonowych małej średnicy, wynoszącej do 36 cm, to ściana ta powinna obejmować głowice pali tak, aby odkrycie tych głowic nie było mniejsze od 10 cm dla umożliwienia dobrego obetonowania i przeprowadzenia uzbrojenia. Grubość ściany powinna w tym przypadku wynosić ok. 60 cm. Grubość ta powinna umożliwiać zakotwienie uzbrojenia belek głównych (uprawnienia budowlane).

Jeżeli belki te nie są przedłużone poza ścianę w postaci skrzydełek, do których może być wprowadzone uzbrojenie belek, to przy zakotwieniu tego uzbrojenia w samej ścianie grubość nie powinna być mniejsza również od 60 cm tak, aby poza płaszczyzną podparcia pokrywającą się z płaszczyzną symetrii ściany pozostawało co najmniej 30 cm na odgięcie i zakotwienie uzbrojenia. Najprostszym oparciem ścian czołowych są pale małych średnic wynoszących do 36 cm. Pale te stanowią bowiem jednocześnie fundament i słupy (program egzamin ustny). Niewielka ich sztywność umożliwia dostosowywanie się ich do wydłużeń przęsła i do wygięć przęseł. W mostach o małej rozpiętości mogą być one łączone bezprzegubowo ze ścianami czołowymi.

Słupy podpory wpuszczonej w nasyp

Przy większych rozpiętościach może zajść potrzeba połączenia przegubowego, a przy jeszcze większych - dwuprzegubowego na jednej z podpór. We wszystkich tych przypadkach pale powinny być zasypane żwirem lub gruzem łatwo przepuszczalnym, uniemożliwiającym zamarznięcie zawilgoconego gruntu. Pale mogą być wbijane jako prefabrykaty lub też betonowane na miejscu w wierconych otworach (opinie o programie).
Jeżeli słupy podpory wpuszczonej w nasyp mają większą wysokość lub jeżeli podlegają większym siłom, to powinny mieć odpowiednio większe wymiary poprzeczne.

Słupom betonowanym na miejscu należy nadawać możliwie małe grubości w poprzek mostu tak, aby zmniejszyć parcie lub odpór nasypu działający na nie. W wielu rozwiązaniach mostów drogowych dwupasmowych lub też mostów kolejowych - ściany czołowe opierano na dwóch słupach. Słupom przenoszącym siły poziome dajemy przekroje szersze wzdłuż mostu dostosowane do przenoszenia ściskania mimośrodowego wywołanego przez reakcje pionowe i poziome. Słupy stanowiące podpory przesuwne dłuższych mostów przyjęto kształtować w postaci wahaczy wpuszczonych w nasypy. W budowie mostów jednoprzęsłowych o podporach z pali można odróżniać dwa rodzaje ścian czołowych, zależnie od kształtu przekroju koryta. Pierwszy rodzaj - to mosty ustawione na przeszkodach o przekrojach trapezowych, drugi rodzaj - to mosty ustawione na przeszkodach o przekrojach prostokątnych. Zasadniczą różnicę konstrukcji przęseł między tymi dwoma rodzajami mostów stanowią ściany czołowe. W pierwszym przypadku ściany te są niskie, a drugim - ściany sięgają do dna przeszkody (segregator aktów prawnych).

Stąd też w drugim rodzaju oddziaływania nasypu na przęsła są znacznie większe niż w pierwszym. Dlatego układ ten może być stosowany tylko w przypadku koryt bardzo płytkich. Ale nawet i przy najmniejszych różnicach poziomu drogi i dna, oddziaływania nasypu wywołują w ścianach czołowych znaczne zginania wymagające dużej ilości uzbrojenia. Poza tym wraz z wysokością ścian czołowych wzrastają wymiary skrzydeł bez względu na to, czy są to skrzydła skierowane w poprzek, czy też wzdłuż drogi. Jedyną zaletą uzasadniającą sprowadzenie kształtu przekroju przeszkody do prostokąta jest zmniejszenie rozpiętości przęsła (promocja 3 w 1). Jednak porównanie ilości materiałów wskazuje, że lepiej jest zwiększać rozpiętość przęseł, utrzymując trapezowy kształt przeszkody, niż żądać sprowadzenia tego kształtu do prostokąta.