Odgazowanie naturalne

Odgazowanie naturalne w zbiornikach otwartych stosować należy wówczas, gdy o stopniu korozyjności wody decyduje jej natlenienie. Metoda ta umożliwia zmniejszenie stężenia tlenu w wodzie do wartości ok. 5 mg/dm3, co odpowiada stanowi nasycenia tlenem wody o temperaturze 55°C (program uprawnienia budowlane na komputer). Odgazowanie w zbiornikach otwartych stosuje się zarówno w węzłach indywidualnych, jak i grupowych. Kolumnowe odgazowywacze termiczne stanowią bezprzeponowe wymienniki ciepła. W wymiennikach tych woda doprowadzona jest do stanu wrzenia, a następnie rozdeszczana na systemie sit czy krat lub spływa po rozwiniętych powierzchniach wypełniaczy kolumn w postaci cienkich błon (filmu wodnego). W pierwszym przypadku odgazowywacz nazwano strumieniowym, a w drugim błonkowym (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Schemat kolumny odgazowywacza termicznego systemu kaskadowe-rozbryzgowego. Z rysunku wynika, że układ sit w kolumnie rozdziela wodę na szereg elementarnych strumieni, co dzięki rozwinięciu powierzchni intensyfikuje proces odgazowania wody (uprawnienia budowlane).

W odgazowywaczach atmosferycznych uzdatniana woda podgrzewana jest wstępnie do temperatury ok. 90°C. Dalsze podgrzewanie wody odbywa się już w samej kolumnie odgazowywacza w wyniku bezpośredniego kontaktu rozdeszczonej wody z parą doprowadzoną do przestrzeni pod dolną tacą rozbryzgową. W urządzeniach takich proces odgazowania przebiega zazwyczaj w temperaturze 105°C. Natężenie przepływu pary grzejnej regulowane jest w zależności od ciśnienia panującego w kolumnie. Zbiornik wody odgazowanej umieszczony jest zazwyczaj bezpośrednio pod kolumną (program egzamin ustny).

Zbiornik ten zabezpieczony jest przed nadmiernym wzrostem ciśnienia za pomocą hydraulicznego zamknięcia syfonowego. Pompy zasilające instalację c. w. u. zasysające wodę bezpośrednio ze zbiorników odgazowywaczy powinny mieć zapewnione dostateczne ciśnienie statyczne (napływu) przed króćcem ssawnym. Najmniejsza różnica poziomów pomiędzy dolnym poziomem lustra wody a osią pompy nie powinna być mniejsza od 6 do 7 m. W przeciwnym bowiem przypadku w króćcu ssawnym pompy może wystąpić zjawisko kawitacji.

Dozowniki inhibitorów

Spełnienie tego warunku jest szczególnie trudne w osiedlowych węzłach grupowych. Aby w odgazowywaczach atmosferycznych zapobiec unoszeniu przez strumień pary kropel rozdeszczonej wody, ogranicza się prędkość przepływu pary. W kolumnach odgazowywaczy strumieniowych prędkość ta nie powinna być wóększa od 15 m/s, a w kolumnach odgazowywaczy błonkowych od 25 m/s (opinie o programie).
Stosowanie inhibitorów korozji w instalacjach c. w. u. jest w dużej mierze uzależnione od właściwego ich dozowania. W Polsce problem właściwego systemu dozowania inhibitorów nie został do tej pory rozwiązany. Dlatego też poniżej opisano jedynie rozwiązania możliwe do stosowania w praktyce bez wskazania układów optymalnych.

O sposobie dozowania inhibitorów’ decyduje oczywiście ich stan skupienia. Inhibitory stałe umieszczane są w specjalnych zasilaczach, przez które przepływna woda powodując ich rozpuszczanie. Przykładem takiego rozwiązania może być dozownik typu FIK opracowany dla inhibitora produkcji krajowej - Sile- nolu ST (segregator aktów prawnych). Dozownik ten wykonany jest w postaci cylindrycznego zbiornika z dwoma króćcami: doprowadzającym i odprowadzającym wodę. Pokrywa dozownika wyposażona jest w korek kontrolny, który umożliwia ocenę masy wykładu, oraz w maksymalny termometr kontrolny. Termometr ten pozwala oczywistych względów ograniczone.

Gęstość strumienia masy wody przepływającej przez kolumny odgazowywaczy termicznych wynosi 10-M4 kg/(m2 • s)fc (w odniesieniu do pola powierzchni przekroju poprzecznego kolumny). Wysokość kolumny odgazowywacza zależy od wartości różnicy temperatury, o jaką musi być podgrzana woda; wysokość ta wynosi zazwyczaj od 1,2 do 1,7 m. Czas przepływa wody przez kolumny typowych na wyznaczenie maksymalnej temperatury wody pomiędzy kolejnymi obserwacjami (promocja 3 w 1).