Odstęp szczelin dylatacyjnych

Unikać należy betonowych elementów rozciąganych osiowo lub mimośrodowo. Przekroje takie muszą być wykonane z żelbetu. Rozciąganie w przekrojach betonowych dopuszczalne jest jedynie przy dużych przekrojach, w których wymiary wynikają raczej z założeń konstrukcyjnych niż z obliczeń statycznych. W tych przypadkach należy jednak uwzględniać wartości obliczeniowe zredukowanej granicy pełzania (R_rpt) betonu na rozciąganie (program uprawnienia budowlane na komputer).

Odstęp szczelin dylatacyjnych w elementach z betonu żaroodpornego nie powinien przekraczać 5 m. Wielkość szczeliny oblicza się na podstawie odkształceń termicznych. Przewiduje się przy tym nadwyżkę, min. 50%. W elementach podziemnych (kanały spalinowe, murki oporowe) miejsca styku (szczeliny) można uszczelniać gliną, osypując równocześnie warstwą gliny element od strony ziemi (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Dylatacje w elementach z żelbetu żaroodpornego powinny być założone w odstępach nie przekraczających 20 m. Dylatacje powinny przebiegać przez całą konstrukcję od fundamentu do górnej jej krawędzi. Poza dylatacjami pełnymi stosuje się, przy dużych płytach fundamentowych lub centralnie nagrzanych sklepieniach, dylatacje częściowe, promieniste, zmniejszające sztywność konstrukcji a tym samym i wielkości naprężeń termicznych w tych elementach (uprawnienia budowlane).

Przy wykonawstwie konstrukcji z betonu lub żelbetu żaroodpornego należy unikać przerw roboczych, zwłaszcza w miejscach występowania znacznych naprężeń rozciągających lub ścinających, względnie maksymalnych naprężeń. W przypadku większych elementów należy w dokumentacji podać przewidywane najkorzystniejsze miejsca do wykonania przerwy roboczej. Należy równocześnie określić sposób łączenia stężałego betonu w miejscu przerwy roboczej (program egzamin ustny).

Minimalna średnica strzemion

W przypadkach uzasadnionych można dostosować wymiar szerokości belki do wymiarów cegieł zwykłych lub ogniotrwałych, ściśle konstrukcyjnie związanych z belkami z żelbetu żaroodpornego. Najmniejsza dopuszczalna średnica zastępcza wkładek o przekroju kołowym i kwadratowym, wynosi 8 mm. Przynajmniej 30% dolnych wkładek, a w żadnym przypadku nie mniej niż 2 szt. należy doprowadzić do podpory. W belkach wysokich, wyższych od 60 cm, należy założyć na bocznych powierzchniach wkładki o średnicy zastępczej przynajmniej równych 8 mm, a w odstępach nie przekraczających 30 cm (opinie o programie).

Strzemiona należy rozmieszczać na całej długości belki, nawet w tych jej częściach, gdzie ze względu na naprężenia główne nie są one statycznie potrzebne. Minimalna średnica strzemion wynosi 4,5 mm oraz nie mniej niż 25% średnicy wkładek głównych. W prefabrykatach dopuszcza się strzemiona o średnicy ponad 3 mm. Odstępy strzemion powinny być równe co najwyżej 3/4 wysokości belki i nic większe niż 33 cm. -Jeśli w przekroju belki występują pręty ściskane, to strzemiona należy stosować w odstępach najwyżej równych 15 średnicom tych prętów (segregator aktów prawnych).

Z zasady powinny być stosowane strzemiona zamknięte. W krótkich wspornikach celowe jest stosowanie strzemion poziomych. Przy temperaturze nagrzania stali zbrojeniowej, przekraczającej 400°C zaleca się przyspawanie strzemion do zbrojenia głównego w liczbie przynajmniej 2 szt/m, lecz równocześnie nie mniej niż 2 strzemiona przyspawane w belce.

Przy belkach, których wysokość jest uwarunkowana względami konstrukcyjnymi, celowe jest zmniejszanie ich sztywności, a tym samym naprężeń termicznych. Można to uzyskać np. przez poprzeczne nadcinanie ich od strony strefy ogniowej. Jako minimalną grubość płyt płaskich przyjmuje się 10 cm. Mniejsze grubości dopuszcza się dla płyt ekranowych oraz dla płyt całą powierzchnią opartych o elementy nośne. Są to np. wykładziny rurociągów, kominów stalowych itp. Grubość płyty powinna być przy zbrojeniu jednokierunkowym większa od lt/15, a dla płyt zbrojonych dwukierunkowo większa od l_tj20 (promocja 3 w 1).