Odkształcenia opóźnione betonu

Duży współczynnik sprężystości E_b wymagany jest ze względu na ograniczenie ugięć konstrukcji oraz zmniejszenie doraźnych strat naciągu. Można ogólnie stwierdzić, że wymaganie wysokiego współczynnika sprężystości jest całkowicie zgodne z wymaganiami poprzednimi, gdyż z reguły betony wyższej wytrzymałości wykazują również wyższe wartości E_b (w zakresie tych samych rodzajów betonu) (program uprawnienia budowlane na komputer).

Normy projektowania [NI, N2] podają wartości współczynnika sprężystości przy ściskaniu. W betonach do konstrukcji sprężonych cecha ta powinna być kontrolowana doświadczalnie, a szczególnie dokładnie sprawdzana przy stosowaniu nowych składników betonu.

Małe odkształcenia opóźnione są wymaganiem dotyczącym jednocześnie dwóch zjawisk skurczu i pełzania. Skutki tych zjawisk objawiają się niekorzystnie w ugięciach oraz w opóźnionych stratach sprężenia. O odkształceniach opóźnionych decydują zarówno czynniki materiałowe, jak i technologiczne (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Odkształcenia opóźnione betonu można zmniejszyć przez stosowanie cementów bezskurczowych, odpowiedni dobór kruszywa, wilgotne warunki dojrzewania i duży stopień dojrzałości betonu w chwili przekazania sprężenia. Zasadnicze znaczenie ma więc staranne wykonawstwo konstrukcji, gdyż uchybienia technologiczne mogą w znacznym stopniu zniweczyć efekt Dobra przyczepność betonu i stali jest wymagana zwłaszcza w elementach strunobetonowych, w których siły sprężające na beton przekazuje się przez przyczepność (uprawnienia budowlane). Również w konstrukcjach kablobetonowych wymagana jest dobra przyczepność stali sprężającej do betonu w niektórych typach zakotwień, a także przyczepność stalowych osłon kanałów kablobetonowych do betonu.

Szczelność betonu jest wymaganiem związanym z ochroną cięgien sprężających przed korozją; cecha ta decyduje o ogólnej trwałości konstrukcji. Główne znaczenie ma szczelność warstwy otulającej (program egzamin ustny). Podstawowe kryteria klasyfikacji we wszystkich konstrukcjach z betonu dotyczą wytrzymałości stwardniałego betonu oraz konsystencji i sposobu zagęszczania świeżej mieszanki betonowej. Są one aktualne w pełni w wysokowytrzymałych betonach do konstrukcji sprężonych i omówiono je dalej (opinie o programie). Różnorodność betonów pozwala ponadto na klasyfikację wg następujących istotnych kryteriów:

Ciężar objętościowy

Ciężar objętościowy (gęstość objętościowa w stanie suchym):

1. betony ciężkie - powyżej 28 kN/m³ (2,8 g/cm³),
2. betony zwykłe - 20-F28 kN/m³ (2,0-F2,8 g/cm³),
3. betony lekkie - poniżej 20 kN/m³ (2,0 g/cm³).

Podane granice nawiązują do zaleceń międzynarodowych RILEM i CEB-FIP [N17J. Betony ciężkie używane są do specjalnych konstrukcji, głównie budynków bezpieczeństwa reaktorów jądrowych. W innych, powszechnie stosowanych konstrukcjach sprężonych dominują betony zwykłe, a ostatnio spotyka się coraz częściej, zwłaszcza w prefabrykacji, betony lekkie (segregator aktów prawnych). Granica gęstości objętościowej, rozdzielająca betony lekkie i zwykłe, jest umowna i dyskusyjna; polskie normy [N3, N4] podają jako podstawową granicę wartość 1,8 g/cm³, a dla szczególnych kruszyw dopuszczają 1,95 g/cm³.

W betonach szczelnych stosowanych do konstrukcji sprężonych gęstość objętościowa zależy w sposób decydujący od kruszywa. W zwykłych betonach przeważają kruszywa łamane ze skał magmowych, natomiast w betonach lekkich - kruszywa sztuczne, uzyskiwane przez spiekanie kopalin naturalnych.

Materiały wiążące:

• betony z cementem portlandzkim zwykłym,
• betony z cementem portlandzkim szybkotwardniejącym,
• betony z cementami specjalnymi (niskoegzotermicznymi, chemoodpornymi itp.),
• polimerobetony (promocja 3 w 1).

Przemysł cementowy w krajach najbardziej rozwiniętych stawia do

dyspozycji budownictwa kilkadziesiąt rodzajów i gatunków cementów, a ponadto domieszki do cementów korygujące cechy betonów. Najszerzej jednak w konstrukcjach sprężonych podobnie jak w żelbecie stosowane są betony na cementach portlandzkich. Polimerobetony są dotychczas stosowane jedynie jako materiał uzupełniający.