Odporność ogniowa gazobetonu

Odporność ogniowa gazobetonu była badana również w Państwowym Instytucie Badawczym Materiałów Budowlanych w Kopenhadze. Poddawany próbom gazobeton wystawiono na jednostronne działanie ognia w temperaturze wzrastającej, według międzynarodowej krzywej ustalonej dla prób ogniowych, aż do ustalonej temperatury końcowej. Następnie dokonano pomiarów temperatur maksymalnych po stronie odpowietrznej (program uprawnienia budowlane na komputer).
Z kolei przeprowadzono kontrolę konstrukcji pod kątem ewentualnych uszkodzeń. Wszystkie konstrukcje gazobetonowe, poddane takim próbom, były nieuszkodzone i nie wykazywały obniżenia wytrzymałości.

W Szwecji poddano mury z bloków gazobetonowych o wymiarach 20 i 25 cm 8-godzinnej próbie ognia przy końcowej temperaturze I150°C. Po stronie powietrznej temperatura maksymalna wynosiła 60-4-65′ C przy blokach grubości 20 cm, a 50°C przy blokach grubości 25 cm (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W Danii nie przeprowadzano prób ogniowych na ścianach z bloków, ale wyniki szwedzkie mogą być uważane za miarodajne.
W Danii przeprowadzono natomiast doświadczenia na ściennych elementach działowych o grubości 7,5 cm. Poddano je działaniu ognia przez dwie godziny, osiągając końcową temperaturę 930°C. Najwyższa temperatura po stronie powietrznej wynosiła 75°C (uprawnienia budowlane).

Podobne doświadczenia przeprowadzono ze zbrojonymi płytami dachowymi grubości 17,5 cm. Po poddaniu ich przez godzinę działaniu ognia skierowanego na stronę wewnętrzną, przy temperaturze końcowej 1030cC, temperatura na stronie powietrznej nie podniosła się więcej niż 22 C. Płyty miały rozpiętość 4 m. Podczas próby i w 24 godziny po próbie obciążono je dwoma ciężarami, odpowiadającymi równomiernie rozłożonemu obciążeniu 250 kG/m2. Przed próbą stwierdzono ugięcie wynoszące 1 mm. Po zakończeniu próby ugięcie to wzrosło do 39,5 mm, ale w 24 godziny potem zmniejszyło się znów do 8,5 mm (program egzamin ustny).
W Polsce badania odporności ogniowej betonu komórkowego zostały przeprowadzone przez ITB w r. 1964.
Wyniki przeprowadzonych badań pozwalają na wstępną ocenę odporności ogniowej betonu komórkowego w zależności od technologii a mianowicie:
- najbardziej ognioodporne są betony komórkowe, wyprodukowane wg technologii SW i Unipol,
- najmniej ognioodporny jest beton komórkowy wyprodukowany wg technologii PGS (opinie o programie).

Beton komórkowy

Należy zaznaczyć, że badania ognioodporności betonu komórkowego wykazały znacznie większą jego wytrzymałość od oczekiwanej na podstawie zaobserwowanych pęknięć, co można uzasadnić jedynie nieregularnością płaszczyzn zniszczenia termicznego oraz siłom tarcia, zapewniającym spoistość poszczególnym częściom próbki.
Przeprowadzone badania nie potwierdziły wyników badań otrzymanych w Szwecji, w świetle których wytrzymałości betonu komórkowego poddanego działaniu temperatur do 400 °C wzrastają jakoby w stosunku do wytrzymałości materiału nie poddawanego działaniu wysokich temperatur, pomimo stwierdzenia w tych temperaturach skurczu materiału i wynikających stąd pęknięć oraz ubytków ciężaru (segregator aktów prawnych).

Z porównania uzyskanych wyników badań z wymaganiami ustalonymi dla tzw. zredukowanej wartości wytrzymałości na ściskanie Rwt - dla betonu ognioodpornego w normie PN-62/B-06257 wynika, że beton komórkowy odmiany 07 (a tym bardziej odmiany 04) wykazuje w zakresie temperatur do ok. 600°C spadki wytrzymałości na ściskanie w granicach dopuszczalnych tą normą dla betonów ognioodpornych. W temperaturach powyżej 600°C zaznaczają się już gwałtowne spadki wytrzymałości na ściskanie, znacznie większe od dopuszczalnych przez ww. normę. Jak wykazały badania ognioodporności próbek w temperaturze 500°C, przy różnych wzrostach temperatury, a mianowicie: 100°C/h oraz 500°C/h (uderzeniowa), szybkość wzrostu temperatury nie powinna mieć decydującego wpływu na kształtowanie się wyników badań odporności ogniowej (promocja 3 w 1).

Wyniki badań ognioodporności w zestawieniu z wymaganiami normy PN-62/B-06257 dla betonów ognioodpornych pozwalają na wstępną ocenę betonów komórkowych odmian 04 i 07, wyprodukowanych wg technologii BLB, PGS, SW, Unipol, jako ognioodpornych w zakresie
temperatur do 600 °C. Powyższe odnosi się również do wyników badań wytrzymałości na rozciąganie przy zginaniu.