Odmiana układów słupowych
Odmianą układów słupowych jest układ słupowo-płytowy, w którym wyeliminowane są belki, a płyty stropowe opierają się bezpośrednio na głowicach słupów (uprawnienia budowlane). Układy powyższe są w zasadzie krzyżowe i mają najczęściej kwadratową siatkę rozstawu słupów. Konstrukcje płytowo-słupowe wymagają również stosowania ścian-przepon pionowych, usztywniających przestrzennie konstrukcję. Drugi zasadniczy typ konstrukcji szkieletowych stanowią układy ramowe lub ramowo-belkowe, sztywne w swej płaszczyźnie.
Podziału szkieletu wielokondygnacjowego na składane prefabrykaty dokonuje się dzieląc układ ramowy przeważnie w miejscach zerowych momentów zginających w słupach lub ryglach (program na telefon). Uzyskuje się w ten sposób elementy typowe w kształcie litery T, H, f i inne, które łączy się podczas montażu stalowymi węzłami. Na przykład w ten sposób w trzytraktowych budynkach z ram H skrajne sztywne ramy wielopiętrowe łączy się wspartymi na nich ryglami w trakcie środkowym oraz z innymi ramami (program na komputer).
Układy powyższe charakteryzują się dodatnio niewielką liczbą typów prefabrykatów i złącz oraz tym, że główne węzły sztywne ram wykonywane są w sposób monolityczny w wytwórni. Ujemnymi cechami tych prefabrykatów są: konieczność bardziej skomplikowanych form i cięższego sprzętu oraz mniejsze wyzyskanie powierzchni produkcyjnych w wytwórni i na placach składowych. Prefabrykaty stropowe między ramami są podobne do stosowanych w szkieletach słupowo-belkowych (program egzamin ustny).
Nieodzownym warunkiem zachowania sztywności przestrzennej szkieletu jest również zastosowanie ścian przepon pionowych, usytuowanych w kierunku prostopadłym do ram, których zadaniem jest przeniesienie poziomych obciążeń budynku od parcia wiatru.
Układy ramowo-belkowe
Na terenie Polski układy ramowo-belkowe są dość rozpowszechnione (opinie o programie). System konstrukcyjny zwany „rama H”, stosowany zarówno w budownictwie mieszkalnym, jak i administracyjnym do wysokości 11 kondygnacji. Ze względu na pracochłonne i kosztowne styki słupów istnieje obecnie tendencja wykonywania słupów o wysokości czterech kondygnacji, a nawet wyższych, stosując układy słupowo-płytowe (segregator aktów prawnych). W projektowaniu budynków wysokich należy przede wszystkim zwracać uwagę na sposób zapewnienia sztywności przestrzennej budynku.
Sztywność w budynkach szkieletowych uzyskuje się przez zastosowanie ram poprzecznych, ścian usztywniających, trzonów usztywniających lub usztywnień mieszanych. W przypadku pracy szkieletu jako szeregu ram piętrowych rozstawionych zwykle co 6,0 m, nie stosuje się specjalnych usztywnień w ich płaszczyźnie, gdyż one same przejmują obciążenia poziome (promocja 3 w 1).
